Γιατί εγκατέλειψα τα κρυπτονομίσματα ₿

Είχαν δεν είχαν περάσει 48 ώρες από τη στιγμή που οι ρόδες του αεροπλάνου της Aegean πατούσαν Θεσσαλονίκη.

Η επιστροφή από τη μαγευτική Σαντορίνη ήταν ιδιαίτερα ενθουσιώδης. Ένιωθα πραγματικά υπέροχα.

Τα συναισθήματα πρωτόγνωρα. Ακόμα δεν είχα… συνέλθει από τη μοναδική εμπειρία που είχα βιώσει.

Μια εβδομάδα παρέα με 15 άτομα, που είχαν παρόμοιους στόχους, παρόμοια νοοτροπία και στη συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν ήδη εκεί που ήθελα να φτάσω κι εγώ.

Ήταν ήδη “πετυχημένοι internet marketers”.

Παρένθεση: Το internet marketing δε θα πρέπει να συγχέεται με το network marketing.

Είναι σαν να λέμε τηλεόραση και ραδιόφωνο. Τελείως διαφορετικά μέσα δηλαδή.

Το internet marketing, είναι στην ουσία το digital marketing, το ψηφιακό marketing.

Η προώθηση δηλαδή προϊόντων/υπηρεσιών ή ακόμα και ιδεών μέσα από το διαδίκτυο.

Το network marketing, ή δικτυακό marketing, είναι ένα επιχειρηματικό μοντέλο, το οποίο βασίζεται στην προώθηση όχι μέσω διαφήμισης, αλλά μέσω ανθρώπων.

Είναι δηλαδή αυτό που κάποιος/α φίλος/η σου σε έχει πιθανόν ‘παρενοχλήσει’ στο παρελθόν, μιλώντας σου για μια μεγάλη επιχειρηματική ευκαιρία που πρέπει να αγοράσεις το προϊόν και να το προωθήσεις σε άλλους και να χτίσεις μια ομάδα κάτω από σένα και… τα λοιπά.

Λογικά θα έχει έρθει μπροστά σου σε κάποια φάση.

Είναι αυτό που λέμε ότι είναι ή μοιάζει με πυραμίδα και δεν καταλαβαίνουμε και πολύ το επιχειρηματικό μοντέλο και τι τελικά πουλάμε, την ευκαιρία ή το προϊόν;

Δεν είναι το θέμα μας αυτό όμως, απλά ήθελα να κάνω μια παρένθεση για να διευκρινίσω τι ήταν τι και τι δεν ήταν αυτό που ασχολούμασταν εκεί.

Η συντριπτική πλειοψηφία λοιπόν των συμμετεχόντων, σχεδόν όλοι, ήταν ασυγκρίτως πιο πετυχημένοι από μένα σε εκείνον τον τομέα.

Της δουλειάς δηλαδή, του marketer και με ‘μέτρο σύγκρισης’ το ετήσιο εισόδημα.

Κάποιοι για μένα άγγιζαν τα όρια του ‘ειδώλου’ για να σε βάλω λίγο περισσότερο στον εσωτερικό μου (τότε) κόσμο.

Ήταν λοιπόν τόσο φανταστική εκείνη η εμπειρία για τη φάση που περνούσα εκείνο το διάστημα, που ήταν σαν να είχα βρεθεί στον… δικό μου παράδεισο για μια εβδομάδα!

Το επόμενο πρωινό της άφιξής μου λοιπόν και ακόμα υπό την… επήρεια της καταπληκτικής αυτής εβδομάδας, κάθομαι στο γραφείο μου και μπαίνω στο Facebook για να πάρω την καθημερινή μου “δόση”.

Μπροστά μου, πάνω πάνω βλέπω μια δημοσίευση ενός φίλου που συμμετείχε και αυτός σε εκείνο το event.

‘Αγοραζω Ethereum, αγόρασε κι’ εσύ” έγραφε.

Αν είσαι τελείως έξω από αυτό, το Ethereum είναι ένα κρυπτονόμισμα. Σαν το Bitcoin που σίγουρα θα έχεις ακούσει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.

Είναι και βάση για άλλα πολλά κρυπτονομίσματα το Ethereum αλλά δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, πάλι βλέπεις το μυαλό μου παει να ξεφύγει ????

“Οπα”, σκέφτομαι μόλις διαβάζω τη δημοσίευση…

“αυτό θα πρέπει να συζητήθηκε στη Σαντορίνη και το έχασα!”

“Πρέπει να αγοράσω κι εγώ και πρέπει να ασχοληθώ πιο ενεργά με τα κρυπτονομίσματα, είναι ευκαιρία!”

Για να το κάνουν αυτοί που είναι ‘πιο πετυχημένοι’ από μένα (δηλαδή βγάζουν περισσότερα χρήματα, αυτό που θεωρούσα ‘επιτυχία’ τότε), κάτι θα ξέρουν!

Πρέπει να μάθω, να επενδύσω, να εντρυφήσω!

Πράγματι, για τον επόμενο χρόνο, μέχρι και τον Μάιο του 2018, το crypto είχε γίνει κάτι ανάμεσα σε ολική απασχόληση και εμμονή..

Αξιοποιώντας τη δίψα για μάθηση αλλά και για ‘εύκολο χρήμα’, σε λίγους μήνες έφτασα να κάνω trading (αγοραπωλησία), εξόρυξη κρυπτονομισμάτων (mining) και να ‘χτίζω’ ένα μικρό portfolio με alt coins (τα εναλλακτικά δηλαδή κρυπτονομίσματα εκτός του γνωστού bitcoin).

Είχα γίνει λίγο-πολύ κάτι σαν τον.. μανάβη της γειτονιάς του 1999 στην Ελλάδα, που έδινε συμβουλές και ιδέες για επενδύσεις στο χρηματιστήριο 🙂

Η αρχική ευφορία (πω πω βρήκα την ευκαιρία στην αρχή, θα γίνω πλούσιος λέμεεεε…) άρχισε σιγά σιγά να δίνει τη θέση της σε προβληματισμό, καθώς άρχισε πλέον η πτώση των τιμών και εγώ είχα μείνει… ο ίδιος.

Τι κάνω ρε φίλε;

Έγραψα ένα πρωί στις πρωινές μου σελίδες (morning pages), σε μια στιγμή επίγνωσης αλλά και απόγνωσης…

Τι κάνω τόσο καιρό; Μήπως έχω χάσει το focus μου;

Μήπως κόλλησα λίγο περισσότερο απ’ ότι θα ήθελα με τα crypto;

Που με οδηγεί όλο αυτό; Είναι κάτι που κάνω ακολουθώντας ένα πλάνο;

Κοινώς… ξεμπροστιάστηκα στον ίδιο μου τον εαυτό.

Τα είχα κάνει θάλασσα (για να μην πω κάτι χειρότερο).

Είχα αγοράσει την ιδέα του εύκολου χρήματος και είχα πέσει στην παγίδα σαν έφηβος.

Όχι γιατί δεν υπήρχαν ευκαιρίες.

Κάθε άλλο. Αμέτρητες ήταν οι ευκαιρίες..

Απλά δεν είχα καμία δουλειά εκείνη τη στιγμή να ασχοληθώ για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα και σε τόσο βάθος με αυτό το αντικείμενο!

Ήταν σαν να θέλω να πάω από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα οδικώς, και έκανα στροφή δεξιά, οδεύοντας πλέον προς Ιταλία μεριά!

Ωραία η Ιταλία, δε λεω, αλλά δεν είχα κάποια δουλειά εκεί.

Έχασα το focus μου, για μια ακόμα φορά. Και ως αποτέλεσμα, έχασα και πολλά άλλα που με κόπο είχα χτίσει έως τότε..

Η δουλειά μου άρχισε να πηγαίνει χειρότερα γιατί δεν έδινα μεγάλη σημασία.

Βλέπεις, είχα να σκέφτομαι ότι θα γίνω εύκολα και γρήγορα πλούσιος από τις επενδύσεις μου, τις εξορύξεις μου, τις αγοραπωλησίες μου.

Το μάθημα που πήρα και η κακή εκτίμηση που έκανα, δεν έχει να κάνει τόσο με τα κρυπτονομίσματα, όσο με το πόσο εύκολο είναι να χάσουμε την προσοχή μας και το σημείο εστίασης, από το επόμενο ‘λαμπερό κάτι’.

Στο οικοσύστημα του marketing είναι γνωστό ως Shiny Object Syndrome.

Είναι πολύ ύπουλο, έχω πέσει στα δίχτυα του πολλές φορές και έχω μείνει παγιδευμένος για πολύ καιρό..

Παρατηρώ τους ανθρώπους γύρω μου και βλέπω ότι αυτό το σύνδρομο είναι παντού. Όλοι το έχουμε σε μικρό ή μεγάλο βαθμό.

Τσιμπάμε στο κάτι καινούργιο που ελπίζουμε πως θα μας λύσει ένα πρόβλημα.

Μμμ; για σκέψου το..

Αυτό που με έβγαλε από το λάθος δρόμο αν το καλοσκεφτείς, ήταν μια καλή συνήθεια που είχα διατηρήσει, να γράφω δηλαδή τα morning pages.

Ρώτησα λοιπόν τον εαυτό μου, εκείνο το πρωί αλλά και το επόμενο, βάζοντάς τον σε…μια γωνία και πιάνοντάς τον από το ‘γιακά’:

Ποιος είναι ο πρωταρχικος μου στόχος;

Γιατί κάνω ότι κάνω;

Πόσο με βοηθάει να γίνει καλύτερος άνθρωπος αυτή η ενασχόληση;

Πόσο χρόνο ξοδεύω/επενδύω;

Ποιο το sunk cost στη συγκεκριμένη περίπτωση;

Ποιο το κόστος ευκαιρίας;

Τι ρίσκο έχει αυτο που κάνω;

Τι προσόντα καλλιεργώ που άμεσα ή έστω μετέπειτα θα μπορέσω να ρευστοποιήσω;

Τί αξία προσθέτω στην αγορά;

Πώς και πόσο εξελίσσομαι μέσα από αυτό;

Οι ειλικρινείς απαντήσεις, έδειξαν ότι είχα πέσει τραγικά έξω.

Μια τραγωδία η όλη ενασχόληση…

Μόνο ο χρόνος που είχα καταναλώσει για να πιστοποιούμαι για λόγους ασφαλείας στην κάθε πλατφόρμα αγοραπωλησίας, ήταν αρκετός για να καταλάβω ότι είχα πάρει λάθος κατεύθυνση.

Αυτό το διαπίστωσα όταν αποφάσισα να σταματήσω εντελώς την ενασχόλησή μου για να μην πέσω πάλι στην ίδια παγίδα.

Βλέπεις, είμαστε άπληστοι πολλές φορές και το μυαλό μας μπορεί να μας εκτρέψει εύκολα.

Πούλησα λοιπόν ότι είχα και δεν είχα και αποδέχτηκα πλήρως την πιθανότητα να έκανα λάθος που πούλησα και ότι μπορεί (σίγουρα) να πάρουν μεγαλύτερη αξία στο μέλλον τα νομίσματα που είχα.

Με πλήρη επίγνωση όμως, αποφάσισα να το αποδεχτώ και να μην πω στο μέλλον ‘αχ… αμα τα κρατούσα‘.

Για μια ακόμα φορά διαπιστώνω πως δε με ενδιαφέρει το εύκολο χρήμα, αν με ενδιέφερε θα έκανα πολλές διαφορετικές επιλογές στο παρελθόν.

Με ενδιαφέρει να αυξήσω την αξία που παράγω στην αγορά, με τον τρόπο που έχει νόημα για μένα.

Σύμφωνα με τις αξίες μου και τις πεποιθήσεις μου.

Σημασία για μένα προσωπικά δεν έχει ένα νούμερο στην τράπεζα.

Σημασία έχει πως θα το δημιουργήσεις και πως θα το αξιοποιήσεις.

Αυτή φυσικά είναι μόνο η δική μου οπτική, δεν λέω ότι είναι σωστή, ούτε φυσικά προτρέπω να κάνεις παρόμοιες ενέργειες!

Τροφή για σκέψη σου δίνω, με βάση τις εμπειρίες μου, τα λάθη μου και τα μαθήματα που παίρνω από αυτά.

Ε και καμιά φορά βρίσκω ευκαιρία να μοιράζομαι και μια-δυο σκέψεις παραπάνω, όπως οι τελευταίες ????

Υ.Γ. Όπως θα κατάλαβες αν διάβασες το προηγούμενο υστερόγραφο, δυσκολεύτηκα να ‘απεμπλακώ’ από το γράψιμο του email.

Κοίτα να δεις που γίνεται συνήθεια σιγά σιγά ????

Δυστυχώς τα κρυπτονομίσματα και το όλο οικοσύστημα, παρόλο που είναι πιστεύω ο τρόπος που θα πορευτούμε στο μέλλον όσον αφορά το νέο οικονομικό-πολιτικό-κοινωνικό μοντέλο,

έχουν γίνει προϊόν εκμετάλλευσης και απάτης λόγω της ευκολοπιστίας μας και της ανάγκης μας να πιστέψουμε σε ψεύτικα ‘θαύματα’.

Προσωπικά πιστεύω ότι όλο αυτό το οικοσύστημα αν αποφασίσεις να ασχοληθείς επαγγελματικά μαζί του έχει πολλά να προσφέρει, όμως το 95% των πληροφοριών που βλέπουμε μπροστά μας είναι είτε απάτες, είτε εσφαλμένες πληροφορίες.

Εν ολίγοις… πρόσεχε, είναι επικίνδυνη αυτή η ενασχόληση…

Μοιράσου το

Έχω και newsletter πάμε μια βόλτα;

Εβδομαδιαία τροφή για σκέψη μέσα από το μυστήριο μυαλό ενός οικονομολόγου συμπεριφοράς...

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Μπορείς να ειδοποιηθείς για απαντήσεις στο δικό σου σχόλιο, μέσω e-mail (απλά επίλεξέ το από το παραπάνω κουτάκι).

Μπορείς επίσης να εγγραφείς εδώ στις ειδοποιήσεις χωρίς να σχολιάσεις.

Κι' άλλη τροφή για σκέψη...

Από το Newsletter: Seeds of Freedom

Θλίψη… 😔

Κάτι υπάρχει όμως που φράζει τη ροή. Τη ροή της καθαρής σκέψης. Της αρμονίας. Της αίσθησης της “ανακούφισης’. Τί έγινε ρε παιδιά;

Έχει το χαρτί συναίσθημα; 😮

Όταν κάνεις αυτό που δεν θέλεις να κάνεις και που ξέρεις ότι θα ήταν καλό να το κάνεις, τότε κερδίζεις σε πολλά επίπεδα.

Από το 100 Day Challenge:

Ο τρόπος
#100daychallenge

Ο τρόπος…

Η μια απάντηση για όλα τα ερωτήματά μου. Ο δρόμος για την ελευθερία…

Το καλούπι
#100daychallenge

Το καλούπι…

Όσο νερό και να βάζουμε στο τετράγωνο καλούπι, σχήμα καρδούλας δε θα βγει…

Το ένα τρίτο της ζωής μας, είναι ο ύπνος
#100daychallenge

Το 1/3 της ζωής μας…

Αυτό που καθορίζει σε τόσο μεγάλο βαθμό την ποιότητα της καθημερινής μας ζωής…

#100daychallenge

Οι εποχές

Όλα μα όλα έχουν εποχικότητα αν επιλέξεις να το δεις με αυτή την οπτική. Τι θα κερδίσεις;

Τι να κάνω για να ζήσω;
#100daychallenge

Τι να κάνω για να ζήσω;

Στην προσπάθειά μου να κάνω επάγγελμα αυτό που αγαπώ, κατέληξα να αγαπήσω αυτό που έφτασα να κάνω.

Το διαμάντι
#100daychallenge

Το διαμάντι…

Λες τελικά να στέκεσαι στη μέση των δικών σου στρεμμάτων διαμαντιών;

Το Seeds of Freedom είναι ένα εβδομαδιαίο newsletter. 

Όμως

Μην αφήσεις τη λέξη newsletter να σε παρασύρει..

Μη φανταστείς κάτι παρόμοιο, ίσως κάτι που έχεις συναντήσει στο παρελθόν.

Δεν υπάρχει :)

Είναι ένα γράμμα που γράφω κάθε εβδομάδα και απευθύνεται σε σένα που βρίσκεις ενδιαφέρον να μπαίνεις για λίγο στο μυαλό μου.

Να κρυφοκοιτάς λίγο, να βλέπεις τον τρόπο που σκέφτομαι, τι αισθάνομαι, τι μαθαίνω, τι παθαίνω, να ανακαλύπτεις νέες ιδέες και οπτικές.

Γιατί το κάνω αυτό;

Χμ, πριν πάω εκεί θέλω να σε πάω κάπου αλλού. 

Στην πρώτη μέρα που ξεκίνησε όλο αυτό…

Ήταν στα μέσα του Νοέμβρη του 2020 και είχε ξεκινήσει το δεύτερο lockdown λόγω covid.

Είχα φρικάρει

Δεν το περίμενα.

Πίστευα πως το είχαμε αφήσει πίσω όλο αυτό με τα lockdown και τα συναφή.

Η πίεση που ένιωθα ήταν ασφυκτική…

Κάτι μέσα μου έψαχνε τρόπο να βγει, κάτι να ξεθυμάνει…

Χωρίς να καταλάβω πώς, ένα πρωινό εκεί στο πρώτο δεκαήμερο του Νοέμβρη (2020), 

έγραψα ένα μακροσκελές κείμενο στο facebook και το μοιράστηκα με 300 περίπου φίλους και γνωστούς.

Ήταν μια εξήγηση γιατί είχα περίπου 2 χρόνια να… πατήσω το πόδι μου εκεί (στο facebook ντε) και ήταν επίσης το τι είχα στο μυαλό μου για το μέλλον.

Στο τέλος είχε και ένα κάλεσμα για όποιον ενδιαφέρεται να ακούσει τις ιδέες μου μέσω email.

Έτσι ξεκίνησα να γράφω και να στέλνω ένα email κάθε εβδομάδα σε αυτούς που με εμπιστεύτηκαν και που ήταν αρκετά περίεργοι να με ακούσουν.

Με την επίγνωση που έχω σήμερα, νιώθω πως αυτό που είχα τότε την ανάγκη να κάνω, ήταν στην ουσία να επικοινωνήσω.

Να μοιραστώ κάποιες ενδιαφέρουσες πληροφορίες, να επικοινωνήσω κάποιες ιδέες και ξεκινήσω μια προσπάθεια που δεν ήξερα ακριβώς που θα καταλήξει. 

Με κύριο σκοπό όπως είχα στο μυαλό μου, να βοηθήσω με τον τρόπο μου όποιον είχε ανάγκη για βοήθεια εκείνο το δύσκολο διάστημα, δίνοντας ελπίδα…

…να εμπνεύσω όποιον ήταν ανοιχτός να λάβει από αυτά που μοιραζόμουν…

και να ξεκινήσω να γράφω για να γίνομαι μέρα με τη μέρα καλύτερος στο γράψιμο.

Σε έναν συγκεκριμένο τρόπο γραψίματος που είχα στο μυαλό μου και με ένα πλάνο που είχα σκοπό να μοιραστώ με όλους ανοιχτά.

Αυτή η εβδομαδιαία επαφή, αυτό το απλό γράμμα που έστελνα σε φίλους και γνωστούς, 

άλλοτε με ύφος περισσότερο ‘διδακτικό’ και άλλοτε ‘φιλικό’…

άρχισε να παίρνει μια ιδιαίτερη μορφή και να δημιουργείται κάτι που δε μπορούσα να φανταστώ όταν το ξεκίνησα.

Άρχισα να μοιράζομαι τα πάνω μου και τα κάτω μου, τους στόχους μου, τα όνειρά μου, τον τρόπο που είχα σκοπό να τα κάνω πράξη, τις αποτυχίες, τις επιτυχίες, τις αναποδιές, τα συναισθηματικά κύματα, τα εμπόδια, τις αποφάσεις, τις κρίσεις, τις λύσεις, …

Όλα αυτά που ένιωθα και αισθανόμουν ότι αυτό από μόνο του έχει κάτι να προσφέρει

Μια νέα οπτική, μια άλλη προσέγγιση, μια νέα πεποίθηση, μια διαφορετική άποψη…

Να δώσει σε σένα που διαβάζεις κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα…

Μια γεύση γνωστή αλλά και άγνωστη την ίδια στιγμή…

Ξεκίνησα λοιπόν κάτι νέο, από την αρχή, από το μηδέν, με μια απλή ιδέα και μια παρόρμηση να με κατευθύνει στο πρώτο βήμα…

Αυτό λοιπόν το προσωπικό γράμμα που στέλνω κάθε εβδομάδα, έχει βασικό σκοπό να προσφέρει κάτι χρήσιμο και αξιόλογο σε αυτόν που θα με εμπιστευτεί με το χρόνο και την προσοχή του…

Γιατί αυτά τα δύο, ίσως να είναι και τα πιο πολύτιμα ‘νομίσματα’.

Ναι, ακόμα και από τα ‘ευρώ’ ;)

Και… γιατί όχι με τον τρόπο αυτό να γίνω το ζωντανό παράδειγμα για όποιον θέλει να δοκιμάσει κάτι καινούργιο.

Μήπως έχεις κάτι στο πίσω μέρος του μυαλού σου και κάτι σε κρατάει από το να το ξεκινήσεις; 

Ή μήπως να το συνεχίσεις;

 Ή να το παρατήσεις αν χρειάζεται;

Μήπως θέλεις να ξεφύγεις από μια ζωή που δε σε εκφράζει;

Μήπως θέλεις να δημιουργήσεις μια καθημερινότητα που σε εκφράζει;

Αυτό είναι σήμερα το Seeds of Freedom. 

Μαθαίνω ανοιχτά, σκέφτομαι δυνατά, μοιράζομαι τις εμπειρίες μου, με σκοπό να γίνω καλύτερος εγώ και να γίνεις καλύτερος/η κι εσύ.

Και έτσι να κάνουμε τον κόσμο λίγο καλύτερο :)

Αυτοί είναι οι σπόροι για τη δική μου ελευθερία (seeds of freedom) και αν θελήσεις μπορούν να γίνουν οι σπόροι για τη δική σου ελευθερία.

Και γιατί ελευθερία; Γιατί σπόροι ελευθερίας;

Γιατί αυτό αγαπημένε/η είναι το δικό μου προσωπικό “θέμα” στο ταξίδι της ζωής μου.

Την ελευθερία μου επιζητώ ως κυρίαρχο συναίσθημα. 

Την ψυχική, νοητική, συναισθηματική, οικονομική… ελευθερία.

Όπως εγώ την έχω στο δικό μου μυαλό και όπως μπορείς να την πάρεις κι εσύ και να τη φτιάξεις όπως επιθυμείς στο δικό σου το μυαλό.

Πάρε την πρώτη ύλη που σου δίνω, πάρε τα υλικά και δημιούργησε τη δική σου συνταγή για την ελευθερία σου.

Και ξέρεις κάτι;

Αν μάθεις τον τρόπο -που αυτός είναι και ο αντικειμενικός σκοπός- τότε μπορείς να χρησιμοποιήσεις τον ίδιο τρόπο και για ότι άλλο θέλεις να αλλάξεις στη ζωή σου…

Είναι μια διαδικασία… 

Το μυστικό είναι να την αγαπήσεις. 

Αν το καταφέρεις, πίστεψέ με πως αυτό που θα νιώθεις κάθε βράδυ που πας για ύπνο και κάθε πρωί που θα ξυπνάς, θα είναι ότι καλύτερο μπορείς να φανταστείς.

Και ίσως να μην μπορείς καν να το φανταστείς ;)

Λοιπόν; 

Θα μου κάνεις παρέα σε αυτό το ταξίδι;