Τον Ιούλιο του ‘99 είχα μόλις επιστρέψει από το Kingston της Αγγλίας και έκανα τα μπάνια μου στις καταγάλανες Ελληνικές παραλίες.
Είχε τελειώσει το τελευταίο μου έτος στο πανεπιστήμιο, όμως το άγχος ήταν μεγαλύτερο από ποτέ.
Κι αυτό γιατί ήξερα ότι είχα να (ξανα)δώσω ένα μάθημα το Σεπτέμβριο, το οποίο και έκανε την αναζήτηση πανεπιστημίου για μεταπτυχιακό να μοιάζει γολγοθάς.
(Αναστεναγμός)
Την ίδια εποχή, στο San Francisco Bay της Καλιφόρνια ο Chris, ένας 26άρης ανεξάρτητος συγγραφέας – μυθιστοριογράφος, είχε μια ιδέα.
Τον Ιούλιο του 1999, ο Chris Baty ξεκίνησε ένα challenge, μια δοκιμασία, ένα πείραμα με 21 συμμετέχοντες.
Ήταν μια δοκιμασία δημιουργικής γραφής, ιδιαίτερα κοπιαστική μα και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και σχετικά απλή.
Ο στόχος ήταν να γράψουν οι συμμετέχοντες ένα μυθιστόρημα 50.000 λέξεων σε ένα μήνα.
Είτε ένα ολόκληρο έργο, είτε τις πρώτες 50.000 λέξεις ενός έργου.
Με απλά λόγια, θα έπρεπε να γράφουν τουλάχιστον 1.667 λέξεις τη μέρα για 30 ημέρες.
Αυτός ήταν ο στόχος.
Ο λόγος ήταν για να ξεπεράσουν το λεγόμενο ‘μπλοκάρισμα του συγγραφέα’, όταν δηλαδή κάποιος δυσκολεύεται να ξεκινήσει να γράφει από το μηδέν.
Νικητής θα ήταν όποιος ολοκλήρωνε τη δοκιμασία.
Αν όλοι ολοκλήρωναν, θα ήταν όλοι νικητές.
Το επόμενο έτος, το 2000 η δοκιμασία μετατέθηκε για το Νοέμβριο, για να ‘περνούν πιο γρήγορα οι μέρες με μίζερο καιρό’.
Τη δεύτερη χρονιά, οι συμμετέχοντες ήταν 140 και νικητές βγήκαν οι 29 από αυτούς.
Αυτή η δοκιμασία πήρε το όνομα NaNoWriMo. Είναι τα αρχικά της έκφρασης National Novel Writing Month.
Ας το μεταφράσουμε ως Εθνικός Μήνας Συγγραφής Μυθιστορημάτων.
Πίστεψέ το ή όχι, σήμερα το NaNoWriMo υπολογίζεται πως έχει περισσότερους από 800.000 συμμετέχοντες.
Και τι μας νοιάζει εμάς αυτό ε;
Κατά πάσα πιθανότητα δεν είσαι μυθιστοριογράφος και πολύ πιθανό να μην έχεις σκοπό να γίνεις ένας τέτοιος.
Ούτε κι εγώ.
Όμως αυτή η ιδέα με ενέπνευσε ????
Αν ακολουθείς, θα θυμάσαι τη δοκιμασία των 100 ημερών που είχα βάλει στον εαυτό μου καθώς έγραφα μια σειρά μηνυμάτων για τον επαναπρογραμματισμό των νευροσυσχετισμών μας.
Στην ουσία δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι πρόκειται για τον επαναπρογραμματισμό του νευρικού μας συστήματος.
Και αν αυτό ακούγεται υπερβολικό ή βαρύγδουπο, είναι πέρα για πέρα αληθινό.
Πλέον έχεις και αποδείξεις αν διαβάζεις αυτά που μοιράζομαι 😉
Στο δια ταύτα τώρα για να σεβαστώ τον πολύτιμο χρόνο σου.
Ο Νοέμβριος είναι ο μήνας του NaNoWriMo (επίσημο site εδώ).
Όπως σου είπα, δεν είναι στα άμεσα σχέδιά μου να γράφω μυθιστορήματα.
Ούτε και στα μελλοντικά, αλλά ποτέ μη λες ποτέ γιατί η ζωή μπορεί εύκολα να σε διαψεύσει.
Παίρνοντας όμως έμπνευση από αυτή την ιδέα και με σκοπό να επιταχύνω σε αυτή την τελική ευθεία για να κλείσω αυτό το έτος όσο καλύτερα μπορώ και όσο πιο κοντά στους στόχους που είχα θέσει…
Ξεκινώ τη δική μου δοκιμασία (εκτός του οικοσυστήματος του NaNoWriMo) και αποφασίζω να βάλω μια δοκιμασία στον εαυτό μου.
Παρόμοια μεν με αυτήν του NaNoWriMo αλλά δική μου και σύμφωνα με τους δικούς μου στόχους.
Ναι μεν στοχεύω στις 50.000 λέξεις για το μήνα Νοέμβριο, ναι στο στόχο των 1.667 λέξεων τη μέρα, αλλά όχι για κάποιο μυθιστόρημα.
Θα είναι για τη δική μου ανεξάρτητη έρευνα και το εκπαιδευτικό πρόγραμμα που σκοπεύω να δημιουργήσω.
Και γιατί να σε αφορά εσένα κάτι τέτοιο;
Είδες που διαβάζω τη σκέψη σου; ????
Αγαπημένε/η, η δική μου δοκιμασία μπορεί να γίνει και δική σου αν το θελήσεις.
Μπορείς να εμπνευστείς από αυτό που θα επιχειρήσω εγώ και να δημιουργήσεις τη δική σου προσωπική δοκιμασία, ανάλογα με τα δικά σου θέλω, τις δικές σου προτεραιότητες, τους δικούς σου στόχους.
Δε χρειάζεται να είναι καν σχετικό με το γράψιμο.
Μπορεί να είναι, μπορεί και όχι.
Μπορεί να έχει να κάνει με τη διατροφή, με την άσκηση, με την εκπαίδευση, με την επιμόρφωση, με οτιδήποτε έχεις στο πίσω μέρος του μυαλού σου.
Εσύ το ξέρεις αυτό.
Όμως να είναι για κάτι θετικό, κάτι που θα σε τραβήξει μπροστά.
Κάτι που σκέφτεσαι για καιρό, κάτι που θέλεις να ξεκινήσεις αλλά δεν έχεις βρει το θάρρος, το κουράγιο, το κίνητρο έως τώρα.
Κάτι που σε καίει μέσα σου αλλά δεν μπορείς να κάνεις το πρώτο βήμα.
Αν δεν είσαι σε τέτοια φάση, τότε μπορείς να αγνοήσεις αυτή την πρό(σ)κληση.
Δεν υπάρχει πρόβλημα.
Δεν είμαστε όλοι έτοιμοι για κάτι την ίδια στιγμή.
Ένα μήνα πριν δε θα μπορούσα ούτε εγώ να δώσω προσοχή σε κάτι τέτοιο.
Δε θα το έβλεπα σαν κάτι εφικτό εκ των πραγμάτων.
Να σου πω όμως κάτι;
Αν όντως δεν είναι η κατάλληλη περίοδος για να επιχειρήσεις κάτι τέτοιο, τότε απλά κράτα το.
Κράτα την ιδέα.
Άστην να σιγοβράσει στο πίσω μέρος στου μυαλού σου, να μαριναριστεί και σε κάποια φάση που θα νιώσεις έτοιμος/η, απλά άναψε λίγο την ένταση της φωτιάς και ξεκίνα το.
Αν τώρα είσαι στο μεταίχμιο, έχω μια πρόταση για σένα.
Έλα να αγωνιστούμε μαζί.
Να περάσουμε παρέα αυτή τη δοκιμασία.
Να ανταλλάσσουμε εμπειρίες, συναισθήματα, μαθήματα.
Να κάνουμε μια συνεργασία λογοδοσίας.
Να νιώθουμε μια μικρή έξτρα υποχρέωση/παρακίνηση για να κάνουμε τη δουλεία κάθε μέρα.
Να μην τα παρατήσουμε.
Μια φορά άκουσα κάποιον να λέει…
“Εντάξει, αν δεν ξεκινήσεις δεν τρέχει κάτι… Μπορεί και να γίνεις πολύ καλός σε αυτό τελικά και να μην ξεκινάς τίποτα”.
Σκληρό μεν, αληθινό δε.
Εγώ αγαπημένε/η ούτε πιέζω, ούτε προσβάλλω, ούτε και αναγκάζω κανέναν να ακολουθήσει.
Απλά είμαι εδώ για όποιον χρειάζεται αυτό το μήνυμα τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή και για όποιον έχει τη διάθεση να το κρατήσει για τη στιγμή που θα έρθει στο μέλλον ????
Έχοντας λοιπόν ξεκαθαρίσει τις προθέσεις μου, σε προ(σ)καλώ αν θέλεις να έρθεις να περάσουμε παρέα αυτή τη δοκιμασία.
Απάντησέ μου σε αυτό το μήνυμα με ένα “είμαι μέσα” και τα υπόλοιπα άστα να εξελιχθούν μόνα τους ????
Καλό μήνα να έχουμε και εις το επανιδείν!
