Ματαίωση 😞
Υπάρχουν στιγμές που ό,τι και αν κάνω, ό,τι και αν ονειρευτώ, κάτι έρχεται και το σβήνει…
Αλέξανδρος
7 Οκτωβρίου, 2023
Menu
Υπάρχουν στιγμές που ό,τι και αν κάνω, ό,τι και αν ονειρευτώ, κάτι έρχεται και το σβήνει…
Δεν το κάνει γιατί το θέλει, το κάνει γιατί δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά…
Όταν το κάνεις αυτό, αναλαμβάνεις πλήρως τον έλεγχο του οχήματος, του σώματος δηλαδή…
Σκέψου ότι καθημερινά σε σένα και σε μένα, αντικαθίστανται περίπου 330 δισ κύτταρα…
Απλά η προστασία αυτή βασίζεται σε λάθος δεδομένα. Σε λάθος προγραμματισμό…
Χάνοντας τελείως την ψυχραιμία του -σε μια κλασική πειρατεία της αμυγδαλής– έπειτα από ένα αστείο…
Για να φτάσω όμως εκεί, έπρεπε να περάσω από διάφορες συμπληγάδες πέτρες…
Πολλές φορές σε ‘σαμποτάρει’ ή αποτελεί ακόμα και εμπόδιο στην εξέλιξή σου, μόνο και μόνο επειδή…
Μου παρουσιάστηκε σαν ιδέα, σαν αναλαμπή και μου αποκαλύφθηκε με έναν ιδιαίτερα ‘απαλό’ τρόπο…
Του προσφέρω οικειοθελώς τον έλεγχο και μετά διαμαρτύρομαι γιατί με κάνει ότι θέλει…
Όλα θέλουν συντήρηση μετά από ένα διάστημα, τίποτα δεν διαρκεί για πάντα στην αρχική του μορφή.
Η επιγενετική αποδεικνύει ότι η έκφραση του DNA μας μπορεί να αλλάξει…
Είχα κοκκινίσει, ένιωθα το αίμα να ανεβαίνει στο κεφάλι. Μια αίσθηση ντροπής, μια δυσφορία…
Την έβλεπα να το κάνει και απορούσα… Μα πώς είναι δυνατόν να το κάνει αυτό;
Και σιγά σιγά φορτώνεις το σάκο με τα βάρη και τα κουβαλάς μέρα με τη μέρα…
Την πρώτη φορά που άκουσα όλο το βιβλίο, άφηνα να γίνονται μόνες τους οι συνάψεις στον εγκέφαλο…
Αυτός που έχει έλεγχο της προσοχής, έχει και τη δύναμη να επηρεάσει την πορεία της ζωής…
Αυτό που κυνηγάμε κι εγώ κι εσύ και κάθε άνθρωπος πάνω στη γη, είναι το πώς θέλεις να νιώθεις…
Το πνεύμα των Χριστουγέννων εισέρχεται σε πολλές καρδιές, είναι δεδομένο. Υπάρχει κάτι…
Τί δεν βλέπω που όταν το δω θα εκπλαγώ; Τί θα ήθελα να δω έγκαιρα για να αποφύγω…
Δε θα ήταν ωραίο να μπορούσαμε να κάνουμε ότι θέλαμε πιο εύκολα; Αυτό το ερώτημα το ερωτεύτηκα…
Τον Ιούλιο του 1999, ο Chris Baty ξεκίνησε ένα challenge, μια δοκιμασία, ένα πείραμα με 21 συμμετέχοντες…
Τώρα μπορώ να παρατηρήσω τον τρόπο που θα μάθει η τεχνητή νοημοσύνη και ο αλγόριθμος του Facebook από την αρχή…
Για την ακρίβεια, ένα πράγμα σαν σιδερένια πανοπλία να καλύπτει το θώρακά μου. Σχεδόν από το λαιμό έως και το στομάχι…
Κάθε φορά που βάζω ταμπέλες ή δημιουργώ κατηγορίες στο μυαλό μου για κάτι, συμβαίνει ένα…
Η δεύτερη εβδομάδα του Σεπτέμβρη εδώ και πολλά χρόνια, είναι μια από αυτές που με κάνουν να ‘υποφέρω’…
Είναι αυτό που εμφανίζεται ανά διαστήματα, που αφήνει μια αίσθηση μπερδεμένων σκέψεων…
Αν έχω καταφέρει σε ένα μικρό βαθμό να επικοινωνήσω τις σκέψεις μου μέσα από μηνύματά μου, θα έχεις αντιληφθεί ότι…
Κάποια στιγμή, ήρθε μπροστά μου ένα video που με συντάραξε.
Με άγγιξε ρε παιδί μου.
Με έβαλε σε σκέψεις.
Aυτό που πριν από δυόμισι χρόνια με έκανε να αναθεωρήσω πολλά από αυτά που πίστευα και από αυτά που έκανα έως τότε…
Για μια ακόμα φορά παρατηρώ με ενδιαφέρον την προσπάθειά μου να κάνω ένα διάλειμμα από τη δουλειά…
Όσα περισσότερα γνωρίζεις μερικές φορές, τόσο το χειρότερο.
Που λέει ο λόγος δηλαδή.
Μια πιο ευρεία & βαθιά γνώση…
Ένα όμορφο καλοκαιρινό πρωινό σε μια απέραντη παραλία της νότιας Κρήτης, ο κυρ Γιάννης έκανε την καθημερινή του βόλτα…
Και οι δύο πλευρές με τα επιχειρήματά τους, προσπαθούσαν να καταλάβουν όσο το δυνατό περισσότερο…
Μια δύναμη θαρρείς και έρχεται, αναλαμβάνει τον έλεγχο του μυαλού μου και κουνάει τα χέρια μου και τα πόδια…
Ο εγκέφαλός μας λαμβάνει έντεκα εκατομμύρια bits πληροφοριών κάθε δευτερόλεπτο…
Είχα μείνει αποσβολωμένος να κοιτώ το αυτοκίνητο και να σκέφτομαι τι είχα γράψει…
Χέρια και πόδια, στόμα, μάτια, μύτη… όλα ακολουθούν τις εντολές που δίνει η αμυγδαλή….
Η πρωινή ρουτίνα είναι η μεγαλύτερη πόρτα για την ελευθερία μου σε όλα τα επίπεδα…
Το τμήμα αυτό λοιπόν του εγκεφάλου, το οποίο σκέφτεται με το δικό του τρόπο, πήρε τότε μια απόφαση…
Καθώς ξαπλώνω στον καναπέ, τη ματιά μου κλέβει μια μορφή στο ταβάνι. Μια σκούρη άμορφη ‘γραμμή’ κατά μήκος…
Αυτό που μερικές φορές διαβάζεις κάτι και νιώθεις ρε παιδί μου μια αγαλλίαση… μια ανακούφιση…
Εκείνη τη νύχτα, ήρθε στη γνώση μου το καλλιτεχνικό έγκλημα του αιώνα. Και αυτό άλλαξε τα πάντα…
Παρατηρώ τη συμπεριφορά των ανθρώπων όπου κι αν βρεθώ.
Βλέπω ένα μοτίβο…
Το εύκολο είναι να αποφύγεις το είδος των σκέψεων τις οποίες συνήθως προκαλούν τα μηνύματά μου…
Όταν η μέρα έχει χαράξει, αλλά η πυκνή συννεφιά δε σε αφήνει να ξεκινήσεις με τη διάθεση που θα ήθελες…
‘Ποιο είναι το δυνατό μου σημείο και τι σκοπεύω να κάνω σήμερα γι’ αυτό;’
Αν διάβασες το προηγούμενο μήνυμά μου, τότε ξέρεις τι να περιμένεις για σήμερα. Αν διάβασες το προηγούμενο…
Αν έχεις διαβάσει λίγα από τα μηνύματά μου, θα έχεις αντιληφθεί ότι αναφέρομαι συχνά στην ελευθερία.
Όλοι μας θα δούμε κάτι διαφορετικό σε αυτή την ιστορία, ανάλογα με το που είμαστε αυτό το διάστημα…
Όταν γράφεις, κάποιες φορές η ροή είναι… νεράκι, ενώ άλλες είναι σα βουλωμένος νεροχύτης…
Μετά από τέσσερις συνεχόμενες εβδομάδες που γίνεται κάτι τέτοιο, νιώθω εξουθενωμένος. εξαντλημένος…
Όλοι μας λέμε ψέματα. Καθημερινά. Άλλος λιγότερα, άλλος περισσότερα. Το πιο απλό ψέμα είναι…
‘Ωραία κοιμήθηκα’ σκέφτομαι, τεντώνομαι και σηκώνομαι από το κρεβάτι. Ανάβω το φως και πριν προλάβω να αλλάξω…
Ένιωθα λες και δεχόμουν πόλεμο… λες και κάποιος μου έβαζε εμπόδια σε κάθε τι που προσπαθούσα να κάνω…
Αν είσαι κοντά στην ηλικία μου, τότε εκεί στα τέλη του 1980 θα θυμάσαι την τεχνολογία..
Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι αν ο καθένας από εμάς νιώθει την ανάγκη για να αναζητά κάτι το καινούργιο…
Εγώ από την πλευρά μου, θα βάλω ότι έχω και δεν έχω, αν σε ενδιαφέρει για κάποιο τομέα της ζωής σου και αν…
Κλείνω το Zoom και στέκομαι ακίνητος κοιτώντας την οθόνη. Σκέψεις τρέχουν πέρα δώθε…
Χημικές αντιδράσεις στον εγκέφαλο, αύξηση των παλμών της καρδιάς, το σώμα σε κατάσταση ‘πάλης’, ένταση…
Όχι η ταυτότητα που έχουμε συνηθίσει να σκεφτόμαστε όταν βλέπουμε ή ακούμε αυτή τη λέξη…
Δύο μεγάλες επιδράσεις είχα αυτή την εβδομάδα. Αυτές, οδήγησαν σε “αναλαμπές” όπως τις ονομάζω στη δική μου διάλεκτο…
Ήταν 15 Νοεμβρίου του 2020, όταν έστειλα το πρώτο μου email. Ένας χρόνος πέρασε, βασανίζομαι να το χωνέψω…
κανα λάθος λοιπόν και είμαι πολύ χαρούμενος. Που μπόρεσα να το δω και που μπορώ να το παραδεχτώ.
Ξεκινάω να γράφω αυτό το κείμενο, αλλά η εμπειρία δεν είναι τόσο απλή και τόσο ευχάριστη όπως συνήθως.
Γιατί μερικές μέρες είναι τόσο παραγωγικές και άλλες λιγότερο; Αυτό το ερώτημα πάντα με απασχολούσε, από τότε που…
Καθώς πλησιάζουν δύο σημαντικές ημερομηνίες, σκέφτομαι το μέλλον του newsletter.
Αυτό το να παίζω με τα νούμερα κάτι μου κάνει! Σα να παράγεται ντοπαμίνη ένα πράγμα…
Πιστεύω πως έχει αξία να μοιραστώ πώς ακριβώς βιώνω στη φάση που βρίσκομαι αυτή…
Ένα από τα πράγματα που παρατηρώ και εκπλήσσομαι, είναι το πώς έχει αλλάξει με τον καιρό, ο τρόπος που μαθαίνω…
Επιχειρώ να κάνω μια σύνθεση πληροφοριών που εκτιμώ πως θα βοηθήσει κι εσένα κι εμένα να…
Ώρες ώρες κάτι γίνεται και με προσγειώνει, με ταπεινώνει κατά μια έννοια…
Εκεί κάπου μετά το δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’90, πήγα να σπουδάσω στην Αγγλία. Πήρα την.. πολυπήθητη αναβολή από το στρατό…
“Δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις…” Έκανα λάθος και θα το πληρώσω. Εκτός… αν επανορθώσω…
Η ηρεμία δεν κράτησε πολύ… μετά το ψυγείο ξεκίνησε τώρα το τζιτζίκι… Το νόημα εξακολουθεί να θέλει να βγει όμως.
Είχαν δεν είχαν περάσει 48 ώρες από τη στιγμή που οι ρόδες του αεροπλάνου της Aegean πατούσαν Θεσσαλονίκη…
Ξεκινάω να γράψω το νέο μου email, έχοντας μια ιδέα στο μυαλό μου για το που περίπου θα κινηθεί…
Αυτό είναι το έβδομο και τελευταίο επεισόδιο της μινι σειράς Επαναπρογραμματισμός Νευροσυσχετισμών Βήμα-Βήμα.
Αυτό είναι το έκτο επεισόδιο της μινι σειράς Επαναπρογραμματισμός Νευροσυσχετισμών Βήμα-Βήμα.
Αυτό είναι το πέμπτο επεισόδιο της μινι σειράς Επαναπρογραμματισμός Νευροσυσχετισμών Βήμα-Βήμα.
Αυτό είναι το τέταρτο επεισόδιο της μινι σειράς Επαναπρογραμματισμός Νευροσυσχετισμών Βήμα-Βήμα.
Αυτό είναι το τρίτο επεισόδιο της μινι σειράς Επαναπρογραμματισμός Νευροσυσχετισμών Βήμα-Βήμα.
Ο εγκέφαλός μας, αυτόματα, με ή χωρίς τη συνειδητή μας καθοδήγηση, συνεχώς και αδιάλειπτα επεξεργάζεται…
Ομολογώ ότι είμαι ενθουσιασμένος για αυτή τη μινι σειρά, ελπίζω να σου μεταδώσω λίγο από αυτόν τον ενθουσιασμό!
Ήταν καλοκαίρι του 2015 και μέσα στην παράνοια των capital controls στη χώρα…
Ήταν ένα όμορφο πρωινό στις αρχές του Ιούνη του 2020…
Βγήκα κατά τις 6:30 πμ για το πρωινό μου τρεξιματάκι.
Αφού το είχα στο μυαλό μου για αρκετό καιρό, έψαχνα την κατάλληλη ευκαιρία να το κάνω πράξη…
Έπειτα από τόσους μήνες περιορισμών, απειλών και παράνοιας, αυτό που ζούσα…
Όταν κάνεις αυτό που δεν θέλεις να κάνεις και που ξέρεις ότι θα ήταν καλό να το κάνεις, τότε κερδίζεις σε πολλά επίπεδα.
Χθες το απόγευμα, ήρθε μπροστά μου στο YouTube ένα πολύ μικρό video. Μου άρεσε. Μπορεί να σου αρέσει και σένα.
Ήταν λίγα μόλις λεπτά αφού είχα βγεί από το χειρουργείο, όταν άκουσα το γιατρό να λέει…
Σήμερα είναι μια από αυτές τις μέρες που… δεν έχω πολλά να πω ????
Όχι ότι δε μπορώ να βρώ κάτι να πω, απλά δε βγαίνει κάτι εύκολα…
Ξεκινάω αυτό το email με την πρόθεση να είναι σύντομο, λιτό και περιεκτικό.
Για να δούμε αν θα τα καταφέρω… ????
Ο νους μπορείς να πεις ότι είναι ο χώρος.
Ένα δοχείο. Οι σκέψεις, είναι μια ουσία με την οποία γεμίζει αυτό το δοχείο…
Όλοι έχουμε τα όριά μας. Φτάνουμε μέχρι ένα σημείο και από κει και πέρα βάζουμε μια γραμμή…
Αν είχα τη δυνατότητα να καλλιεργήσω μια μόνο δεξιότητα, θα ήταν αυτή της επικοινωνίας…
Όταν τον Νοέμβρη του 2020 ξεκίνησα αυτή την προσπάθεια με το newsletter, είχα κάποιες ιδέες στο μυαλό μου, τις οποίες δεν έχω μοιραστεί ακόμα στα μηνύματά μου.
Η ώρα είναι 5:22 πμ πρωί Σαββάτου. Πρέπει να έχει πανσέληνο σήμερα, γιατί το φεγγάρι είναι τόσο φωτεινό που δε χρειάζεσαι καν φως στο σπίτι…
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή που χωρίζει την τελειομανία από την ποιοτική δουλειά σε ότι κάνεις…
Το Seeds of Freedom είναι ένα εβδομαδιαίο newsletter.
Όμως…
Μην αφήσεις τη λέξη newsletter να σε παρασύρει..
Μη φανταστείς κάτι παρόμοιο, ίσως κάτι που έχεις συναντήσει στο παρελθόν.
Δεν υπάρχει :)
Είναι ένα γράμμα που γράφω κάθε εβδομάδα και απευθύνεται σε σένα που βρίσκεις ενδιαφέρον να μπαίνεις για λίγο στο μυαλό μου.
Να κρυφοκοιτάς λίγο, να βλέπεις τον τρόπο που σκέφτομαι, τι αισθάνομαι, τι μαθαίνω, τι παθαίνω, να ανακαλύπτεις νέες ιδέες και οπτικές.
Γιατί το κάνω αυτό;
Χμ, πριν πάω εκεί θέλω να σε πάω κάπου αλλού.
Στην πρώτη μέρα που ξεκίνησε όλο αυτό…
Ήταν στα μέσα του Νοέμβρη του 2020 και είχε ξεκινήσει το δεύτερο lockdown λόγω covid.
Είχα φρικάρει…
Δεν το περίμενα.
Πίστευα πως το είχαμε αφήσει πίσω όλο αυτό με τα lockdown και τα συναφή.
Η πίεση που ένιωθα ήταν ασφυκτική…
Κάτι μέσα μου έψαχνε τρόπο να βγει, κάτι να ξεθυμάνει…
Χωρίς να καταλάβω πώς, ένα πρωινό εκεί στο πρώτο δεκαήμερο του Νοέμβρη (2020),
έγραψα ένα μακροσκελές κείμενο στο facebook και το μοιράστηκα με 300 περίπου φίλους και γνωστούς.
Ήταν μια εξήγηση γιατί είχα περίπου 2 χρόνια να… πατήσω το πόδι μου εκεί (στο facebook ντε) και ήταν επίσης το τι είχα στο μυαλό μου για το μέλλον.
Στο τέλος είχε και ένα κάλεσμα για όποιον ενδιαφέρεται να ακούσει τις ιδέες μου μέσω email.
Έτσι ξεκίνησα να γράφω και να στέλνω ένα email κάθε εβδομάδα σε αυτούς που με εμπιστεύτηκαν και που ήταν αρκετά περίεργοι να με ακούσουν.
Με την επίγνωση που έχω σήμερα, νιώθω πως αυτό που είχα τότε την ανάγκη να κάνω, ήταν στην ουσία να επικοινωνήσω.
Να μοιραστώ κάποιες ενδιαφέρουσες πληροφορίες, να επικοινωνήσω κάποιες ιδέες και ξεκινήσω μια προσπάθεια που δεν ήξερα ακριβώς που θα καταλήξει.
Με κύριο σκοπό όπως είχα στο μυαλό μου, να βοηθήσω με τον τρόπο μου όποιον είχε ανάγκη για βοήθεια εκείνο το δύσκολο διάστημα, δίνοντας ελπίδα…
…να εμπνεύσω όποιον ήταν ανοιχτός να λάβει από αυτά που μοιραζόμουν…
και να ξεκινήσω να γράφω για να γίνομαι μέρα με τη μέρα καλύτερος στο γράψιμο.
Σε έναν συγκεκριμένο τρόπο γραψίματος που είχα στο μυαλό μου και με ένα πλάνο που είχα σκοπό να μοιραστώ με όλους ανοιχτά.
Αυτή η εβδομαδιαία επαφή, αυτό το απλό γράμμα που έστελνα σε φίλους και γνωστούς,
άλλοτε με ύφος περισσότερο ‘διδακτικό’ και άλλοτε ‘φιλικό’…
άρχισε να παίρνει μια ιδιαίτερη μορφή και να δημιουργείται κάτι που δε μπορούσα να φανταστώ όταν το ξεκίνησα.
Άρχισα να μοιράζομαι τα πάνω μου και τα κάτω μου, τους στόχους μου, τα όνειρά μου, τον τρόπο που είχα σκοπό να τα κάνω πράξη, τις αποτυχίες, τις επιτυχίες, τις αναποδιές, τα συναισθηματικά κύματα, τα εμπόδια, τις αποφάσεις, τις κρίσεις, τις λύσεις, …
Όλα αυτά που ένιωθα και αισθανόμουν ότι αυτό από μόνο του έχει κάτι να προσφέρει…
Μια νέα οπτική, μια άλλη προσέγγιση, μια νέα πεποίθηση, μια διαφορετική άποψη…
Να δώσει σε σένα που διαβάζεις κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα…
Μια γεύση γνωστή αλλά και άγνωστη την ίδια στιγμή…
Ξεκίνησα λοιπόν κάτι νέο, από την αρχή, από το μηδέν, με μια απλή ιδέα και μια παρόρμηση να με κατευθύνει στο πρώτο βήμα…
Αυτό λοιπόν το προσωπικό γράμμα που στέλνω κάθε εβδομάδα, έχει βασικό σκοπό να προσφέρει κάτι χρήσιμο και αξιόλογο σε αυτόν που θα με εμπιστευτεί με το χρόνο και την προσοχή του…
Γιατί αυτά τα δύο, ίσως να είναι και τα πιο πολύτιμα ‘νομίσματα’.
Ναι, ακόμα και από τα ‘ευρώ’ ;)
Και… γιατί όχι με τον τρόπο αυτό να γίνω το ζωντανό παράδειγμα για όποιον θέλει να δοκιμάσει κάτι καινούργιο.
Μήπως έχεις κάτι στο πίσω μέρος του μυαλού σου και κάτι σε κρατάει από το να το ξεκινήσεις;
Ή μήπως να το συνεχίσεις;
Ή να το παρατήσεις αν χρειάζεται;
Μήπως θέλεις να ξεφύγεις από μια ζωή που δε σε εκφράζει;
Μήπως θέλεις να δημιουργήσεις μια καθημερινότητα που σε εκφράζει;
Αυτό είναι σήμερα το Seeds of Freedom.
Μαθαίνω ανοιχτά, σκέφτομαι δυνατά, μοιράζομαι τις εμπειρίες μου, με σκοπό να γίνω καλύτερος εγώ και να γίνεις καλύτερος/η κι εσύ.
Και έτσι να κάνουμε τον κόσμο λίγο καλύτερο :)
Αυτοί είναι οι σπόροι για τη δική μου ελευθερία (seeds of freedom) και αν θελήσεις μπορούν να γίνουν οι σπόροι για τη δική σου ελευθερία.
Και γιατί ελευθερία; Γιατί σπόροι ελευθερίας;
Γιατί αυτό αγαπημένε/η είναι το δικό μου προσωπικό “θέμα” στο ταξίδι της ζωής μου.
Την ελευθερία μου επιζητώ ως κυρίαρχο συναίσθημα.
Την ψυχική, νοητική, συναισθηματική, οικονομική… ελευθερία.
Όπως εγώ την έχω στο δικό μου μυαλό και όπως μπορείς να την πάρεις κι εσύ και να τη φτιάξεις όπως επιθυμείς στο δικό σου το μυαλό.
Πάρε την πρώτη ύλη που σου δίνω, πάρε τα υλικά και δημιούργησε τη δική σου συνταγή για την ελευθερία σου.
Και ξέρεις κάτι;
Αν μάθεις τον τρόπο -που αυτός είναι και ο αντικειμενικός σκοπός- τότε μπορείς να χρησιμοποιήσεις τον ίδιο τρόπο και για ότι άλλο θέλεις να αλλάξεις στη ζωή σου…
Είναι μια διαδικασία…
Το μυστικό είναι να την αγαπήσεις.
Αν το καταφέρεις, πίστεψέ με πως αυτό που θα νιώθεις κάθε βράδυ που πας για ύπνο και κάθε πρωί που θα ξυπνάς, θα είναι ότι καλύτερο μπορείς να φανταστείς.
Και ίσως να μην μπορείς καν να το φανταστείς ;)
Λοιπόν;
Θα μου κάνεις παρέα σε αυτό το ταξίδι;