Έχω μια ιδέα… 💡

Τον Ιούλιο του ‘99 είχα μόλις επιστρέψει από το Kingston της Αγγλίας και έκανα τα μπάνια μου στις καταγάλανες Ελληνικές παραλίες.

Είχε τελειώσει το τελευταίο μου έτος στο πανεπιστήμιο, όμως το άγχος ήταν μεγαλύτερο από ποτέ.

Κι αυτό γιατί ήξερα ότι είχα να (ξανα)δώσω ένα μάθημα το Σεπτέμβριο, το οποίο και έκανε την αναζήτηση πανεπιστημίου για μεταπτυχιακό να μοιάζει γολγοθάς.

(Αναστεναγμός)

Την ίδια εποχή, στο San Francisco Bay της Καλιφόρνια ο Chris, ένας 26άρης ανεξάρτητος συγγραφέας – μυθιστοριογράφος, είχε μια ιδέα.

Τον Ιούλιο του 1999, ο Chris Baty ξεκίνησε ένα challenge, μια δοκιμασία, ένα πείραμα με 21 συμμετέχοντες.

Ήταν μια δοκιμασία δημιουργικής γραφής, ιδιαίτερα κοπιαστική μα και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και σχετικά απλή.

Ο στόχος ήταν να γράψουν οι συμμετέχοντες ένα μυθιστόρημα 50.000 λέξεων σε ένα μήνα. 

Είτε ένα ολόκληρο έργο, είτε τις πρώτες 50.000 λέξεις ενός έργου.

Με απλά λόγια, θα έπρεπε να γράφουν τουλάχιστον  1.667 λέξεις τη μέρα για 30 ημέρες. 

Αυτός ήταν ο στόχος. 

Ο λόγος ήταν για να ξεπεράσουν το λεγόμενο ‘μπλοκάρισμα του συγγραφέα’, όταν δηλαδή κάποιος δυσκολεύεται να ξεκινήσει να γράφει από το μηδέν.

Νικητής θα ήταν όποιος ολοκλήρωνε τη δοκιμασία. 

Αν όλοι ολοκλήρωναν, θα ήταν όλοι νικητές.

Το επόμενο έτος, το 2000 η δοκιμασία μετατέθηκε για το Νοέμβριο, για να ‘περνούν πιο γρήγορα οι μέρες με μίζερο καιρό’.

Τη δεύτερη χρονιά, οι συμμετέχοντες ήταν 140 και νικητές βγήκαν οι 29 από αυτούς.

Αυτή η δοκιμασία πήρε το όνομα NaNoWriMo. Είναι τα αρχικά της έκφρασης National Novel Writing Month.

Ας το μεταφράσουμε ως Εθνικός Μήνας Συγγραφής Μυθιστορημάτων.

Πίστεψέ το ή όχι, σήμερα το NaNoWriMo υπολογίζεται πως έχει περισσότερους από 800.000 συμμετέχοντες.

Και τι μας νοιάζει εμάς αυτό ε;

Κατά πάσα πιθανότητα δεν είσαι μυθιστοριογράφος και πολύ πιθανό να μην έχεις σκοπό να γίνεις ένας τέτοιος.

Ούτε κι εγώ.

Όμως αυτή η ιδέα με ενέπνευσε ????

Αν ακολουθείς, θα θυμάσαι τη δοκιμασία των 100 ημερών που είχα βάλει στον εαυτό μου καθώς έγραφα μια σειρά μηνυμάτων για τον επαναπρογραμματισμό των νευροσυσχετισμών μας.

Στην ουσία δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι πρόκειται για τον επαναπρογραμματισμό του νευρικού μας συστήματος.

Και αν αυτό ακούγεται υπερβολικό ή βαρύγδουπο, είναι πέρα για πέρα αληθινό. 

Πλέον έχεις και αποδείξεις αν διαβάζεις αυτά που μοιράζομαι 😉

Στο δια ταύτα τώρα για να σεβαστώ τον πολύτιμο χρόνο σου.

Ο Νοέμβριος είναι ο μήνας του NaNoWriMo (επίσημο site εδώ).

Όπως σου είπα, δεν είναι στα άμεσα σχέδιά μου να γράφω μυθιστορήματα.

Ούτε και στα μελλοντικά, αλλά ποτέ μη λες ποτέ γιατί η ζωή μπορεί εύκολα να σε διαψεύσει.

Παίρνοντας όμως έμπνευση από αυτή την ιδέα και με σκοπό να επιταχύνω σε αυτή την τελική ευθεία για να κλείσω αυτό το έτος όσο καλύτερα μπορώ και όσο πιο κοντά στους στόχους που είχα θέσει…

Ξεκινώ τη δική μου δοκιμασία (εκτός του οικοσυστήματος του  NaNoWriMo) και αποφασίζω να βάλω μια δοκιμασία στον εαυτό μου.

Παρόμοια μεν με αυτήν του NaNoWriMo αλλά δική μου και σύμφωνα με τους δικούς μου στόχους.

Ναι μεν στοχεύω στις 50.000 λέξεις για το μήνα Νοέμβριο, ναι στο στόχο των 1.667 λέξεων τη μέρα, αλλά όχι για κάποιο μυθιστόρημα.

Θα είναι για τη δική μου ανεξάρτητη έρευνα και το εκπαιδευτικό πρόγραμμα που σκοπεύω να δημιουργήσω.

Και γιατί να σε αφορά εσένα κάτι τέτοιο;

Είδες που διαβάζω τη σκέψη σου; ????

Αγαπημένε/η, η δική μου δοκιμασία μπορεί να γίνει και δική σου αν το θελήσεις.

Μπορείς να εμπνευστείς από αυτό που θα επιχειρήσω εγώ και να δημιουργήσεις τη δική σου προσωπική δοκιμασία, ανάλογα με τα δικά σου θέλω, τις δικές σου προτεραιότητες, τους δικούς σου στόχους.

Δε χρειάζεται να είναι καν σχετικό με το γράψιμο. 

Μπορεί να είναι, μπορεί και όχι.

Μπορεί να έχει να κάνει με τη διατροφή, με την άσκηση, με την εκπαίδευση, με την επιμόρφωση, με οτιδήποτε έχεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου.

Εσύ το ξέρεις αυτό.

Όμως να είναι για κάτι θετικό, κάτι που θα σε τραβήξει μπροστά.

Κάτι που σκέφτεσαι για καιρό, κάτι που θέλεις να ξεκινήσεις αλλά δεν έχεις βρει το θάρρος, το κουράγιο, το κίνητρο έως τώρα.

Κάτι που σε καίει μέσα σου αλλά δεν μπορείς να κάνεις το πρώτο βήμα.

Αν δεν είσαι σε τέτοια φάση, τότε μπορείς να αγνοήσεις αυτή την πρό(σ)κληση. 

Δεν υπάρχει πρόβλημα. 

Δεν είμαστε όλοι έτοιμοι για κάτι την ίδια στιγμή.

Ένα μήνα πριν δε θα μπορούσα ούτε εγώ να δώσω προσοχή σε κάτι τέτοιο. 

Δε θα το έβλεπα σαν κάτι εφικτό εκ των πραγμάτων.

Να σου πω όμως κάτι;

Αν όντως δεν είναι η κατάλληλη περίοδος για να επιχειρήσεις κάτι τέτοιο, τότε απλά κράτα το. 

Κράτα την ιδέα.

Άστην να σιγοβράσει στο πίσω μέρος στου μυαλού σου, να μαριναριστεί και σε κάποια φάση που θα νιώσεις έτοιμος/η, απλά άναψε λίγο την ένταση της φωτιάς και ξεκίνα το.

Αν τώρα είσαι στο μεταίχμιο, έχω μια πρόταση για σένα.

Έλα να αγωνιστούμε μαζί.

Να περάσουμε παρέα αυτή τη δοκιμασία. 

Να ανταλλάσσουμε εμπειρίες, συναισθήματα, μαθήματα. 

Να κάνουμε μια συνεργασία λογοδοσίας.

Να νιώθουμε μια μικρή έξτρα υποχρέωση/παρακίνηση για να κάνουμε τη δουλεία κάθε μέρα.

Να μην τα παρατήσουμε.

Μια φορά άκουσα κάποιον να λέει…

“Εντάξει, αν δεν ξεκινήσεις δεν τρέχει κάτι… Μπορεί και να γίνεις πολύ καλός σε αυτό τελικά και να μην ξεκινάς τίποτα”.

Σκληρό μεν, αληθινό δε.

Εγώ αγαπημένε/η ούτε πιέζω, ούτε προσβάλλω, ούτε και αναγκάζω κανέναν να ακολουθήσει.

Απλά είμαι εδώ για όποιον χρειάζεται αυτό το μήνυμα τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή και για όποιον έχει τη διάθεση να το κρατήσει για τη στιγμή που θα έρθει στο μέλλον ????

Έχοντας λοιπόν ξεκαθαρίσει τις προθέσεις μου, σε προ(σ)καλώ αν θέλεις να έρθεις να περάσουμε παρέα αυτή τη δοκιμασία.

Απάντησέ μου σε αυτό το μήνυμα με ένα “είμαι μέσα” και τα υπόλοιπα άστα να εξελιχθούν μόνα τους ???? 

Καλό μήνα να έχουμε και εις το επανιδείν!

Μοιράσου το

Έχω και newsletter πάμε μια βόλτα;

Εβδομαδιαία τροφή για σκέψη μέσα από το μυστήριο μυαλό ενός οικονομολόγου συμπεριφοράς...

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Μπορείς να ειδοποιηθείς για απαντήσεις στο δικό σου σχόλιο, μέσω e-mail (απλά επίλεξέ το από το παραπάνω κουτάκι).

Μπορείς επίσης να εγγραφείς εδώ στις ειδοποιήσεις χωρίς να σχολιάσεις.

Κι' άλλη τροφή για σκέψη...

Από το Newsletter: Seeds of Freedom

Θλίψη… 😔

Κάτι υπάρχει όμως που φράζει τη ροή. Τη ροή της καθαρής σκέψης. Της αρμονίας. Της αίσθησης της “ανακούφισης’. Τί έγινε ρε παιδιά;

Έχει το χαρτί συναίσθημα; 😮

Όταν κάνεις αυτό που δεν θέλεις να κάνεις και που ξέρεις ότι θα ήταν καλό να το κάνεις, τότε κερδίζεις σε πολλά επίπεδα.

Από το 100 Day Challenge:

Ο τρόπος
#100daychallenge

Ο τρόπος…

Η μια απάντηση για όλα τα ερωτήματά μου. Ο δρόμος για την ελευθερία…

Το καλούπι
#100daychallenge

Το καλούπι…

Όσο νερό και να βάζουμε στο τετράγωνο καλούπι, σχήμα καρδούλας δε θα βγει…

Το ένα τρίτο της ζωής μας, είναι ο ύπνος
#100daychallenge

Το 1/3 της ζωής μας…

Αυτό που καθορίζει σε τόσο μεγάλο βαθμό την ποιότητα της καθημερινής μας ζωής…

#100daychallenge

Οι εποχές

Όλα μα όλα έχουν εποχικότητα αν επιλέξεις να το δεις με αυτή την οπτική. Τι θα κερδίσεις;

Τι να κάνω για να ζήσω;
#100daychallenge

Τι να κάνω για να ζήσω;

Στην προσπάθειά μου να κάνω επάγγελμα αυτό που αγαπώ, κατέληξα να αγαπήσω αυτό που έφτασα να κάνω.

Το διαμάντι
#100daychallenge

Το διαμάντι…

Λες τελικά να στέκεσαι στη μέση των δικών σου στρεμμάτων διαμαντιών;

Το Seeds of Freedom είναι ένα εβδομαδιαίο newsletter. 

Όμως

Μην αφήσεις τη λέξη newsletter να σε παρασύρει..

Μη φανταστείς κάτι παρόμοιο, ίσως κάτι που έχεις συναντήσει στο παρελθόν.

Δεν υπάρχει :)

Είναι ένα γράμμα που γράφω κάθε εβδομάδα και απευθύνεται σε σένα που βρίσκεις ενδιαφέρον να μπαίνεις για λίγο στο μυαλό μου.

Να κρυφοκοιτάς λίγο, να βλέπεις τον τρόπο που σκέφτομαι, τι αισθάνομαι, τι μαθαίνω, τι παθαίνω, να ανακαλύπτεις νέες ιδέες και οπτικές.

Γιατί το κάνω αυτό;

Χμ, πριν πάω εκεί θέλω να σε πάω κάπου αλλού. 

Στην πρώτη μέρα που ξεκίνησε όλο αυτό…

Ήταν στα μέσα του Νοέμβρη του 2020 και είχε ξεκινήσει το δεύτερο lockdown λόγω covid.

Είχα φρικάρει

Δεν το περίμενα.

Πίστευα πως το είχαμε αφήσει πίσω όλο αυτό με τα lockdown και τα συναφή.

Η πίεση που ένιωθα ήταν ασφυκτική…

Κάτι μέσα μου έψαχνε τρόπο να βγει, κάτι να ξεθυμάνει…

Χωρίς να καταλάβω πώς, ένα πρωινό εκεί στο πρώτο δεκαήμερο του Νοέμβρη (2020), 

έγραψα ένα μακροσκελές κείμενο στο facebook και το μοιράστηκα με 300 περίπου φίλους και γνωστούς.

Ήταν μια εξήγηση γιατί είχα περίπου 2 χρόνια να… πατήσω το πόδι μου εκεί (στο facebook ντε) και ήταν επίσης το τι είχα στο μυαλό μου για το μέλλον.

Στο τέλος είχε και ένα κάλεσμα για όποιον ενδιαφέρεται να ακούσει τις ιδέες μου μέσω email.

Έτσι ξεκίνησα να γράφω και να στέλνω ένα email κάθε εβδομάδα σε αυτούς που με εμπιστεύτηκαν και που ήταν αρκετά περίεργοι να με ακούσουν.

Με την επίγνωση που έχω σήμερα, νιώθω πως αυτό που είχα τότε την ανάγκη να κάνω, ήταν στην ουσία να επικοινωνήσω.

Να μοιραστώ κάποιες ενδιαφέρουσες πληροφορίες, να επικοινωνήσω κάποιες ιδέες και ξεκινήσω μια προσπάθεια που δεν ήξερα ακριβώς που θα καταλήξει. 

Με κύριο σκοπό όπως είχα στο μυαλό μου, να βοηθήσω με τον τρόπο μου όποιον είχε ανάγκη για βοήθεια εκείνο το δύσκολο διάστημα, δίνοντας ελπίδα…

…να εμπνεύσω όποιον ήταν ανοιχτός να λάβει από αυτά που μοιραζόμουν…

και να ξεκινήσω να γράφω για να γίνομαι μέρα με τη μέρα καλύτερος στο γράψιμο.

Σε έναν συγκεκριμένο τρόπο γραψίματος που είχα στο μυαλό μου και με ένα πλάνο που είχα σκοπό να μοιραστώ με όλους ανοιχτά.

Αυτή η εβδομαδιαία επαφή, αυτό το απλό γράμμα που έστελνα σε φίλους και γνωστούς, 

άλλοτε με ύφος περισσότερο ‘διδακτικό’ και άλλοτε ‘φιλικό’…

άρχισε να παίρνει μια ιδιαίτερη μορφή και να δημιουργείται κάτι που δε μπορούσα να φανταστώ όταν το ξεκίνησα.

Άρχισα να μοιράζομαι τα πάνω μου και τα κάτω μου, τους στόχους μου, τα όνειρά μου, τον τρόπο που είχα σκοπό να τα κάνω πράξη, τις αποτυχίες, τις επιτυχίες, τις αναποδιές, τα συναισθηματικά κύματα, τα εμπόδια, τις αποφάσεις, τις κρίσεις, τις λύσεις, …

Όλα αυτά που ένιωθα και αισθανόμουν ότι αυτό από μόνο του έχει κάτι να προσφέρει

Μια νέα οπτική, μια άλλη προσέγγιση, μια νέα πεποίθηση, μια διαφορετική άποψη…

Να δώσει σε σένα που διαβάζεις κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα…

Μια γεύση γνωστή αλλά και άγνωστη την ίδια στιγμή…

Ξεκίνησα λοιπόν κάτι νέο, από την αρχή, από το μηδέν, με μια απλή ιδέα και μια παρόρμηση να με κατευθύνει στο πρώτο βήμα…

Αυτό λοιπόν το προσωπικό γράμμα που στέλνω κάθε εβδομάδα, έχει βασικό σκοπό να προσφέρει κάτι χρήσιμο και αξιόλογο σε αυτόν που θα με εμπιστευτεί με το χρόνο και την προσοχή του…

Γιατί αυτά τα δύο, ίσως να είναι και τα πιο πολύτιμα ‘νομίσματα’.

Ναι, ακόμα και από τα ‘ευρώ’ ;)

Και… γιατί όχι με τον τρόπο αυτό να γίνω το ζωντανό παράδειγμα για όποιον θέλει να δοκιμάσει κάτι καινούργιο.

Μήπως έχεις κάτι στο πίσω μέρος του μυαλού σου και κάτι σε κρατάει από το να το ξεκινήσεις; 

Ή μήπως να το συνεχίσεις;

 Ή να το παρατήσεις αν χρειάζεται;

Μήπως θέλεις να ξεφύγεις από μια ζωή που δε σε εκφράζει;

Μήπως θέλεις να δημιουργήσεις μια καθημερινότητα που σε εκφράζει;

Αυτό είναι σήμερα το Seeds of Freedom. 

Μαθαίνω ανοιχτά, σκέφτομαι δυνατά, μοιράζομαι τις εμπειρίες μου, με σκοπό να γίνω καλύτερος εγώ και να γίνεις καλύτερος/η κι εσύ.

Και έτσι να κάνουμε τον κόσμο λίγο καλύτερο :)

Αυτοί είναι οι σπόροι για τη δική μου ελευθερία (seeds of freedom) και αν θελήσεις μπορούν να γίνουν οι σπόροι για τη δική σου ελευθερία.

Και γιατί ελευθερία; Γιατί σπόροι ελευθερίας;

Γιατί αυτό αγαπημένε/η είναι το δικό μου προσωπικό “θέμα” στο ταξίδι της ζωής μου.

Την ελευθερία μου επιζητώ ως κυρίαρχο συναίσθημα. 

Την ψυχική, νοητική, συναισθηματική, οικονομική… ελευθερία.

Όπως εγώ την έχω στο δικό μου μυαλό και όπως μπορείς να την πάρεις κι εσύ και να τη φτιάξεις όπως επιθυμείς στο δικό σου το μυαλό.

Πάρε την πρώτη ύλη που σου δίνω, πάρε τα υλικά και δημιούργησε τη δική σου συνταγή για την ελευθερία σου.

Και ξέρεις κάτι;

Αν μάθεις τον τρόπο -που αυτός είναι και ο αντικειμενικός σκοπός- τότε μπορείς να χρησιμοποιήσεις τον ίδιο τρόπο και για ότι άλλο θέλεις να αλλάξεις στη ζωή σου…

Είναι μια διαδικασία… 

Το μυστικό είναι να την αγαπήσεις. 

Αν το καταφέρεις, πίστεψέ με πως αυτό που θα νιώθεις κάθε βράδυ που πας για ύπνο και κάθε πρωί που θα ξυπνάς, θα είναι ότι καλύτερο μπορείς να φανταστείς.

Και ίσως να μην μπορείς καν να το φανταστείς ;)

Λοιπόν; 

Θα μου κάνεις παρέα σε αυτό το ταξίδι;