Είχαν δεν είχαν περάσει 48 ώρες από τη στιγμή που οι ρόδες του αεροπλάνου της Aegean πατούσαν Θεσσαλονίκη.
Η επιστροφή από τη μαγευτική Σαντορίνη ήταν ιδιαίτερα ενθουσιώδης. Ένιωθα πραγματικά υπέροχα.
Τα συναισθήματα πρωτόγνωρα. Ακόμα δεν είχα… συνέλθει από τη μοναδική εμπειρία που είχα βιώσει.
Μια εβδομάδα παρέα με 15 άτομα, που είχαν παρόμοιους στόχους, παρόμοια νοοτροπία και στη συντριπτική τους πλειοψηφία ήταν ήδη εκεί που ήθελα να φτάσω κι εγώ.
Ήταν ήδη “πετυχημένοι internet marketers”.
Παρένθεση: Το internet marketing δε θα πρέπει να συγχέεται με το network marketing.
Είναι σαν να λέμε τηλεόραση και ραδιόφωνο. Τελείως διαφορετικά μέσα δηλαδή.
Το internet marketing, είναι στην ουσία το digital marketing, το ψηφιακό marketing.
Η προώθηση δηλαδή προϊόντων/υπηρεσιών ή ακόμα και ιδεών μέσα από το διαδίκτυο.
Το network marketing, ή δικτυακό marketing, είναι ένα επιχειρηματικό μοντέλο, το οποίο βασίζεται στην προώθηση όχι μέσω διαφήμισης, αλλά μέσω ανθρώπων.
Είναι δηλαδή αυτό που κάποιος/α φίλος/η σου σε έχει πιθανόν ‘παρενοχλήσει’ στο παρελθόν, μιλώντας σου για μια μεγάλη επιχειρηματική ευκαιρία που πρέπει να αγοράσεις το προϊόν και να το προωθήσεις σε άλλους και να χτίσεις μια ομάδα κάτω από σένα και… τα λοιπά.
Λογικά θα έχει έρθει μπροστά σου σε κάποια φάση.
Είναι αυτό που λέμε ότι είναι ή μοιάζει με πυραμίδα και δεν καταλαβαίνουμε και πολύ το επιχειρηματικό μοντέλο και τι τελικά πουλάμε, την ευκαιρία ή το προϊόν;
Δεν είναι το θέμα μας αυτό όμως, απλά ήθελα να κάνω μια παρένθεση για να διευκρινίσω τι ήταν τι και τι δεν ήταν αυτό που ασχολούμασταν εκεί.
Η συντριπτική πλειοψηφία λοιπόν των συμμετεχόντων, σχεδόν όλοι, ήταν ασυγκρίτως πιο πετυχημένοι από μένα σε εκείνον τον τομέα.
Της δουλειάς δηλαδή, του marketer και με ‘μέτρο σύγκρισης’ το ετήσιο εισόδημα.
Κάποιοι για μένα άγγιζαν τα όρια του ‘ειδώλου’ για να σε βάλω λίγο περισσότερο στον εσωτερικό μου (τότε) κόσμο.
Ήταν λοιπόν τόσο φανταστική εκείνη η εμπειρία για τη φάση που περνούσα εκείνο το διάστημα, που ήταν σαν να είχα βρεθεί στον… δικό μου παράδεισο για μια εβδομάδα!
Το επόμενο πρωινό της άφιξής μου λοιπόν και ακόμα υπό την… επήρεια της καταπληκτικής αυτής εβδομάδας, κάθομαι στο γραφείο μου και μπαίνω στο Facebook για να πάρω την καθημερινή μου “δόση”.
Μπροστά μου, πάνω πάνω βλέπω μια δημοσίευση ενός φίλου που συμμετείχε και αυτός σε εκείνο το event.
‘Αγοραζω Ethereum, αγόρασε κι’ εσύ” έγραφε.
Αν είσαι τελείως έξω από αυτό, το Ethereum είναι ένα κρυπτονόμισμα. Σαν το Bitcoin που σίγουρα θα έχεις ακούσει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
Είναι και βάση για άλλα πολλά κρυπτονομίσματα το Ethereum αλλά δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, πάλι βλέπεις το μυαλό μου παει να ξεφύγει ????
“Οπα”, σκέφτομαι μόλις διαβάζω τη δημοσίευση…
“αυτό θα πρέπει να συζητήθηκε στη Σαντορίνη και το έχασα!”
“Πρέπει να αγοράσω κι εγώ και πρέπει να ασχοληθώ πιο ενεργά με τα κρυπτονομίσματα, είναι ευκαιρία!”
Για να το κάνουν αυτοί που είναι ‘πιο πετυχημένοι’ από μένα (δηλαδή βγάζουν περισσότερα χρήματα, αυτό που θεωρούσα ‘επιτυχία’ τότε), κάτι θα ξέρουν!
Πρέπει να μάθω, να επενδύσω, να εντρυφήσω!
Πράγματι, για τον επόμενο χρόνο, μέχρι και τον Μάιο του 2018, το crypto είχε γίνει κάτι ανάμεσα σε ολική απασχόληση και εμμονή..
Αξιοποιώντας τη δίψα για μάθηση αλλά και για ‘εύκολο χρήμα’, σε λίγους μήνες έφτασα να κάνω trading (αγοραπωλησία), εξόρυξη κρυπτονομισμάτων (mining) και να ‘χτίζω’ ένα μικρό portfolio με alt coins (τα εναλλακτικά δηλαδή κρυπτονομίσματα εκτός του γνωστού bitcoin).
Είχα γίνει λίγο-πολύ κάτι σαν τον.. μανάβη της γειτονιάς του 1999 στην Ελλάδα, που έδινε συμβουλές και ιδέες για επενδύσεις στο χρηματιστήριο 🙂
Η αρχική ευφορία (πω πω βρήκα την ευκαιρία στην αρχή, θα γίνω πλούσιος λέμεεεε…) άρχισε σιγά σιγά να δίνει τη θέση της σε προβληματισμό, καθώς άρχισε πλέον η πτώση των τιμών και εγώ είχα μείνει… ο ίδιος.
Τι κάνω ρε φίλε;
Έγραψα ένα πρωί στις πρωινές μου σελίδες (morning pages), σε μια στιγμή επίγνωσης αλλά και απόγνωσης…
Τι κάνω τόσο καιρό; Μήπως έχω χάσει το focus μου;
Μήπως κόλλησα λίγο περισσότερο απ’ ότι θα ήθελα με τα crypto;
Που με οδηγεί όλο αυτό; Είναι κάτι που κάνω ακολουθώντας ένα πλάνο;
Κοινώς… ξεμπροστιάστηκα στον ίδιο μου τον εαυτό.
Τα είχα κάνει θάλασσα (για να μην πω κάτι χειρότερο).
Είχα αγοράσει την ιδέα του εύκολου χρήματος και είχα πέσει στην παγίδα σαν έφηβος.
Όχι γιατί δεν υπήρχαν ευκαιρίες.
Κάθε άλλο. Αμέτρητες ήταν οι ευκαιρίες..
Απλά δεν είχα καμία δουλειά εκείνη τη στιγμή να ασχοληθώ για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα και σε τόσο βάθος με αυτό το αντικείμενο!
Ήταν σαν να θέλω να πάω από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα οδικώς, και έκανα στροφή δεξιά, οδεύοντας πλέον προς Ιταλία μεριά!
Ωραία η Ιταλία, δε λεω, αλλά δεν είχα κάποια δουλειά εκεί.
Έχασα το focus μου, για μια ακόμα φορά. Και ως αποτέλεσμα, έχασα και πολλά άλλα που με κόπο είχα χτίσει έως τότε..
Η δουλειά μου άρχισε να πηγαίνει χειρότερα γιατί δεν έδινα μεγάλη σημασία.
Βλέπεις, είχα να σκέφτομαι ότι θα γίνω εύκολα και γρήγορα πλούσιος από τις επενδύσεις μου, τις εξορύξεις μου, τις αγοραπωλησίες μου.
Το μάθημα που πήρα και η κακή εκτίμηση που έκανα, δεν έχει να κάνει τόσο με τα κρυπτονομίσματα, όσο με το πόσο εύκολο είναι να χάσουμε την προσοχή μας και το σημείο εστίασης, από το επόμενο ‘λαμπερό κάτι’.
Στο οικοσύστημα του marketing είναι γνωστό ως Shiny Object Syndrome.
Είναι πολύ ύπουλο, έχω πέσει στα δίχτυα του πολλές φορές και έχω μείνει παγιδευμένος για πολύ καιρό..
Παρατηρώ τους ανθρώπους γύρω μου και βλέπω ότι αυτό το σύνδρομο είναι παντού. Όλοι το έχουμε σε μικρό ή μεγάλο βαθμό.
Τσιμπάμε στο κάτι καινούργιο που ελπίζουμε πως θα μας λύσει ένα πρόβλημα.
Μμμ; για σκέψου το..
Αυτό που με έβγαλε από το λάθος δρόμο αν το καλοσκεφτείς, ήταν μια καλή συνήθεια που είχα διατηρήσει, να γράφω δηλαδή τα morning pages.
Ρώτησα λοιπόν τον εαυτό μου, εκείνο το πρωί αλλά και το επόμενο, βάζοντάς τον σε…μια γωνία και πιάνοντάς τον από το ‘γιακά’:
Ποιος είναι ο πρωταρχικος μου στόχος;
Γιατί κάνω ότι κάνω;
Πόσο με βοηθάει να γίνει καλύτερος άνθρωπος αυτή η ενασχόληση;
Πόσο χρόνο ξοδεύω/επενδύω;
Ποιο το sunk cost στη συγκεκριμένη περίπτωση;
Ποιο το κόστος ευκαιρίας;
Τι ρίσκο έχει αυτο που κάνω;
Τι προσόντα καλλιεργώ που άμεσα ή έστω μετέπειτα θα μπορέσω να ρευστοποιήσω;
Τί αξία προσθέτω στην αγορά;
Πώς και πόσο εξελίσσομαι μέσα από αυτό;
Οι ειλικρινείς απαντήσεις, έδειξαν ότι είχα πέσει τραγικά έξω.
Μια τραγωδία η όλη ενασχόληση…
Μόνο ο χρόνος που είχα καταναλώσει για να πιστοποιούμαι για λόγους ασφαλείας στην κάθε πλατφόρμα αγοραπωλησίας, ήταν αρκετός για να καταλάβω ότι είχα πάρει λάθος κατεύθυνση.
Αυτό το διαπίστωσα όταν αποφάσισα να σταματήσω εντελώς την ενασχόλησή μου για να μην πέσω πάλι στην ίδια παγίδα.
Βλέπεις, είμαστε άπληστοι πολλές φορές και το μυαλό μας μπορεί να μας εκτρέψει εύκολα.
Πούλησα λοιπόν ότι είχα και δεν είχα και αποδέχτηκα πλήρως την πιθανότητα να έκανα λάθος που πούλησα και ότι μπορεί (σίγουρα) να πάρουν μεγαλύτερη αξία στο μέλλον τα νομίσματα που είχα.
Με πλήρη επίγνωση όμως, αποφάσισα να το αποδεχτώ και να μην πω στο μέλλον ‘αχ… αμα τα κρατούσα‘.
Για μια ακόμα φορά διαπιστώνω πως δε με ενδιαφέρει το εύκολο χρήμα, αν με ενδιέφερε θα έκανα πολλές διαφορετικές επιλογές στο παρελθόν.
Με ενδιαφέρει να αυξήσω την αξία που παράγω στην αγορά, με τον τρόπο που έχει νόημα για μένα.
Σύμφωνα με τις αξίες μου και τις πεποιθήσεις μου.
Σημασία για μένα προσωπικά δεν έχει ένα νούμερο στην τράπεζα.
Σημασία έχει πως θα το δημιουργήσεις και πως θα το αξιοποιήσεις.
Αυτή φυσικά είναι μόνο η δική μου οπτική, δεν λέω ότι είναι σωστή, ούτε φυσικά προτρέπω να κάνεις παρόμοιες ενέργειες!
Τροφή για σκέψη σου δίνω, με βάση τις εμπειρίες μου, τα λάθη μου και τα μαθήματα που παίρνω από αυτά.
Ε και καμιά φορά βρίσκω ευκαιρία να μοιράζομαι και μια-δυο σκέψεις παραπάνω, όπως οι τελευταίες ????
Υ.Γ. Όπως θα κατάλαβες αν διάβασες το προηγούμενο υστερόγραφο, δυσκολεύτηκα να ‘απεμπλακώ’ από το γράψιμο του email.
Κοίτα να δεις που γίνεται συνήθεια σιγά σιγά ????
Δυστυχώς τα κρυπτονομίσματα και το όλο οικοσύστημα, παρόλο που είναι πιστεύω ο τρόπος που θα πορευτούμε στο μέλλον όσον αφορά το νέο οικονομικό-πολιτικό-κοινωνικό μοντέλο,
έχουν γίνει προϊόν εκμετάλλευσης και απάτης λόγω της ευκολοπιστίας μας και της ανάγκης μας να πιστέψουμε σε ψεύτικα ‘θαύματα’.
Προσωπικά πιστεύω ότι όλο αυτό το οικοσύστημα αν αποφασίσεις να ασχοληθείς επαγγελματικά μαζί του έχει πολλά να προσφέρει, όμως το 95% των πληροφοριών που βλέπουμε μπροστά μας είναι είτε απάτες, είτε εσφαλμένες πληροφορίες.
Εν ολίγοις… πρόσεχε, είναι επικίνδυνη αυτή η ενασχόληση…