Ήταν 15 Νοεμβρίου του 2020, όταν έστειλα το πρώτο μου email.
Ένας χρόνος πέρασε, βασανίζομαι να το χωνέψω…
Καταρχήν γιατί νιώθω πολύ όμορφα που είμαι ακόμα εδώ!
Συνεπής κάθε εβδομάδα, στέλνω τα… δικά μου.
Κάποιοι σίγουρα κουράστηκαν, κάποιοι βαρέθηκαν, κάποιοι συνεχίζουν να διαβάζουν τα email ή ακόμα και τα αρθράκια στο blog μου.
Η αλήθεια είναι πως αυτό το διάστημα δεν έκανα καμία ιδιαίτερη προσπάθεια να το προωθήσω σε περισσότερους.
Μόνο σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις με φίλους και γνωστούς ή με νέα άτομα που γνωρίζω.
Από την άλλη, εστίασα στο να μοιράζομαι τις εμπειρίες μου και πληροφορίες που ανακάλυψα όλα αυτά τα χρόνια που προσπαθώ να ‘αποκωδικοποιήσω’ ένα πράγμα:
Γιατί κάνουμε αυτά που κάνουμε.
Και φυσικά, να μοιράζομαι αυτά που δοκιμάζω εγώ.
Τι δουλεύει σε μένα, που μπορεί να δουλέψει και σε σένα.
Διαβάζοντας το πρώτο μήνυμα που είχα στείλει, βλέπω ότι όντως αυτό το είχα επικοινωνήσει από τότε ????
Δυσκολεύτηκα στην πορεία.
Πολλές φορές αμφέβαλα για το αν είχε νόημα να συνεχίσω αυτό που ξεκίνησα.
Όμως κάθε φορά που αμφέβαλα και αμφισβητούσα τον εαυτό μου, ακριβώς εκείνη τη μέρα, λάμβανα ένα μήνυμα από κάποιον που με διαβάζει, που έλεγε ότι πήρε κάτι από αυτό που έγραψα.
Σα να με ‘πότιζε’ ένας καλός λόγος, κάθε φορά που πήγαινα να μαραθώ.
Έτσι κάποια στιγμή, αποφάσισα να σταματήσω να σκέφτομαι αν πρέπει να συνεχίσω ή όχι και απλά να γράφω κάθε εβδομάδα, δίνοντας ότι καλύτερο έχω.
Κάνοντας το καλύτερο που μπορώ.
Με την ελπίδα και την πίστη, ότι αυτό που είναι να αναδυθεί, θα έρθει στην πορεία.
Η βασική μου πρόθεση, ήταν να επικοινωνήσω αυτά που είχα μέσα μου, με σκοπό να προσφέρω ‘τροφή για σκέψη για ανήσυχα μυαλά’.
Όποιον/α είπε ‘ναι ρε φίλε, να σε ακούσω’.
Και αυτό δεν το θεωρώ μικρό πράγμα. Το θεωρώ ιδιαίτερη τιμή και μεγάλη ευθύνη.
Ο χρόνος και η προσοχή σου όπως έχω ξαναγράψει αρκετές φορές, είναι κάτι που εκτιμώ, σέβομαι και είμαι πραγματικά ευγνώμων που μου τα εμπιστεύεσαι.
Το πλάνο και η στρατηγική μου ήταν και είναι, να συλλέξω όλα αυτά που ερευνώ, αναλύω και πειραματίζομαι και να τα βάλω σε ένα newsletter, ένα blog, ένα course, ένα βιβλίο…
Αυτό έκανα και εξακολουθώ να κάνω ουσιαστικά, όλο το προηγούμενο έτος.
Καταγράφω αυτά που έχω σαν ιδέες, concepts, πεδία έρευνας και προσπαθώ να τα μοιράζομαι με το δικό μου τρόπο.
Μέσα από το δικό μου πρίσμα. Βάζοντας την προσωπική μου γεύση.
Και γιατί όχι να σου δώσω κι εσένα το έναυσμα, αν θέλεις να κάνεις κάτι παρόμοιο.
Ή να ξεκινήσεις κάτι άλλο, απλά με αφορμή αυτή την έμπνευση.
Να μου κάνεις παρέα στις ‘περίεργες’ και ‘ασυνήθιστες’ ιδέες και συνήθειες που έχω ????
Έτσι, ένα χρόνο μετά, έχοντας γράψει 50 email και 100 άρθρα, είναι κάποια μαθήματα να που πήρα από την εμπειρία αυτή.
Ποιο είναι το πιο πολύτιμο μάθημα που μπορώ να μοιραστώ από αυτό το έτος που γράφω;
Αυτό που ανακάλυψα αυτό το διάστημα ήταν πως υπάρχουν πολλές πληροφορίες, οι οποίες ‘παίζουν’ παντού, αλλά στην πραγματικότητα δεν μπορούν να διασταυρωθούν, ούτε και να σταθούν επιστημονικά.
Είναι απλά ‘μύθοι’, όπως είναι μύθοι και οι περισσότερες πληροφορίες με τις οποίες έχουμε εμποτίσει τους εγκεφάλους μας τις τελευταίες δεκαετίες.
Το βάθος της έρευνας λοιπόν, είναι πάρα πολύ σημαντικό.
Όπως και το ‘βάθος’ της αυτεπίγνωσης.
Είναι μεγάλη η ευθύνη να μοιράζεσαι την άποψή σου, έστω κι αν δεν δίνουμε σε αυτό μεγάλη σημασία στην καθημερινότητά μας.
Σε αυτή την έρευνα λοιπόν, όλο αυτό το προηγούμενο έτος, είδα μια άλλη πλευρά από αυτό που είχα γνωρίσει μέχρι σήμερα και που πολλές φορές ο ίδιος εξυμνούσα.
Δε θα ήταν ψέμα να πω, πως το τελευταίο έτος απέρριψα το 40%-50% των ιδεών που είχα σκοπό να μοιραστώ στα μηνύματά μου, μόνο και μόνο γιατί η έρευνά μου δεν στοιχειοθετούσε ότι αυτές οι πληροφορίες ήταν άξιες διαμοιρασμού.
Δεν ξέρω πως σου ακούγεται αυτό, εμένα πάντως μου γύρισε πολλά πράγματα ανάποδα και πολλές σίγουρες ‘ιδέες’ εγκαταλείφθηκαν ή πήγαν για περαιτέρω έρευνα.
Και επειδή πάνω απ’ όλα είμαι ένας εξ-ερευνητής που μοιράζεται το ταξίδι του, ούτε γκουρού, ούτε ξερόλας, ούτε και spammer, θεώρησα υποχρέωση μου να μοιραστώ το πιο πολύτιμο μάθημα που πήρα από αυτή την εμπειρία.
Έμαθα επίσης να κάνω καλύτερη έρευνα και δημιούργησα και ένα σύστημα καταγραφής των πληροφοριών.
Κάτι άλλο που θα ήθελα να μοιραστώ, είναι ότι τους τελευταίους μήνες που έγραφα κάθε μέρα στο blog, ένιωσα ότι η ποιότητα των μηνυμάτων μου εδώ στα email, ήταν χαμηλότερη από τα standards που έχω.
Ότι έπεσε λίγο, γιατί έβαζα περισσότερη ενέργεια στα υπόλοιπα άρθρα.
Αν ένιωσες κάτι τέτοιο κι εσύ, θα ήταν πραγματικά πολύτιμο να μου το εκμυστηρευτείς ????
Θα σε αφήσω εδώ για σήμερα, γιατί κάνω προσπάθεια να μειώσω τα πολλά λόγια και να κρατήσω τα μηνύματα στις 800-1000 λέξεις το πολύ.
Τουλάχιστον το μέσο όρο, γιατί καμιά φορά αυτό που θέλεις να αναπτύξεις θέλει και χώρο και χρόνο ????
Εις το επανιδείν ????
Υ.Γ. Μια σκέψη σχετικά με τη συγγραφή, γιατί ξέρω ότι πολλοί θέλουν να ξεκινήσουν να γράφουν αλλά δεν το τολμούν.
Είναι κάτι που όλοι μπορούμε να κάνουμε, είτε το πιστεύουμε είτε όχι.
Δεν είναι και τόσο μεγάλο όσο το κάνουμε στο μυαλό μας.
Σήμερα μπορείς να γράφεις, χωρίς καν να… γράφεις!
Κυριολεκτικά, μπορείς να μιλάς, να καταγράφεις τις σκέψεις σου και να τις δίνεις σε κάποιον τρίτο να τις καθαρογράφει και να τις επεξεργάζεται.
Προσωπικά απολαμβάνω το γράψιμο, απλά να γνωρίζεις ότι δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο παρά μόνο αυτό που αφήνεις το μυαλό σου να σε πείσει ότι αποτελεί εμπόδιο.
Σε λίγο καιρό, φαντάσου ότι με την τεχνητή νοημοσύνη, θα μπορείς να βάζεις ένα ρομποτάκι με τη φωνή σου να γράφει, να μιλάει, να συνομιλεί και άλλα πολλά που σήμερα δε μπορούμε καν να φανταστούμε ????
