Επέμβαση στο νευρικό σύστημα

Ξεκινάω να γράφω αυτό το κείμενο, αλλά η εμπειρία δεν είναι τόσο απλή και τόσο ευχάριστη όπως συνήθως.

Κάτι έχει αλλάξει βλέπεις.

Ο τρόπος που γράφω.

Για την ακρίβεια ο τρόπος που πληκτρολογώ.

Αν σου φαίνεται κάτι απλό, πίστεψέ με δεν είναι!

Υποφέρω…

Τι κάνει πάλι τούτος, θα λες από μέσα σου και με το δίκιο σου…

Πριν από 10 μέρες είχα ξεκινήσει μια νέα εξάσκηση για να αλλάξω τον τρόπο που πληκτρολογώ.

Να τον βελτιώσω.

Να γράφω πιο γρήγορα και να μειώσω τα λάθη.

Για να γίνει όμως αυτό, έπρεπε να ξεκινήσω από το μηδέν.

Να ‘ξεμάθω’ αυτό που ήξερα και να χτίσω ένα νέο μοντέλο από πάνω.

Που πρακτικά σημαίνει, νέα δάχτυλα για νέα πλήκτρα.

Που ακούγεται απλό αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο!

Τα χέρια μου έχουν εκπαιδευτεί με τον δικό μου ανορθόδοξο τρόπο, τον οποίο χρησιμοποιώ εδώ και δεκαετίες!

Μπορείς να σκεφτείς πόσο δύσκολο είναι να “αλλάξεις” το νευρικό σου σύστημα;

Να επέμβεις κυριολεκτικά στον εγκέφαλο, να αλλάξεις τις εντολές, έτσι ώστε να δίνονται νέες εντολές σε κάθε δάχτυλο ανάλογα με το κάθε γράμμα και την κάθε λέξη.

Και αυτά, ενάντια στον υφιστάμενο, αυτόματο τρόπο.

Τους νευρώνες δηλαδή που έχουν δημιουργήσει νευρικές οδούς – λεωφόρους εδώ και δεκάδες χρόνια.

Νέες συνάψεις που πρέπει να γράψουν πάνω από τις υπάρχουσες.

Νέοι οδικοί άξονες. Νέοι αυτοκινητόδρομοι…

Επαναπρογραμματισμός των εγκεφαλικών οδών αν προτιμάς.

Αν ακούγεται κάπως δραματικό… είναι γιατί είναι δραματικό!

Φρίκη αγαπημένε/η…

Φρίκη!

Προσπαθώ να ξαναμάθω με τον νέο, ενδεδειγμένο τρόπο και γράφω σαν να έχω εγκεφαλική βλάβη…

Ένα δάχτυλο εδώ, το άλλο παραπέρα, άλλο ξεφεύγει αλλού…

Να’ ξερες πόσο αγώνα κάνω να διατηρήσω την ψυχραιμία μου.

Θέλω να το σπάσω το ρημάδι το πληκτρολόγιο ????

Είμαι όμως αποφασισμένος.

Θα το κάνω γιατί ξέρω πόσο πολύ θα με ωφελήσει στο μέλλον.

Όταν θα το έχω αυτοματοποιήσει.

Όταν θα έχω γράψει το νέο πρόγραμμα πάνω από το παλιό.

Όταν θα έχω φτάσει τον απαιτούμενο αριθμό επαναλήψεων για να ανατρέψω το υφιστάμενο μοτίβο και να υπερισχύσει το νέο.

Θα πάρει χρόνο, το ξέρω.

Θα υποφέρω, το ξέρω.

Κόβω μια συνήθεια, γράφοντας πάνω της μια νέα.

Επεμβαίνω κυριολεκτικά στο σύστημα και αλλάζω τον κώδικα.

Δεν είναι απλό, ούτε εύκολο.

Είναι όμως ο τρόπος με τον οποίο ξέρω ότι θα έρθει το αποτέλεσμα που θέλω.

Να γράφω πιο γρήγορα και πιο σωστά. Να εκμηδενίσω τα λάθη.

Θα παιδευτώ για όσες μέρες χρειαστεί, για να ωφεληθώ για το υπόλοιπο της ζωής μου.

Ο χρόνος που θα κερδίσω θα είναι ασύγκριτα μεγαλύτερος (κατά χιλιάδες τοις εκατό) σε σχέση με το χρόνο που θα δαπανήσω για την εκπαίδευση.

Είναι η δύναμη της μόχλευσης (leverage).

Μία δεξιότητα που θα έχει οριζόντια εφαρμογή σε ότι κάνω στον υπολογιστή από δω και στο εξής.

Η μεγάλη όμως δυσκολία βρίσκεται αλλού…

Στο γεγονός ότι επειδή γράφω το κάθε άρθρο γρήγορα, όσο πηγαίνω πιο αργά για να γράφω με το νέο τρόπο, τόσο περισσότερο δυσκολεύομαι στο να γράφω!

Αποσπάται η προσοχή μου, ξεχνάω τι έγραφα!

Ένα συνονθύλευμα σκέψεων, κινήσεων, συναισθημάτων, γραμμάτων…

Δεν παλεύεται η κατάσταση…

Όταν γράφω το άρθρο της ημέρας, με πηγαίνει μόνη της η ροή της σκέψης.

Όσο την καθυστερώ, τόσο χάνεται…

Είμαι λοιπόν σε μια διαδικασία, που κάνω το νευρικό μου σύστημα… μακαρόνι νούμερο 10!

Μια γράφω με τον νέο τρόπο, μια με τον παλιό, προκειμένου να κρατήσω τη ροή!

Με νιώθεις;

Βάλε τώρα και το γεγονός ότι χρειάζεται και κάποια κριτική σκέψη όλο αυτό, παρ’ όλη τη ροή…

Αυτή η απλή εμπειρία που περιγράφω, είναι κυριολεκτικά μια νέα λάμπα επίγνωσης που άναψε απρόσμενα.

Και φώτισε κάποια τυφλά σημεία που δε μπορούσα να δω ότι υπήρχαν.

Δηλαδή;

Ο τρόπος που το σώμα μου και το νευρικό μου σύστημα αντιστέκεται στο νέο τρόπο γραφής, στη νέα συνήθεια, είναι ακριβώς ο ίδιος για όλα!

Για κάθε νέα συνήθεια. Είναι τρομερή η επίγνωση αυτή.

Μου είναι πλέον τόσο ξεκάθαρο που με βοηθάει να καταλάβω ακόμα καλύτερα τη διαδικασία της αλλαγής.

Την ίδια στιγμή, βλέπω πόσο δύσκολο είναι για το σώμα να αφήσει το υφιστάμενο μοτίβο.

Τα δάχτυλα στη συγκεκριμένη περίπτωση, πληκτρολογούν αυτόματα κάποια γράμματα.

Όσο και να προσπαθώ πολλές φορές, χρειάζομαι πάνω από 3-4 επαναλήψεις για να σπάσω τον αυτοματισμό.

Είναι συγκλονιστικό, δεν ξέρω κατά πόσο μπορώ να το περάσω σαν εμπειρία μέσα από το γραπτό λόγο!

Δίνω εντολή στον δεξιό παράμεσο να πατήσει το γράμμα Ο αλλά ο αυτοματισμός με κάνει να το πατάω με το μεσαίο δάχτυλο!

Το ίδιο και με το ρ μετά το τ.

Και τόσα άλλα παραδείγματα που φαίνονται γελοία, αλλά κρύβουν πολλά μυστικά από πίσω αν παρατηρήσεις το πως λειτουργεί το σύστημα.

Βλέπω το γράμμα στην οθόνη, το επεξεργάζομαι, το μεταφράζω σε κίνηση και δίνω την εντολή στο αντίστοιχο δάχτυλο να πατήσει το αντίστοιχο γράμμα.

Κι’ όμως, η συνήθεια τρώει την εντολή για πρωινό!

Άλλα θέλω, άλλα δίνω εντολή, άλλα όμως κάνω!

Πρέπει να το κάνω τόσες πολλές φορές, σε τόσες επαναλήψεις, για ένα χρονικό διάστημα, χωρίς να κάνω την παλιά συνήθεια, έτσι ώστε αυτή να ατροφήσει.

Η εμπειρία είναι κυριολεκτικά συναρπαστική!

Δύσκολη, επίπονη, πολλές φορές άκαρπη, απογοητευτική, κουραστική.

Όμως εσύ που θα επιμείνεις, θα κερδίσεις.

Και θα κερδίσεις πολλαπλά.

Δεν είναι μόνο ο τρόπος γραφής που θα βελτιωθεί βλέπεις.

Είναι το μήνυμα που στέλνεις στον εαυτό σου.

Είσαι το αφεντικό.

Δαμάζεις το σώμα σου με το νου σου.

Κρατάς το ‘θηρίο’ εξημερωμένο.

Δίνεις εντολές και υπακούει.

Αλλά και στην ψυχολογία σου…

Η ‘ταυτότητά’ σου.

Η αίσθηση της εκπλήρωσης του στόχου.

Η εικόνα που έχεις για τον εαυτό σου, η αυτοπεποίθηση, η σιγουριά.

Ο χαρακτήρας που χτίζεις. Η συμπεριφορά. Η νοοτροπία. Το attitude.

Όλα αυτά, είναι οι παράπλευρες συνέπειες.

Ενός καλού βλέπεις, μύρια έπονται…

Είναι σαν το φαινόμενο της πεταλούδας, το έχεις ακούσει;

Αν μια πεταλούδα κινήσει τα φτερά της στον Αμαζόνιο, μπορεί να φέρει βροχή στην Κίνα ????

Κάθε τι μετράει και μετράει περισσότερο απ’ ότι μπορούμε να φανταστούμε εξ’ αρχής.

Όσο χτίζεις τη μια καλή συνήθεια πάνω από την άλλη, αλλάζεις τη μοίρα σου σε ένα ποσοστό…

Το άλλο ποσοστό δεν είναι στο χέρι μας αλλά μπορούμε κι εκείνο να το επηρεάσουμε λίγο…

ε; ????

Μοιράσου το

Έχω και newsletter πάμε μια βόλτα;

Εβδομαδιαία τροφή για σκέψη μέσα από το μυστήριο μυαλό ενός οικονομολόγου συμπεριφοράς...

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Μπορείς να ειδοποιηθείς για απαντήσεις στο δικό σου σχόλιο, μέσω e-mail (απλά επίλεξέ το από το παραπάνω κουτάκι).

Μπορείς επίσης να εγγραφείς εδώ στις ειδοποιήσεις χωρίς να σχολιάσεις.

Κι' άλλη τροφή για σκέψη...

Από το Newsletter: Seeds of Freedom

Γιατί;❓

Γιατί αποφάσισα να θέσω μόνος μου αυτή τη δοκιμασία στον εαυτό μου; Μήπως είμαι μαζοχιστής;

Καλά με δουλεύεις; ????

Χημικές αντιδράσεις στον εγκέφαλο, αύξηση των παλμών της καρδιάς, το σώμα σε κατάσταση ‘πάλης’, ένταση…

Αυτό μου άλλαξε τη ζωή…

Κάποια στιγμή, ήρθε μπροστά μου ένα video που με συντάραξε.
Με άγγιξε ρε παιδί μου.
Με έβαλε σε σκέψεις.

Από το 100 Day Challenge:

Η σχέση μας με το λάθος...
#100daychallenge

Το λάθος

Η μέρα που άλλαξε τη σχέση μου με… το λάθος, μια για πάντα.

Ο συμπαθητικούλης
#100daychallenge

Ο συμπαθητικούλης…

Πόσο εύκολα σχηματίζουμε ‘άποψη’ και βάζουμε ταμπέλες σε άλλους, βασιζόμενοι μόνο σε ένα στιγμιότυπο;

Αντίδραση | Απόκριση
#100daychallenge

Αντίδραση | Απόκριση

Το μη ορατό κενό που κάνει εφικτή την απόκριση σε αντίθεση με την αντίδραση…

Ο Οξυδερκής..
#100daychallenge

Ο Οξυδερκής

Ο ερευνητής, ο παρατηρητής.. αυτός που έχει πολύ μεγάλη αντιληπτική ικανότητα…

Τα στανταρντς...
#100daychallenge

Τα στανταρντς

Το σύνολο αυτών των στανταρτς και αυτών των ορίων “ανεκτικότητας”…

Τι έμαθα σε 100 μέρες
#100daychallenge

Κάθε τέλος, μια αρχή…

Αν μου κάνεις παρέα σε αυτό το ταξίδι, θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου να κερδίσεις και εσύ όσο και εγώ.

Η Δευτέρα...
#100daychallenge

Δευτέρα…

Ίσως η πιο παρεξηγημένη μέρα της εβδομάδας. Αυτό αλλάζει όμως…

#100daychallenge

Τα τυφλά σημεία

Ένα τυφλό σημείο θα παραμείνει τυφλό, έως ότου πέσει φως επάνω του. Tο φως μπορείς να το προκαλέσεις…

Το Seeds of Freedom είναι ένα εβδομαδιαίο newsletter. 

Όμως

Μην αφήσεις τη λέξη newsletter να σε παρασύρει..

Μη φανταστείς κάτι παρόμοιο, ίσως κάτι που έχεις συναντήσει στο παρελθόν.

Δεν υπάρχει :)

Είναι ένα γράμμα που γράφω κάθε εβδομάδα και απευθύνεται σε σένα που βρίσκεις ενδιαφέρον να μπαίνεις για λίγο στο μυαλό μου.

Να κρυφοκοιτάς λίγο, να βλέπεις τον τρόπο που σκέφτομαι, τι αισθάνομαι, τι μαθαίνω, τι παθαίνω, να ανακαλύπτεις νέες ιδέες και οπτικές.

Γιατί το κάνω αυτό;

Χμ, πριν πάω εκεί θέλω να σε πάω κάπου αλλού. 

Στην πρώτη μέρα που ξεκίνησε όλο αυτό…

Ήταν στα μέσα του Νοέμβρη του 2020 και είχε ξεκινήσει το δεύτερο lockdown λόγω covid.

Είχα φρικάρει

Δεν το περίμενα.

Πίστευα πως το είχαμε αφήσει πίσω όλο αυτό με τα lockdown και τα συναφή.

Η πίεση που ένιωθα ήταν ασφυκτική…

Κάτι μέσα μου έψαχνε τρόπο να βγει, κάτι να ξεθυμάνει…

Χωρίς να καταλάβω πώς, ένα πρωινό εκεί στο πρώτο δεκαήμερο του Νοέμβρη (2020), 

έγραψα ένα μακροσκελές κείμενο στο facebook και το μοιράστηκα με 300 περίπου φίλους και γνωστούς.

Ήταν μια εξήγηση γιατί είχα περίπου 2 χρόνια να… πατήσω το πόδι μου εκεί (στο facebook ντε) και ήταν επίσης το τι είχα στο μυαλό μου για το μέλλον.

Στο τέλος είχε και ένα κάλεσμα για όποιον ενδιαφέρεται να ακούσει τις ιδέες μου μέσω email.

Έτσι ξεκίνησα να γράφω και να στέλνω ένα email κάθε εβδομάδα σε αυτούς που με εμπιστεύτηκαν και που ήταν αρκετά περίεργοι να με ακούσουν.

Με την επίγνωση που έχω σήμερα, νιώθω πως αυτό που είχα τότε την ανάγκη να κάνω, ήταν στην ουσία να επικοινωνήσω.

Να μοιραστώ κάποιες ενδιαφέρουσες πληροφορίες, να επικοινωνήσω κάποιες ιδέες και ξεκινήσω μια προσπάθεια που δεν ήξερα ακριβώς που θα καταλήξει. 

Με κύριο σκοπό όπως είχα στο μυαλό μου, να βοηθήσω με τον τρόπο μου όποιον είχε ανάγκη για βοήθεια εκείνο το δύσκολο διάστημα, δίνοντας ελπίδα…

…να εμπνεύσω όποιον ήταν ανοιχτός να λάβει από αυτά που μοιραζόμουν…

και να ξεκινήσω να γράφω για να γίνομαι μέρα με τη μέρα καλύτερος στο γράψιμο.

Σε έναν συγκεκριμένο τρόπο γραψίματος που είχα στο μυαλό μου και με ένα πλάνο που είχα σκοπό να μοιραστώ με όλους ανοιχτά.

Αυτή η εβδομαδιαία επαφή, αυτό το απλό γράμμα που έστελνα σε φίλους και γνωστούς, 

άλλοτε με ύφος περισσότερο ‘διδακτικό’ και άλλοτε ‘φιλικό’…

άρχισε να παίρνει μια ιδιαίτερη μορφή και να δημιουργείται κάτι που δε μπορούσα να φανταστώ όταν το ξεκίνησα.

Άρχισα να μοιράζομαι τα πάνω μου και τα κάτω μου, τους στόχους μου, τα όνειρά μου, τον τρόπο που είχα σκοπό να τα κάνω πράξη, τις αποτυχίες, τις επιτυχίες, τις αναποδιές, τα συναισθηματικά κύματα, τα εμπόδια, τις αποφάσεις, τις κρίσεις, τις λύσεις, …

Όλα αυτά που ένιωθα και αισθανόμουν ότι αυτό από μόνο του έχει κάτι να προσφέρει

Μια νέα οπτική, μια άλλη προσέγγιση, μια νέα πεποίθηση, μια διαφορετική άποψη…

Να δώσει σε σένα που διαβάζεις κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα…

Μια γεύση γνωστή αλλά και άγνωστη την ίδια στιγμή…

Ξεκίνησα λοιπόν κάτι νέο, από την αρχή, από το μηδέν, με μια απλή ιδέα και μια παρόρμηση να με κατευθύνει στο πρώτο βήμα…

Αυτό λοιπόν το προσωπικό γράμμα που στέλνω κάθε εβδομάδα, έχει βασικό σκοπό να προσφέρει κάτι χρήσιμο και αξιόλογο σε αυτόν που θα με εμπιστευτεί με το χρόνο και την προσοχή του…

Γιατί αυτά τα δύο, ίσως να είναι και τα πιο πολύτιμα ‘νομίσματα’.

Ναι, ακόμα και από τα ‘ευρώ’ ;)

Και… γιατί όχι με τον τρόπο αυτό να γίνω το ζωντανό παράδειγμα για όποιον θέλει να δοκιμάσει κάτι καινούργιο.

Μήπως έχεις κάτι στο πίσω μέρος του μυαλού σου και κάτι σε κρατάει από το να το ξεκινήσεις; 

Ή μήπως να το συνεχίσεις;

 Ή να το παρατήσεις αν χρειάζεται;

Μήπως θέλεις να ξεφύγεις από μια ζωή που δε σε εκφράζει;

Μήπως θέλεις να δημιουργήσεις μια καθημερινότητα που σε εκφράζει;

Αυτό είναι σήμερα το Seeds of Freedom. 

Μαθαίνω ανοιχτά, σκέφτομαι δυνατά, μοιράζομαι τις εμπειρίες μου, με σκοπό να γίνω καλύτερος εγώ και να γίνεις καλύτερος/η κι εσύ.

Και έτσι να κάνουμε τον κόσμο λίγο καλύτερο :)

Αυτοί είναι οι σπόροι για τη δική μου ελευθερία (seeds of freedom) και αν θελήσεις μπορούν να γίνουν οι σπόροι για τη δική σου ελευθερία.

Και γιατί ελευθερία; Γιατί σπόροι ελευθερίας;

Γιατί αυτό αγαπημένε/η είναι το δικό μου προσωπικό “θέμα” στο ταξίδι της ζωής μου.

Την ελευθερία μου επιζητώ ως κυρίαρχο συναίσθημα. 

Την ψυχική, νοητική, συναισθηματική, οικονομική… ελευθερία.

Όπως εγώ την έχω στο δικό μου μυαλό και όπως μπορείς να την πάρεις κι εσύ και να τη φτιάξεις όπως επιθυμείς στο δικό σου το μυαλό.

Πάρε την πρώτη ύλη που σου δίνω, πάρε τα υλικά και δημιούργησε τη δική σου συνταγή για την ελευθερία σου.

Και ξέρεις κάτι;

Αν μάθεις τον τρόπο -που αυτός είναι και ο αντικειμενικός σκοπός- τότε μπορείς να χρησιμοποιήσεις τον ίδιο τρόπο και για ότι άλλο θέλεις να αλλάξεις στη ζωή σου…

Είναι μια διαδικασία… 

Το μυστικό είναι να την αγαπήσεις. 

Αν το καταφέρεις, πίστεψέ με πως αυτό που θα νιώθεις κάθε βράδυ που πας για ύπνο και κάθε πρωί που θα ξυπνάς, θα είναι ότι καλύτερο μπορείς να φανταστείς.

Και ίσως να μην μπορείς καν να το φανταστείς ;)

Λοιπόν; 

Θα μου κάνεις παρέα σε αυτό το ταξίδι;