Ο χαχανούλης, τα μωρά και τα σκυλιά…

Έχω μια συνήθεια.

Είναι κάτι που κάνω κάθε μέρα.

Στα μάτια μου είναι ένα καταπληκτικό εργαλείο για τη δουλειά μου.

Και όχι μόνο για τη δουλειά μου…

Είναι ο τρόπος που καταγράφω ιδέες ‘στο φτερό’.

Είναι πολύ απλό και εύκολο για να μην υπάρχει κάποια δικαιολογία να μην το κάνω.

Συνήθως διαρκεί λίγα δευτερόλεπτα και φτάνει μέχρι 2-3 λεπτά το πολύ.

Όποτε λοιπόν έχω μια καλή ιδέα, μια αναλαμπή, ή ακόμα όταν ακούσω κάτι ενδιαφέρον,

πατάω το ‘record’ στην εφαρμογή του κινητού και καταγράφω την ιδέα μου.

Έχω δοκιμάσει επίσης να κάνω την ίδια δουλειά με τα google docs και το google keep.

Είναι πολύ καλά και αυτά, αλλά βρίσκω τον εαυτό μου να γυρίζει πάλι στην απλή εφαρμογή που είναι built in στο κινητό.

Πατάω record, μιλάω στο μικρόφωνο του κινητού, καταγράφω και συνεχίζω τη σκέψη.

Έχω καταγράψει απίθανες ιδέες με αυτό τον τρόπο!

Φυσικά και όχι μόνο δικές μου.

Ακόμα και όταν βλέπω μια ταινία ή ακούω ένα podcast και νιώσω ότι αυτό που ακούω, κάπου ‘κουμπώνει’ με κάτι που ξέρω.

Θα είχαν σίγουρα ξεχαστεί όλα αυτά αν δεν έκανα κάτι άμεσα.

Έχω ‘χάσει’ όμως και πολλές καλές ιδέες.

Και αυτό γιατί απλά δεν ήθελα να έχω το κινητό δίπλα μου όταν σκέφτομαι.

Είμαι βλέπεις ιδιαίτερα επιρρεπής.

Μια μόνο σκέψη είναι ικανή να με κάνει να πιάσω το κινητό για να ψάξω αυτό που σκέφτηκα…

και χωρίς να το καταλάβω…

μετά από 15 λεπτά να ‘ξυπνήσω’ από αυτό το νεκρό διάστημα και εκτός των άλλων, να έχω δει τον καιρό, τα email μου και ότι άλλο μου κατέβει χωρίς καν να το ‘θέλω’

Αυτή λοιπόν την καταγραφή την κάνω συχνά όταν κάθομαι στο μπαλκόνι τώρα το καλοκαίρι, αγναντεύοντας τη θάλασσα.

Άλλες φορές πάλι όταν πηγαίνω για περπάτημα και όταν οδηγώ.

Η σωματική κίνηση φέρνει κίνηση και στο μυαλό βλέπεις 🙂

Συμβαίνει και το αντίθετο όμως!

Η σκέψη επιφέρει κίνηση.

Σκέφτεσαι κάτι, αρπάζεις το κινητό. (Να η πιο απλή κίνηση!)

Καθώς λοιπόν καθόμουν μεσοβδόμαδα στο μπαλκονάκι πίνοντας το καφεδάκι μου μετά το πρωινό jog,

έρχεται μια ωραία ιδέα στον… προμετωπιαίο λοβό μου και πιάνω το κινητό να την καταγράψω.

Το κάνω γρήγορα και συνεχίζω τη σκέψη από εκεί που άφησα…

Η μέρα πέρασε, η νύχτα ήρθε και μετά τις 21:00 που έβαλα τον υπολογιστή για ύπνο, είπα να ακούσω τις ιδέες που είχα καταγράψει το πρωί.

Ανοίγω λοιπόν το κινητό, ανοίγω την εφαρμογή, βάζω τα ακουστικά και πατάω το play.

Στα 40” που ακολούθησαν είχα μείνει άγαλμα

Όχι με… την ιδέα μου 🙂

Αυτή ήταν καλή αλλά όχι και… συγκλονιστική.

Το συγκλονιστικό όμως ήταν οι παράπλευροι θόρυβοι που είχαν καταγραφεί στο κινητό.

Σοκαρίστηκα.

Ο απέναντι τύπος να γελάει σαν τον χαχανούλη όπως κάθε πρωί και αυτό να διαπερνά ακόμα και τη φωνή μου!

Ένα μωρό να κλαίει, άγνωστο από που…

Σκυλιά να γαβγίζουν, κόρνες, μεγάφωνα από παλιατζήδες…

Ομιλίες από περαστικούς…

Και όλα αυτά σε λίγα μόνο δευτερόλεπτα.

Πω πω, τι ακούω ρε φίλε κάθε μέρα και δεν το αντιλαμβάνομαι;

Τι περνάει από την αίσθηση της ακοής κάθε δευτερόλεπτο…

Πώς φιλτράρονται και κατηγοριοποιούνται όλοι αυτοί οι θόρυβοι;

Πώς μπορεί αυτό να επηρεάζει τη διάθεσή μου, τον ψυχισμό μου, την παραγωγικότητά μου χωρίς καν να το καταλαβαίνω!

Αν ήταν κάτι αμελητέο θα το αγνοούσα…

Όμως δεν ήταν.

Κάθε στιγμή, κάθε δευτερόλεπτο, το νευρικό μας σύστημα λαμβάνει τόσα πολλά μηνύματα χωρίς να το καταλαβαίνουμε…

και αυτά με τη σειρά τους επηρεάζουν σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό το πώς νιώθουμε κάθε στιγμή.

Και στιγμή με τη στιγμή, τελικά μάλλον φτάνουν να καθορίζουν ολόκληρη τη μέρα μας.

Και μέρα με τη μέρα, ολόκληρη τη ζωή μας…

Έχω μια πρόταση να σου κάνω αγαπημένε/η για αυτή την εβδομάδα…

Όταν βρίσκεσαι κάπου που έχει θόρυβο στο βάθος, πάτησε ένα record για ένα λεπτό και άστο να γράψει.

Μετά σε ένα ήσυχο περιβάλλον, άκου τι κατέγραψε το εργαλείο.

Αν μπορείς να βάλεις ακουστικά να το κάνεις. Αξίζει.

Σκέψου πως όλα αυτά τα καταγράφει και το δικό μας το εργαλείο.

Το νευρικό μας σύστημα, το οποίο βρίσκεται συνεχώς σε μια διαδικασία ‘διαλογής’.

Καταγράφει και ξεχωρίζει αυτά στα οποία έχει προγραμματιστεί να δίνει προσοχή,

αλλά και αυτά που εκλαμβάνει ως απειλή.

Βλέπεις λοιπόν πόσο σημαντικό είναι να σκεφτόμαστε τα ‘περιβάλλοντα που εκθέτουμε’ τον εαυτό μας;

Και πόσο σημαντικό είναι να (επανα)προγραμματίσουμε το νευρικό μας σύστημα;

Σου κάνει καθόλου κλικ όλο αυτό ή είμαι ο μόνος “περίεργος;” 🙂

Και πριν σε αφήσω, να σου προτείνω και κάτι ακόμα…

Κατέγραψε τους ήχους σε 2-3 ξεχωριστά περιβάλλοντα.

Στη δουλειά, στο σπίτι, κάπου έξω.

Θα με θυμηθείς και θα εκπλαγείς!

Εις το επανιδείν!

Υ.Γ. Υπάρχει βέβαια και το αντίθετο πείραμα.

Δοκίμασε να καταγράψεις λίγα δευτερόλεπτα όταν βρεθείς στη φύση.

Μαγικό!

Μοιράσου το

Έχω και newsletter πάμε μια βόλτα;

Εβδομαδιαία τροφή για σκέψη μέσα από το μυστήριο μυαλό ενός οικονομολόγου συμπεριφοράς...

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Μπορείς να ειδοποιηθείς για απαντήσεις στο δικό σου σχόλιο, μέσω e-mail (απλά επίλεξέ το από το παραπάνω κουτάκι).

Μπορείς επίσης να εγγραφείς εδώ στις ειδοποιήσεις χωρίς να σχολιάσεις.

Κι' άλλη τροφή για σκέψη...

Από το Newsletter: Seeds of Freedom

Γιατί;❓

Γιατί αποφάσισα να θέσω μόνος μου αυτή τη δοκιμασία στον εαυτό μου; Μήπως είμαι μαζοχιστής;

Καλά με δουλεύεις; ????

Χημικές αντιδράσεις στον εγκέφαλο, αύξηση των παλμών της καρδιάς, το σώμα σε κατάσταση ‘πάλης’, ένταση…

Αυτό μου άλλαξε τη ζωή…

Κάποια στιγμή, ήρθε μπροστά μου ένα video που με συντάραξε.
Με άγγιξε ρε παιδί μου.
Με έβαλε σε σκέψεις.

Από το 100 Day Challenge:

Η σχέση μας με το λάθος...
#100daychallenge

Το λάθος

Η μέρα που άλλαξε τη σχέση μου με… το λάθος, μια για πάντα.

Ο συμπαθητικούλης
#100daychallenge

Ο συμπαθητικούλης…

Πόσο εύκολα σχηματίζουμε ‘άποψη’ και βάζουμε ταμπέλες σε άλλους, βασιζόμενοι μόνο σε ένα στιγμιότυπο;

Αντίδραση | Απόκριση
#100daychallenge

Αντίδραση | Απόκριση

Το μη ορατό κενό που κάνει εφικτή την απόκριση σε αντίθεση με την αντίδραση…

Ο Οξυδερκής..
#100daychallenge

Ο Οξυδερκής

Ο ερευνητής, ο παρατηρητής.. αυτός που έχει πολύ μεγάλη αντιληπτική ικανότητα…

Τα στανταρντς...
#100daychallenge

Τα στανταρντς

Το σύνολο αυτών των στανταρτς και αυτών των ορίων “ανεκτικότητας”…

Τι έμαθα σε 100 μέρες
#100daychallenge

Κάθε τέλος, μια αρχή…

Αν μου κάνεις παρέα σε αυτό το ταξίδι, θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου να κερδίσεις και εσύ όσο και εγώ.

Η Δευτέρα...
#100daychallenge

Δευτέρα…

Ίσως η πιο παρεξηγημένη μέρα της εβδομάδας. Αυτό αλλάζει όμως…

#100daychallenge

Τα τυφλά σημεία

Ένα τυφλό σημείο θα παραμείνει τυφλό, έως ότου πέσει φως επάνω του. Tο φως μπορείς να το προκαλέσεις…

Το Seeds of Freedom είναι ένα εβδομαδιαίο newsletter. 

Όμως

Μην αφήσεις τη λέξη newsletter να σε παρασύρει..

Μη φανταστείς κάτι παρόμοιο, ίσως κάτι που έχεις συναντήσει στο παρελθόν.

Δεν υπάρχει :)

Είναι ένα γράμμα που γράφω κάθε εβδομάδα και απευθύνεται σε σένα που βρίσκεις ενδιαφέρον να μπαίνεις για λίγο στο μυαλό μου.

Να κρυφοκοιτάς λίγο, να βλέπεις τον τρόπο που σκέφτομαι, τι αισθάνομαι, τι μαθαίνω, τι παθαίνω, να ανακαλύπτεις νέες ιδέες και οπτικές.

Γιατί το κάνω αυτό;

Χμ, πριν πάω εκεί θέλω να σε πάω κάπου αλλού. 

Στην πρώτη μέρα που ξεκίνησε όλο αυτό…

Ήταν στα μέσα του Νοέμβρη του 2020 και είχε ξεκινήσει το δεύτερο lockdown λόγω covid.

Είχα φρικάρει

Δεν το περίμενα.

Πίστευα πως το είχαμε αφήσει πίσω όλο αυτό με τα lockdown και τα συναφή.

Η πίεση που ένιωθα ήταν ασφυκτική…

Κάτι μέσα μου έψαχνε τρόπο να βγει, κάτι να ξεθυμάνει…

Χωρίς να καταλάβω πώς, ένα πρωινό εκεί στο πρώτο δεκαήμερο του Νοέμβρη (2020), 

έγραψα ένα μακροσκελές κείμενο στο facebook και το μοιράστηκα με 300 περίπου φίλους και γνωστούς.

Ήταν μια εξήγηση γιατί είχα περίπου 2 χρόνια να… πατήσω το πόδι μου εκεί (στο facebook ντε) και ήταν επίσης το τι είχα στο μυαλό μου για το μέλλον.

Στο τέλος είχε και ένα κάλεσμα για όποιον ενδιαφέρεται να ακούσει τις ιδέες μου μέσω email.

Έτσι ξεκίνησα να γράφω και να στέλνω ένα email κάθε εβδομάδα σε αυτούς που με εμπιστεύτηκαν και που ήταν αρκετά περίεργοι να με ακούσουν.

Με την επίγνωση που έχω σήμερα, νιώθω πως αυτό που είχα τότε την ανάγκη να κάνω, ήταν στην ουσία να επικοινωνήσω.

Να μοιραστώ κάποιες ενδιαφέρουσες πληροφορίες, να επικοινωνήσω κάποιες ιδέες και ξεκινήσω μια προσπάθεια που δεν ήξερα ακριβώς που θα καταλήξει. 

Με κύριο σκοπό όπως είχα στο μυαλό μου, να βοηθήσω με τον τρόπο μου όποιον είχε ανάγκη για βοήθεια εκείνο το δύσκολο διάστημα, δίνοντας ελπίδα…

…να εμπνεύσω όποιον ήταν ανοιχτός να λάβει από αυτά που μοιραζόμουν…

και να ξεκινήσω να γράφω για να γίνομαι μέρα με τη μέρα καλύτερος στο γράψιμο.

Σε έναν συγκεκριμένο τρόπο γραψίματος που είχα στο μυαλό μου και με ένα πλάνο που είχα σκοπό να μοιραστώ με όλους ανοιχτά.

Αυτή η εβδομαδιαία επαφή, αυτό το απλό γράμμα που έστελνα σε φίλους και γνωστούς, 

άλλοτε με ύφος περισσότερο ‘διδακτικό’ και άλλοτε ‘φιλικό’…

άρχισε να παίρνει μια ιδιαίτερη μορφή και να δημιουργείται κάτι που δε μπορούσα να φανταστώ όταν το ξεκίνησα.

Άρχισα να μοιράζομαι τα πάνω μου και τα κάτω μου, τους στόχους μου, τα όνειρά μου, τον τρόπο που είχα σκοπό να τα κάνω πράξη, τις αποτυχίες, τις επιτυχίες, τις αναποδιές, τα συναισθηματικά κύματα, τα εμπόδια, τις αποφάσεις, τις κρίσεις, τις λύσεις, …

Όλα αυτά που ένιωθα και αισθανόμουν ότι αυτό από μόνο του έχει κάτι να προσφέρει

Μια νέα οπτική, μια άλλη προσέγγιση, μια νέα πεποίθηση, μια διαφορετική άποψη…

Να δώσει σε σένα που διαβάζεις κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα…

Μια γεύση γνωστή αλλά και άγνωστη την ίδια στιγμή…

Ξεκίνησα λοιπόν κάτι νέο, από την αρχή, από το μηδέν, με μια απλή ιδέα και μια παρόρμηση να με κατευθύνει στο πρώτο βήμα…

Αυτό λοιπόν το προσωπικό γράμμα που στέλνω κάθε εβδομάδα, έχει βασικό σκοπό να προσφέρει κάτι χρήσιμο και αξιόλογο σε αυτόν που θα με εμπιστευτεί με το χρόνο και την προσοχή του…

Γιατί αυτά τα δύο, ίσως να είναι και τα πιο πολύτιμα ‘νομίσματα’.

Ναι, ακόμα και από τα ‘ευρώ’ ;)

Και… γιατί όχι με τον τρόπο αυτό να γίνω το ζωντανό παράδειγμα για όποιον θέλει να δοκιμάσει κάτι καινούργιο.

Μήπως έχεις κάτι στο πίσω μέρος του μυαλού σου και κάτι σε κρατάει από το να το ξεκινήσεις; 

Ή μήπως να το συνεχίσεις;

 Ή να το παρατήσεις αν χρειάζεται;

Μήπως θέλεις να ξεφύγεις από μια ζωή που δε σε εκφράζει;

Μήπως θέλεις να δημιουργήσεις μια καθημερινότητα που σε εκφράζει;

Αυτό είναι σήμερα το Seeds of Freedom. 

Μαθαίνω ανοιχτά, σκέφτομαι δυνατά, μοιράζομαι τις εμπειρίες μου, με σκοπό να γίνω καλύτερος εγώ και να γίνεις καλύτερος/η κι εσύ.

Και έτσι να κάνουμε τον κόσμο λίγο καλύτερο :)

Αυτοί είναι οι σπόροι για τη δική μου ελευθερία (seeds of freedom) και αν θελήσεις μπορούν να γίνουν οι σπόροι για τη δική σου ελευθερία.

Και γιατί ελευθερία; Γιατί σπόροι ελευθερίας;

Γιατί αυτό αγαπημένε/η είναι το δικό μου προσωπικό “θέμα” στο ταξίδι της ζωής μου.

Την ελευθερία μου επιζητώ ως κυρίαρχο συναίσθημα. 

Την ψυχική, νοητική, συναισθηματική, οικονομική… ελευθερία.

Όπως εγώ την έχω στο δικό μου μυαλό και όπως μπορείς να την πάρεις κι εσύ και να τη φτιάξεις όπως επιθυμείς στο δικό σου το μυαλό.

Πάρε την πρώτη ύλη που σου δίνω, πάρε τα υλικά και δημιούργησε τη δική σου συνταγή για την ελευθερία σου.

Και ξέρεις κάτι;

Αν μάθεις τον τρόπο -που αυτός είναι και ο αντικειμενικός σκοπός- τότε μπορείς να χρησιμοποιήσεις τον ίδιο τρόπο και για ότι άλλο θέλεις να αλλάξεις στη ζωή σου…

Είναι μια διαδικασία… 

Το μυστικό είναι να την αγαπήσεις. 

Αν το καταφέρεις, πίστεψέ με πως αυτό που θα νιώθεις κάθε βράδυ που πας για ύπνο και κάθε πρωί που θα ξυπνάς, θα είναι ότι καλύτερο μπορείς να φανταστείς.

Και ίσως να μην μπορείς καν να το φανταστείς ;)

Λοιπόν; 

Θα μου κάνεις παρέα σε αυτό το ταξίδι;