Έκανα λάθος…

Έκανα λάθος.

Αλλά για στάσου λίγο…

Κάτι ‘κλωτσάει’ εδώ.

Χμ…

Γιατί δυσκολευόμαστε να παραδεχτούμε τα λάθη μας;

Ότι δεν γνωρίζουμε κάτι;

Ότι αλλάξαμε γνώμη;

Δε νομίζω πως υπάρχει μόνο ένας λόγος, αλλά πιστεύω ότι κοινός παρονομαστής είναι ο εγωισμός.

Αυτός που παίζει κρυφτούλι και όταν πάει να αποκαλυφθεί, κάνει το παν για να καμουφλαριστεί.

Το ρομποτάκι μας όπως πιθανόν να έχεις ακούσει να το λέω.

Η τεχνητή μας νοημοσύνη.

Αυτό που έχουμε ταυτιστεί μαζί του σε τέτοιο βαθμό που μας κρατάει δέσμιους πολλές φορές.

Τι δέσμιους δηλαδή… μέχρι και στην υποδούλωση φτάνει…

Τελοσπάντων… στο δια ταύτα ????

Έκανα λάθος λοιπόν και είμαι πολύ χαρούμενος.

Που μπόρεσα να το δω και που μπορώ να το παραδεχτώ.

Μια μικρή νίκη με αντίπαλο το ρομποτάκι μου.

Με είχε πείσει βλέπεις για κάτι και είχα κολλήσει.

Έβλεπα τον κόσμο μέσα από εκείνη την πεποίθηση, εκείνο το φίλτρο.

Ότι και να έβλεπα μπροστά μου, το ερμήνευα σύμφωνα με εκείνο το φίλτρο.

Δεν υπήρχε κάτι άλλο στο πεδίο μου.

Το οπτικό, το συναισθηματικό, το ηχητικό… ότι πήγαινε να περάσει χτυπούσε στην ασπίδα που είχε βάλει το ρομποτάκι μου.

Τον ιστό που είχε δημιουργήσει για να μην περνάει τίποτα.

Τα δίχτυα που έπιαναν τα πάντα.

Τι λάθος έκανα;

Είχα πιστέψει και το είχα κάνει σημαία μάλιστα, ότι μαθαίνεις καλύτερα από τον καλύτερο.

Ότι αυτός που έχει γίνει κορυφαίος σε αυτό που κάνει, είναι και ο καλύτερος δάσκαλος.

Ότι αυτόν θα ‘πρέπει’ να ακούς και μόνο…

Έκανα λάθος λοιπόν.

Μεγάλο…

Όχι γιατί αυτή η πεποίθηση είναι πάντα λάθος, αλλά γιατί δεν είχα αφήσει κανένα παράθυρο (ανοιχτό) για το αντίθετο.

Το να μαθαίνω δηλαδή από κάποιον που είναι απλά ένα-δύο άντε τρια βήματα πιο μπροστά από μένα.

Όχι ότι και αυτό ισχύει πάντα, είναι όμως πιθανό και πολλές φορές και προτιμότερο.

Γιατί;

Καταρχήν το ότι κάποιος έχει καταφέρει κάτι, δεν τον κάνει καλό στο να το διδάξει.

Ή στο να μοιραστεί τον τρόπο του, το σκεπτικό του, την εμπειρία του.

Επίσης, αυτός που είναι στην κορυφή μπορεί να έχει φτάσει εκεί με την αξία του, όμως είναι ήδη πολύ μακρυά από τη θέση του μαθητή.

Είναι η κατάρα της γνώσης αν την έχεις ακούσει, σε πλήρη εφαρμογή.

Δε μπορεί να μπει στα παπούτσια του μαθητή, γιατί έχει ξεχάσει πως είναι να είσαι σε εκείνη τη θέση.

Αντίθετα, αυτός που έχει μόλις περάσει το εμπόδιο, το μονοπάτι που έχεις μπροστά σου, μπορεί πολύ πιο εύκολα να σε βοηθήσει να περάσεις εκείνο το σημείο, γιατί το έκανε πρόσφατα.

Του είναι ακόμα νωπό, μπορεί να νιώσει τη δυσκολία σου και να σου πει πώς να το περάσεις.

Αυτό λοιπόν, εγώ το σνόμπαρα μέχρι τώρα.

Το είχα απορρίψει.

‘Ακουγα το ρομποτάκι μου να μου λέει συνεχώς ‘ποιός είναι αυτός που θα μου μάθει εμένα… αφού στο ίδιο επίπεδο είμαστε σχεδόν’.

Το εγώ σε πλήρη λειτουργία δηλαδή…

Κι εγώ το πίστευα…

Δεν το αμφισβήτησα γιατί το είχα δεδομένο.

Ώσπου…

Ήρθε μια στιγμή που ξεμπροστιάστηκε το ‘εγώ’ και γκρεμίστηκε σα χάρτινος πύργος αυτή η πεποίθηση…

Έπεσε φως στο σκοτάδι του νου, σε εκείνο το τυφλό σημείο και με έναν υπέροχο, απλούστατο τρόπο μου αποκαλύφθηκε η αλήθεια.

Ότι δηλαδή πιάστηκα κορόιδο ????

Αυτή η επίγνωση, όσο ασήμαντη και αν ακούγεται, ήταν ικανή για να γκρεμίσει μια σειρά από δευτερεύουσες πεποιθήσεις που κρατούσε η βασική αυτή πεποίθηση.

Γκρεμίστηκε ολόκληρο οικοδόμημα δηλαδή.

Έφυγε ένα κομμάτι σοβά από πάνω μου…

Βλέπω πλέον ένα νέο δωμάτιο, στο οποίο δεν είχα πρόσβαση μέχρι σήμερα.

Ήταν σκοτάδι εκεί και δεν είχε βρεθεί κάποιος να μου φωτίσει το χώρο.

Μέχρι που ήρθε ο Austin Kleon με τα δυο του υπέροχα βιβλιαράκια να μου ανάψει αυτή τη λάμπα.

Steal Like An Artist και Show Your Work!

Με βοήθησαν αυτά τα δύο μικρά βιβλία, να δω την επόμενη έξοδο μετά το #100daychallenge που τελειώνει σήμερα!

Είμαι ήδη στο επόμενο βήμα…

Αν θέλεις να μου κάνεις παρέα, μπορείς απλά να συνεχίσεις να διαβάζεις τα μηνύματά μου.

Αλλάζει λίγο το στυλ, αλλάζει και ο προσανατολισμός.

Ελπίζω ο αλλαγές που έρχονται να σου φανούν διασκεδαστικές, χρήσιμες, ωφέλιμες και ότι άλλο βάλεις σαν πρόθεση.

Εσύ αποφασίζεις τι θα πάρεις από κάθε μήνυμα και αυτό που παίρνει ο καθένας είναι διαφορετικό!

Αυτό αγαπημένε/η, το βρίσκω… ιδιαίτερα γοητευτικό ????

Μοιράσου το

Έχω και newsletter πάμε μια βόλτα;

Εβδομαδιαία τροφή για σκέψη μέσα από το μυστήριο μυαλό ενός οικονομολόγου συμπεριφοράς...

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Μπορείς να ειδοποιηθείς για απαντήσεις στο δικό σου σχόλιο, μέσω e-mail (απλά επίλεξέ το από το παραπάνω κουτάκι).

Μπορείς επίσης να εγγραφείς εδώ στις ειδοποιήσεις χωρίς να σχολιάσεις.

Κι' άλλη τροφή για σκέψη...

Από το Newsletter: Seeds of Freedom

Γιατί;❓

Γιατί αποφάσισα να θέσω μόνος μου αυτή τη δοκιμασία στον εαυτό μου; Μήπως είμαι μαζοχιστής;

Καλά με δουλεύεις; ????

Χημικές αντιδράσεις στον εγκέφαλο, αύξηση των παλμών της καρδιάς, το σώμα σε κατάσταση ‘πάλης’, ένταση…

Αυτό μου άλλαξε τη ζωή…

Κάποια στιγμή, ήρθε μπροστά μου ένα video που με συντάραξε.
Με άγγιξε ρε παιδί μου.
Με έβαλε σε σκέψεις.

Από το 100 Day Challenge:

Η σχέση μας με το λάθος...
#100daychallenge

Το λάθος

Η μέρα που άλλαξε τη σχέση μου με… το λάθος, μια για πάντα.

Ο συμπαθητικούλης
#100daychallenge

Ο συμπαθητικούλης…

Πόσο εύκολα σχηματίζουμε ‘άποψη’ και βάζουμε ταμπέλες σε άλλους, βασιζόμενοι μόνο σε ένα στιγμιότυπο;

Αντίδραση | Απόκριση
#100daychallenge

Αντίδραση | Απόκριση

Το μη ορατό κενό που κάνει εφικτή την απόκριση σε αντίθεση με την αντίδραση…

Ο Οξυδερκής..
#100daychallenge

Ο Οξυδερκής

Ο ερευνητής, ο παρατηρητής.. αυτός που έχει πολύ μεγάλη αντιληπτική ικανότητα…

Τα στανταρντς...
#100daychallenge

Τα στανταρντς

Το σύνολο αυτών των στανταρτς και αυτών των ορίων “ανεκτικότητας”…

Τι έμαθα σε 100 μέρες
#100daychallenge

Κάθε τέλος, μια αρχή…

Αν μου κάνεις παρέα σε αυτό το ταξίδι, θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου να κερδίσεις και εσύ όσο και εγώ.

Η Δευτέρα...
#100daychallenge

Δευτέρα…

Ίσως η πιο παρεξηγημένη μέρα της εβδομάδας. Αυτό αλλάζει όμως…

#100daychallenge

Τα τυφλά σημεία

Ένα τυφλό σημείο θα παραμείνει τυφλό, έως ότου πέσει φως επάνω του. Tο φως μπορείς να το προκαλέσεις…

Το Seeds of Freedom είναι ένα εβδομαδιαίο newsletter. 

Όμως

Μην αφήσεις τη λέξη newsletter να σε παρασύρει..

Μη φανταστείς κάτι παρόμοιο, ίσως κάτι που έχεις συναντήσει στο παρελθόν.

Δεν υπάρχει :)

Είναι ένα γράμμα που γράφω κάθε εβδομάδα και απευθύνεται σε σένα που βρίσκεις ενδιαφέρον να μπαίνεις για λίγο στο μυαλό μου.

Να κρυφοκοιτάς λίγο, να βλέπεις τον τρόπο που σκέφτομαι, τι αισθάνομαι, τι μαθαίνω, τι παθαίνω, να ανακαλύπτεις νέες ιδέες και οπτικές.

Γιατί το κάνω αυτό;

Χμ, πριν πάω εκεί θέλω να σε πάω κάπου αλλού. 

Στην πρώτη μέρα που ξεκίνησε όλο αυτό…

Ήταν στα μέσα του Νοέμβρη του 2020 και είχε ξεκινήσει το δεύτερο lockdown λόγω covid.

Είχα φρικάρει

Δεν το περίμενα.

Πίστευα πως το είχαμε αφήσει πίσω όλο αυτό με τα lockdown και τα συναφή.

Η πίεση που ένιωθα ήταν ασφυκτική…

Κάτι μέσα μου έψαχνε τρόπο να βγει, κάτι να ξεθυμάνει…

Χωρίς να καταλάβω πώς, ένα πρωινό εκεί στο πρώτο δεκαήμερο του Νοέμβρη (2020), 

έγραψα ένα μακροσκελές κείμενο στο facebook και το μοιράστηκα με 300 περίπου φίλους και γνωστούς.

Ήταν μια εξήγηση γιατί είχα περίπου 2 χρόνια να… πατήσω το πόδι μου εκεί (στο facebook ντε) και ήταν επίσης το τι είχα στο μυαλό μου για το μέλλον.

Στο τέλος είχε και ένα κάλεσμα για όποιον ενδιαφέρεται να ακούσει τις ιδέες μου μέσω email.

Έτσι ξεκίνησα να γράφω και να στέλνω ένα email κάθε εβδομάδα σε αυτούς που με εμπιστεύτηκαν και που ήταν αρκετά περίεργοι να με ακούσουν.

Με την επίγνωση που έχω σήμερα, νιώθω πως αυτό που είχα τότε την ανάγκη να κάνω, ήταν στην ουσία να επικοινωνήσω.

Να μοιραστώ κάποιες ενδιαφέρουσες πληροφορίες, να επικοινωνήσω κάποιες ιδέες και ξεκινήσω μια προσπάθεια που δεν ήξερα ακριβώς που θα καταλήξει. 

Με κύριο σκοπό όπως είχα στο μυαλό μου, να βοηθήσω με τον τρόπο μου όποιον είχε ανάγκη για βοήθεια εκείνο το δύσκολο διάστημα, δίνοντας ελπίδα…

…να εμπνεύσω όποιον ήταν ανοιχτός να λάβει από αυτά που μοιραζόμουν…

και να ξεκινήσω να γράφω για να γίνομαι μέρα με τη μέρα καλύτερος στο γράψιμο.

Σε έναν συγκεκριμένο τρόπο γραψίματος που είχα στο μυαλό μου και με ένα πλάνο που είχα σκοπό να μοιραστώ με όλους ανοιχτά.

Αυτή η εβδομαδιαία επαφή, αυτό το απλό γράμμα που έστελνα σε φίλους και γνωστούς, 

άλλοτε με ύφος περισσότερο ‘διδακτικό’ και άλλοτε ‘φιλικό’…

άρχισε να παίρνει μια ιδιαίτερη μορφή και να δημιουργείται κάτι που δε μπορούσα να φανταστώ όταν το ξεκίνησα.

Άρχισα να μοιράζομαι τα πάνω μου και τα κάτω μου, τους στόχους μου, τα όνειρά μου, τον τρόπο που είχα σκοπό να τα κάνω πράξη, τις αποτυχίες, τις επιτυχίες, τις αναποδιές, τα συναισθηματικά κύματα, τα εμπόδια, τις αποφάσεις, τις κρίσεις, τις λύσεις, …

Όλα αυτά που ένιωθα και αισθανόμουν ότι αυτό από μόνο του έχει κάτι να προσφέρει

Μια νέα οπτική, μια άλλη προσέγγιση, μια νέα πεποίθηση, μια διαφορετική άποψη…

Να δώσει σε σένα που διαβάζεις κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα…

Μια γεύση γνωστή αλλά και άγνωστη την ίδια στιγμή…

Ξεκίνησα λοιπόν κάτι νέο, από την αρχή, από το μηδέν, με μια απλή ιδέα και μια παρόρμηση να με κατευθύνει στο πρώτο βήμα…

Αυτό λοιπόν το προσωπικό γράμμα που στέλνω κάθε εβδομάδα, έχει βασικό σκοπό να προσφέρει κάτι χρήσιμο και αξιόλογο σε αυτόν που θα με εμπιστευτεί με το χρόνο και την προσοχή του…

Γιατί αυτά τα δύο, ίσως να είναι και τα πιο πολύτιμα ‘νομίσματα’.

Ναι, ακόμα και από τα ‘ευρώ’ ;)

Και… γιατί όχι με τον τρόπο αυτό να γίνω το ζωντανό παράδειγμα για όποιον θέλει να δοκιμάσει κάτι καινούργιο.

Μήπως έχεις κάτι στο πίσω μέρος του μυαλού σου και κάτι σε κρατάει από το να το ξεκινήσεις; 

Ή μήπως να το συνεχίσεις;

 Ή να το παρατήσεις αν χρειάζεται;

Μήπως θέλεις να ξεφύγεις από μια ζωή που δε σε εκφράζει;

Μήπως θέλεις να δημιουργήσεις μια καθημερινότητα που σε εκφράζει;

Αυτό είναι σήμερα το Seeds of Freedom. 

Μαθαίνω ανοιχτά, σκέφτομαι δυνατά, μοιράζομαι τις εμπειρίες μου, με σκοπό να γίνω καλύτερος εγώ και να γίνεις καλύτερος/η κι εσύ.

Και έτσι να κάνουμε τον κόσμο λίγο καλύτερο :)

Αυτοί είναι οι σπόροι για τη δική μου ελευθερία (seeds of freedom) και αν θελήσεις μπορούν να γίνουν οι σπόροι για τη δική σου ελευθερία.

Και γιατί ελευθερία; Γιατί σπόροι ελευθερίας;

Γιατί αυτό αγαπημένε/η είναι το δικό μου προσωπικό “θέμα” στο ταξίδι της ζωής μου.

Την ελευθερία μου επιζητώ ως κυρίαρχο συναίσθημα. 

Την ψυχική, νοητική, συναισθηματική, οικονομική… ελευθερία.

Όπως εγώ την έχω στο δικό μου μυαλό και όπως μπορείς να την πάρεις κι εσύ και να τη φτιάξεις όπως επιθυμείς στο δικό σου το μυαλό.

Πάρε την πρώτη ύλη που σου δίνω, πάρε τα υλικά και δημιούργησε τη δική σου συνταγή για την ελευθερία σου.

Και ξέρεις κάτι;

Αν μάθεις τον τρόπο -που αυτός είναι και ο αντικειμενικός σκοπός- τότε μπορείς να χρησιμοποιήσεις τον ίδιο τρόπο και για ότι άλλο θέλεις να αλλάξεις στη ζωή σου…

Είναι μια διαδικασία… 

Το μυστικό είναι να την αγαπήσεις. 

Αν το καταφέρεις, πίστεψέ με πως αυτό που θα νιώθεις κάθε βράδυ που πας για ύπνο και κάθε πρωί που θα ξυπνάς, θα είναι ότι καλύτερο μπορείς να φανταστείς.

Και ίσως να μην μπορείς καν να το φανταστείς ;)

Λοιπόν; 

Θα μου κάνεις παρέα σε αυτό το ταξίδι;