Δυο εβδομάδες πριν είχα γράψει ένα email, που έλεγα ότι θέλω να ξεκουραστώ, για να πάρω δυνάμεις για τη συνέχεια.
Ανέφερα επίσης, πως όταν είμαι εκτός θα είμαι εκτός και όταν δουλεύω θα δουλεύω.
Η αλήθεια είναι ότι δεν ήμουν και πολύ αποφασιστικός απ΄όσο θυμάμαι, καθώς το έγραφα.
Και αυτό ήταν ο βασικός λόγος που απέτυχα παταγωδώς.
Δεν το είχα αποφασίσει, απλά έγραφα τι ήθελα να κάνω, όχι τι είχα αποφασίσει πραγματικά να κάνω.
“Δάσκαλε που δίδασκες και νόμο δεν εκράτεις…”
Έκανα λάθος και θα το πληρώσω.
Εκτός… αν επανορθώσω…
Έχω ακόμα λίγο χρόνο, να πάρω την επόμενη εβδομάδα off, για να μείνω ‘εκτός’ και να ξεκουράσω νου και σώμα.
Και τα δυο κουρασμένα είναι, έστω κι αν δεν το καταλαβαίνω. Εκεί στο βάθος το νιώθω, ακούω κάτι… κουρασμένες φωνές.
Γιατί όμως δεν τα κατάφερα;
Με νίκησε το μυαλό μου. Το ρομποτάκι μου.
Με έβγαλε εκτός μάχης…
Με έπεισε βλέπεις, ότι πρέπει να δουλέψω γιατί πρέπει να επισπεύσω το project μου, γιατί πρέπει να έχω έσοδα τους επόμενους μήνες, γιατί πρέπει να έχω τον έλεγχο…
Έχασα λοιπόν…
Έκανα το χειρότερο.
Ούτε ξεκουράστηκα, ούτε επικεντρώθηκα στη δουλειά.
Τα έκανα… σαλάτα. Παρόλη τη ‘νοστιμιά’ της, ήταν βλέπεις ‘παχυντική’!
Ναι, προχώρησα, ναι νιώθω πως έκανα πολλή και σημαντική πρόοδο στη δουλειά μου.
Όμως αυτή η ψευδαίσθηση της παραγωγικότητας και της προόδου, θα μου γυρίσει μπούμερανγκ, έστω κι αν δεν μπορώ να το ‘νιώσω’ τώρα.
Μπορώ όμως με βάση την εμπειρία που έχω αποκτήσει, να γνωρίζω ότι θα έρθει τους επόμενους μήνες ή ακόμα και τις επόμενες εβδομάδες και θα είναι ιδιαίτερα επίπονο.
Θα είναι τρεις φορές χειρότερα απ’ ότι θα ήταν οτιδήποτε που θα ερχόταν, αν είχα πάρει το χρόνο να ξεκουραστώ.
Τζάμπα μάγκας κοινώς…
Ότι έκανα αυτές τις δύο εβδομάδες, θα μπορούσα να το είχα κάνει στο μισό χρόνο, αν είχα πάρει το χρόνο να ξεκουραστώ.
Μπορεί να είχα αποφασίσει ότι δε χρειάζεται να ασχοληθώ καν με αυτά που ασχολήθηκα σε τελική ανάλυση!
Γιατί τα λέω όλα αυτά; γιατί ξεμπροστιάζομαι;
Γιατί αυτός είναι και ο σκοπός αυτού του newsletter.
Να μοιράζομαι τις επιτυχίες, τις αποτυχίες, τα μαθήματα που παίρνω, τις σκέψεις που κάνω, το πως αναλύω αυτές τις σκέψεις στο μυαλό μου, τις αποφάσεις που παίρνω.
Για να δεις ότι δεν είσαι ο μόνος ή η μόνη που δυσκολεύεται κάποιες φορές.
Ότι πέφτεις-σηκώνεσαι, πέφτεις-σηκώνεσαι, δε σταματάει ποτέ αυτό, είτε το αντιλαμβανόμαστε είτε όχι.
Σήμερα πετάς, μεθαύριο προσγειώνεσαι απότομα.
Μετά παίρνεις δυνάμεις και ξαναπετάς, λίγο πιο μακριά αυτή τη φορά, έχοντας και λίγη εμπειρία παραπάνω…
Αρκεί να την αξιοποιήσεις αυτή την εμπειρία για να μην ξανακάνεις το ίδιο λάθος. (Αυτό που εγώ κατανοώ ως ‘σοφία’)
Βλέπεις, αν συνεχίζεις να κάνεις τα ίδια λάθη, θα συνεχίζεις να έχεις τις ίδιες (ή παραπλήσιες) εμπειρίες, μέχρι να το δεις.
Και όταν το δεις, θα το βελτιώσεις, θα το ‘φτιάξεις’ αργά ή γρήγορα.
Γι’ αυτό κι εγώ τώρα που το βλέπω, θέλω να το ‘φτιάξω’.
Είναι εύκολο να κάνω τα στραβά μάτια και να συνεχίσω.
Θα το πληρώσω όμως πιο ακριβά όσο περνάει ο χρόνος…
Έχασα μια μάχη, όχι όμως και τον πόλεμο.
Θα συνεχίσω την προσπάθεια.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, πρέπει να σπάσω το μοτίβο που έχω δημιουργήσει και αυτό δεν είναι εύκολο.
Όσο “εύκολο” είναι να σταματήσεις να καπνίζεις, ή να τρώς ή να πίνεις, ή οποιαδήποτε άλλη ‘αποδυναμωτική΄συνήθεια σε μια μέρα, άλλο τόσο “εύκολο” είναι και να σπάσεις το μοτίβο των ‘ενδυναμωτικών’ συνηθειών τόσο γρήγορα…
Είναι το ίδιο δύσκολο, απλά είναι το ακριβώς αντίθετο!
‘Κλείνοντας’ έχω μια… πρόταση 🙂
Αν παρακολουθούσες λίγο τα προηγούμενα email, όταν έκανα εκείνη τη μινι σειρά για τους νευροσυσχετισμούς, ξεκίνησα κι εγώ ο ίδιος ένα challenge.
Να γράψω και να δημοσιεύσω 100 άρθρα σε 100 ημέρες, με σκοπό να το κάνω συνήθεια, να αυτοματοποιήσω τη συνήθεια να γράφω καθημερινά και να δημοσιεύω αυτά που γράφω.
Τα έχω καταφέρει έως τώρα αν και είναι ιδιαίτερα απαιτητικό το challenge.
Όχι τόσο σε χρόνο, αλλά σε ενέργεια.
Έχει όμως καταπληκτικά αποτελέσματα, που δε μπορούσα να φανταστώ πριν ξεκινήσω!
Είμαι στην κυριολεξία, όλη μέρα κυνηγός ιδεών!
Είναι κάτι πρωτόγνωρο, διασκεδαστικό, απαιτητικό αλλά πέρα για πέρα απολαυστικό challenge.
Είμαι πολύ χαρούμενος γιατί βλέπω πως μέσα από αυτό έρχεται λίγο περισσότερη διαύγεια για το πως να κινηθώ μετά, ποιο θα είναι το επόμενο βήμα μου.
Και αυτό δεν θα το έβρισκα, αν δεν έγραφα καθημερινά. Και αυτό δεν θα είχε γίνει, αν δεν είχα βάλει αυτό το challenge. Και αυτό δεν θα είχε γίνει, αν δεν είχα δημιουργήσει εκείνη τη μινι σειρά.
Και αυτή δε θα υπήρχε, αν δεν είχα ξεκινήσει αυτό το newsletter…
Βλέπεις την αλυσίδα;
Δεν είχα ιδέα για το πως θα πήγαινα προς το στόχο μου, όμως ένα βήμα τη φορά, ακολουθώντας την έμπνευσή μου, με οδηγεί βήμα – βήμα πρός την κατεύθυνση που θέλω..
Που θέλω να καταλήξω;
Κάνε το πρώτο βήμα. Μόνο αυτό. Άσε το δεύτερο να σε βρει μόνο του. Θα σε βρει 100% αν κάνεις το πρώτο.
Δεν θα σε βρει 100% αν δεν κάνεις το πρώτο.
Για τις επόμενες περίπου 10 εβδομάδες που θα διαρκέσει το υπόλοιπο 70% του challenge μου, σε προσκαλώ αν θέλεις να λαμβάνεις ένα επιπλέον email κάθε Κυριακή πρωί, με τη σύνοψη από τα 6 άρθρα που θα έχω γράψει την προηγούμενη εβδομάδα.
Για εγγραφείς απλά κάνε κλικ εδώ (, δε θα χρειαστεί κάτι άλλο (αν δουλέψουν τα συστήματά μου σωστά φυσικά!)
Αν θέλεις ένα preview μπορείς να δεις εδώ:
https://emails.farmakis.gr/e4n0r5
Αν έχεις… μπουχτίσει από μένα, δε χρειάζεται να το κάνεις 🙂
Αν όμως το κάνεις, να ξέρεις πως όταν τελειώσει το challenge κάπου εκεί αρχές Νοεμβρίου, θα σταματήσεις αυτόματα να λαμβάνεις εκείνα τα email.
Ξέρω… είμαι κι εγώ στον κόσμο μου ε;
Είναι όμως ωραία, γι’ αυτό σε καλώ να έρθεις κι εσύ εδώ κοντά… δε θα χάσεις πιστεύω 🙂
Υ.Γ. Αν ακούσεις από μένα την άλλη εβδομάδα, σημαίνει ότι θα έχω χάσει ακόμα μια μάχη με το.. ρομποτάκι μου.
Αν την κερδίσω όμως, δεν θα λάβεις το συνηθισμένο Σαββατιάτικο email..
Αν επιλέξεις να εγγραφείς στη σειρά των email για το challenge, τότε θα λάβεις εκείνο το email, γιατί εκείνο το challenge είναι.. αδιαπραγμάτευτο και δεν λογίζεται ‘δουλειά’ ή ‘κούραση’.
