Αν το δεις με τη συστημική προσέγγιση, το 100 day challenge είναι απλά μια συστημική ανάδυση.
Και τι είναι τούτο;
Λέει ένας ορισμός:
Ο όρος «ανάδυση» (emergence) ή ακριβέστερα «συστημική ανάδυση» αναφέρεται στην απρόβλεπτη αλλαγή η οποία μπορεί να συμβαίνει απότομα ή και σταδιακά και οφείλεται στις δυναμικές σχέσεις μεταξύ στοιχείων που συγκροτούν την ολότητα ενός έργου ή προγράμματος.
Το “απότομο” το βρίσκω λίγο μακριά από το δικό μου σκεπτικό οπότε θα το αφήσω στην άκρη.
Φτιάχνω λοιπόν στα γρήγορα έναν δικό μου πρόχειρο ορισμό για να τα καταλάβουμε κι εγώ κι εσύ καλύτερα:
Ο όρος «ανάδυση» (emergence) ή «συστημική ανάδυση» είναι στην ουσία κάθε απρόβλεπτη αλλαγή η οποία συμβαίνει συνήθως σταδιακά και οφείλεται στις δυναμικές σχέσεις μεταξύ στοιχείων που συγκροτούν το σύνολο ενός συστήματος.
Περίμενε… να σου εξηγήσω!
Αν λοιπόν η ζωή μου ως άνθρωπος -και η δική σου επίσης- είναι ένα σύστημα (μέσα σε ένα ευρύτερο -ίσως πληροφοριακό- σύστημα)…
τότε κάθε τι που παράγω με τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις πράξεις μου, είναι ένα είδος συστημικής ανάδυσης.
Δηλαδή;
Αν λοιπόν το newsletter που γράφω και έχω ονομάσει Seeds of Freedom είναι ένα είδος συστημικής ανάδυσης μέσα στην ολότητα του ευρύτερου συστήματος του ‘εγώ’ μου,
τότε το 100 day challenge είναι ακριβώς το ίδιο, απλά ένα επίπεδο πιο κάτω.
Ή πιο πάνω ανάλογα που είσαι και πώς το βλέπεις :)
Είναι δηλαδή ένα είδος συστημικής ανάδυσης που προέκυψε από το εβδομαδιαίο newsletter.
Το οποίο newsletter προέκυψε (αναδύθηκε) από την ανάγκη μου να επικοινωνήσω τις σκέψεις μου.
Η οποία ανάγκη προέκυψε (αναδύθηκε) από το χρόνο που είχα για να σκεφτώ το μέλλον, κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown.
Αρχίζω όμως να ξεφεύγω από το θέμα και άντε να μαζέψεις πίσω την προσοχή αμα σου φύγει…
Μα πόσο ατίθαση είναι η άτιμη…
Σαν αρσενικό κουτάβι 2 μηνών που τρέχει σα μπουνταλάς πέρα δώθε :)
Το 100 day challenge είναι μια ιδέα που προέκυψε όταν έγραφα τη μίνι σειρά ‘Επαναπρογραμματισμός Νευροσυσχετισμών’ στο Seeds of Freedom.
Για να κάνω πράξη αυτά που έγραφα, σκέφτηκα να κάνω κάτι που δεν είχα κάνει ποτέ στο παρελθόν.
Να βάλω ένα challenge στον εαυτό μου.
Να δημιουργήσω μια νέα συνήθεια και να (απο)δείξω ότι αυτά που λέω και τα κάνω και δουλεύουν.
Έτσι, ένα πρωινό γεννήθηκε η ιδέα να γράφω και να δημοσιεύω ένα άρθρο τη μέρα, κάθε μέρα (εκτός Κυριακής) για 100 συνεχόμενες ημέρες.
(λίγο παραπάνω αφού άφηνα την Κυριακή ‘ελεύθερη’)
Έως τότε δεν είχα δημοσιεύσει τίποτα, ποτέ.
Ούτε είχα γράψει κάτι άλλο εκτός από 15-20 emails.
Το newsletter ήταν ‘κρυφό’ και πήγαινε μόνο σε όσους είχαν αυτο-επιλεχθεί από ένα και μοναδικό post που είχα κάνει στο Facebook.
Το πείραμα πέτυχε.
Και άλλαξε τη ζωή μου για πάντα.
Πώς;
Μου αποκάλυψε πράγματα που δεν μπορούσα να δω πριν το ξεκινήσω (συστημική ανάδυση).
Με βοήθησε να εμπιστευτώ περισσότερο τον εαυτό μου στο γράψιμο.
Με έκανε ‘κυνηγό’ ιδεών για να γράφω κάτι κάθε μέρα.
Με βοήθησε να συνδέσω και να συνθέσω ιδέες που ήταν ασύνδετες.
Με έκανε να νιώθω πιο σίγουρος γι’ αυτό που πάω να κάνω.
Με ώθησε να κάνω ένα απλό blog για να τα δημοσιεύω.
Πρόσθεσε ένα λιθαράκι (ολόκληρη πέτρα για την ακρίβεια) στο χαρακτήρα που θέλω να δημιουργήσω.
Λέω κάτι και το κάνω επειδή απλά είπα ότι θα το κάνω.
Δεν υπάρχει χώρος για δικαιολογίες, για μετατόπιση ευθυνών, ούτε καν για βήματα πίσω.
Με το δικό μου τρόπο, με τη δική μου αίσθηση του χρόνου, με ότι τρόπο βρίσκω στην πορεία…
Αν εγώ αγαπημένε/η μπόρεσα και έκανα κάτι για 100 μέρες συνεχόμενες που μου φαινόταν ακατόρθωτο έως τότε…
Αν δημιούργησα ένα (νευρωνικό) κύκλωμα στον εγκέφαλό μου που εξακολουθώ το ενισχύω με ιδιαίτερη απόλαυση κάθε μέρα…
Τότε αν δεν έχεις κάποια ‘εγκεφαλική βλάβη’, είναι σίγουρο 100% ότι μπορείς να πάρεις την ιδέα, τον τρόπο και την έμπνευση και να κάνεις κι εσύ αυτό που θέλεις και βασανίζεσαι να ξεκινήσεις.
Μόνο εσύ ξέρεις τι είναι αυτό, τη δεδομένη χρονική στιγμή…
Ε; Τι λες; Μήπως είναι η ευκαιρία σου;
Εγώ πάντως σε πιστεύω.
Και είμαι μαζί σου.
Μπορείς!
Να πώς έκανα τη δική μου ιδέα πράξη:
Ένα τυφλό σημείο θα παραμείνει τυφλό, έως ότου πέσει φως επάνω του. Tο φως μπορείς να το προκαλέσεις…
Όλα μα όλα έχουν εποχικότητα αν επιλέξεις να το δεις με αυτή την οπτική. Τι θα κερδίσεις;
Στην προσπάθειά μου να κάνω επάγγελμα αυτό που αγαπώ, κατέληξα να αγαπήσω αυτό που έφτασα να κάνω.
Αυτές οι τρεις συνήθειες, έχουν κάνει τη δική μου ζωή x10 καλύτερη και πιο παραγωγική…
Μια από τις καλύτερες ιδέες που έκανα πράξη και με εκπληκτικά αποτελέσματα..
Η καλύτερη μορφή συνεργασίας που είχα ποτέ. Μάλλον δεν είναι αυτό που νομίζεις…
Αν σκεφτείς τον πιο απλό τρόπο για να λύσεις ένα πρόβλημα, τότε είναι πολύ πιθανό και να το καταφέρεις…
Ένα σημάδι και μια επιβεβαίωση. Ένας τρόπος να τσεκάρεις ότι είσαι στο σωστό δρόμο…
Το ένα από τα δυο ‘μυστικά’ για μια καλύτερη ζωή. Πιο εύκολη, πιο όμορφη, πιο ανάλαφρη…
Το μπορεί να μας διδάξει μια Ελληνικής καταγωγής πρώην μυστική πράκτορας των ΗΠΑ;
“Ότι δε μπορείς να αποχωριστείς, χάρισέ το σε κάποιον άλλον’. Σε ελέγχει, είσαι δέσμιός του.”
Υπάρχει κάποιος που ξέρει όλη την αλήθεια για τις πράξεις μας. Δεν είναι αυτός που νομίζεις…
Αν βρεις κάτι που κρατάει αρκετούς ανθρώπους ξάγρυπνους και ανήσυχους και μπορέσεις να προσφέρεις λύση…
Πόσο εύκολα σχηματίζουμε ‘άποψη’ και βάζουμε ταμπέλες σε άλλους, βασιζόμενοι μόνο σε ένα στιγμιότυπο;
Αυτό που καθορίζει σε τόσο μεγάλο βαθμό την ποιότητα της καθημερινής μας ζωής…
Όσο πιο ξεκάθαρη οπτική έχεις για την πραγματικότητά σου, τόσο καλύτερη θα γίνεται αυτή…
Η παράπλευρη ομορφιά υπάρχει σε ότι κάνεις, αρκεί να έχεις τα μάτια ανοιχτά για να τη δεις.
Δεν θα το ξανακάνω γιατί δε θα μ’ αγαπάει η μαμά μου/ο μπαμπάς μου… κινδυνεύω.
Το κάνουμε όλοι. Και χάνουμε όλοι. Μια από τις πιο καταστροφικές συνήθειές μας…
Όταν η ανακούφιση και η απελευθέρωση, συναντούν τη ντροπή και το φόβο..
Κάποιες φορές, δεν αγοράζεις ένα προϊόν, γίνεσαι το προϊόν.. δεν το χρησιμοποιείς, σε χρησιμοποιεί.
Το τραύμα που δεν έχει απελευθερωθεί, αλλά το χρησιμοποιώ για να προχωρήσω…
Ήταν τόσο βαθύ αυτό που μόλις είχα ακούσει και ‘χτύπησε τέτοια φλέβα’, που παρέλυσα..
Όταν γίνει αυτό, τίποτα πια δεν έχει σημασία. Είμαι ένα άβουλο ον, στη φυλακή του νου μου…
Είναι πολύ πιο πιθανό να αναδυθεί κάτι που υπάρχει μέσα σου, όταν διαβάσεις τη σκέψη κάποιου άλλου,
Όταν ακούς κάτι από το κατάλληλο άτομο, την κατάλληλη στιγμή, με τον κατάλληλο τρόπο….
Το μη ορατό κενό που κάνει εφικτή την απόκριση σε αντίθεση με την αντίδραση…
Το ένα και μοναδικό στοιχείο που με βοήθησε να πορεύομαι και να εξελίσσομαι…
Όταν είσαι από μέσα και ο άλλος περιμένει τη βοήθεια να έρθει απ έξω…
Όσο ωραία και να περιγράψεις πως είναι να πηγαίνεις στην παραλία, αν δεν το βιώσει…
Για να βγούμε από το δωμάτιο, θα πρέπει πρώτα να δούμε ότι είμαστε μέσα σε ένα..
Τα δύο στοιχεία που επηρεάζουν και καθορίζουν το νόημα που παράγουμε συνεχώς…
Η ερώτηση κλειδί που μπορεί να αλλάξει τα πάντα και η δημιουργία του μοτίβου…
Αν αξιοποιήσεις την έμφυτη τεχνητή σου νοημοσύνη, έχεις το ένα κλειδί για την ελευθερία…
Όσο καλύτερες πληροφορίες λαμβάνεις, τόσο περισσότερη αρμονία θα υπάρχει στη ζωή σου…
Όσο και να βρέχει οπτικές, ένα τέτοιο σύστημα πεποιθήσεων δε θα διαβρωθεί από το νερό που πέφτει…
Ο ερευνητής, ο παρατηρητής.. αυτός που έχει πολύ μεγάλη αντιληπτική ικανότητα…
Είναι ο λόγος για τον οποίο κάνουμε παράλογα πράγματα και δεν καταλαβαίνουμε το γιατί.
Αν βάλεις ‘μοσχαρίσιο κρέας’ στη μηχανή, δεν υπάρχει περίπτωση να βγάλεις ‘χοιρινό’.
Η διαδικασία βελτιστοποίησης, είναι στην ουσία το σύνολο των ενεργειών που κάνεις…
Θέλω ότι κάνω να το κάνω καλά. Όχι τέλεια, αλλά εξαιρετικά. Καλύτερα απ’ ότι θα…
Η εμπιστοσύνη είναι το κλειδί, η ‘ζημιά’ συνήθως γίνεται από ανθρώπους που εμπιστεύεσαι…
‘Σήκωσα λαμαρίνες’ και ξεκίνησα να δουλεύω από μέσα, χωρίς οι άλλοι να βλέπουν τι κάνω…
Περίεργοι. άλλοτε εκκωφαντικοί ήχοι, νέες, περίεργες μυρωδιές, θεόρατα ύψη…
Νιώθει καλύτερα, όταν όλα τα κύτταρα είναι υγιή, όταν συμβιώνουν δηλαδή αρμονικά…
Θυμάμαι λοιπόν τη σκηνή με τον Ντέιβιντ που μιλούσε στο τηλέφωνο καθώς οδηγούσε…
Δεν είχαν περάσει πολλές ώρες από τη στιγμή που είχα ακούσει τον Μπίλμπο Μπάγκινς…
Αυτό που αναδεικνύει την ψυχολογική κατάσταση του συνανθρώπου μας…
Μια συνηθισμένη μέρα σε μια πανεπιστημιακή αίθουσα, ένας καθηγητής φιλοσοφίας…
Να νιώθεις ότι είσαι ασφαλής, εσύ και η οικογένειά σου σε αυτό το αβέβαιο περιβάλλον…
Η στρατηγική είναι η βελτίωση του focus, μέσω της αύξησης της δύναμης της θέλησης…
Η μέρα που πήρα την απόφαση να πάρω τα κουβαδάκια μου και να πάω σε άλλη παραλία…
Ξαφνικά, οι πράξεις μας γίνονται ‘εμείς’ και η εξερεύνησή μας γίνεται μπελάς για τους άλλους…
Κάνεις φύλλο και φτερό κάθε κομμάτι του συστήματος και όταν είναι όλα μπροστά σου…
Οδηγούσε μία Mercedes αλλά το μυαλό του ήταν σαν να οδηγάει Fiataκι!
Ώρες ώρες τσιμπιέμαι να δω αν είναι όντως πραγματικότητα αυτή η σκέψη, ή αν ονειρεύομαι…
Ακόμα και ατύχημα μπορεί να προκαλέσει για να τον κρατήσει εκεί που σκέφτηκε ο στοχαστής…
Αν παρατηρήσεις τι συμβαίνει και ανατρέξεις στο παρελθόν, μπορεί να βρεις διαμαντάκια…
Το τατουάζ στο χέρι ‘δε φταίω εγώ που μεγαλώνω’ μαρτυρά τον εσωτερικό του κόσμο…
Η τάση να πιστεύουμε, ότι επειδή εμείς γνωρίζουμε κάτι καλά, το γνωρίζουν όλοι…
Λίγο λίγο η ενέργεια αρχίζει και μειώνεται., όμως ξεκινά να καθαρίζει λίγο ο νους…
Ζούμε σε έναν ωκεανό πληροφοριών και έχουμε την ελευθερία της επιλογής…
Αν μου κάνεις παρέα σε αυτό το ταξίδι, θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου να κερδίσεις και εσύ όσο και εγώ.
…θα το κρατήσω για να βλέπω την πρόοδο και για να τεκμηριώσω τη διαδικασία…
Ο ένας με χτύπησε εκεί που πονούσα και ο άλλος μου έδωσε το χέρι να σηκωθώ…
Κατά ειρωνικό τρόπο, η πάλη είναι μέρος της παγίδας. Η μανιώδης προσπάθεια…
Η διαδικασία λήψης αποφάσεων δεν είναι απόλυτα συνειδητή διεργασία όπως νομίζουμε…
Το Seeds of Freedom είναι ένα εβδομαδιαίο newsletter.
Όμως…
Μην αφήσεις τη λέξη newsletter να σε παρασύρει..
Μη φανταστείς κάτι παρόμοιο, ίσως κάτι που έχεις συναντήσει στο παρελθόν.
Δεν υπάρχει :)
Είναι ένα γράμμα που γράφω κάθε εβδομάδα και απευθύνεται σε σένα που βρίσκεις ενδιαφέρον να μπαίνεις για λίγο στο μυαλό μου.
Να κρυφοκοιτάς λίγο, να βλέπεις τον τρόπο που σκέφτομαι, τι αισθάνομαι, τι μαθαίνω, τι παθαίνω, να ανακαλύπτεις νέες ιδέες και οπτικές.
Γιατί το κάνω αυτό;
Χμ, πριν πάω εκεί θέλω να σε πάω κάπου αλλού.
Στην πρώτη μέρα που ξεκίνησε όλο αυτό…
Ήταν στα μέσα του Νοέμβρη του 2020 και είχε ξεκινήσει το δεύτερο lockdown λόγω covid.
Είχα φρικάρει…
Δεν το περίμενα.
Πίστευα πως το είχαμε αφήσει πίσω όλο αυτό με τα lockdown και τα συναφή.
Η πίεση που ένιωθα ήταν ασφυκτική…
Κάτι μέσα μου έψαχνε τρόπο να βγει, κάτι να ξεθυμάνει…
Χωρίς να καταλάβω πώς, ένα πρωινό εκεί στο πρώτο δεκαήμερο του Νοέμβρη (2020),
έγραψα ένα μακροσκελές κείμενο στο facebook και το μοιράστηκα με 300 περίπου φίλους και γνωστούς.
Ήταν μια εξήγηση γιατί είχα περίπου 2 χρόνια να… πατήσω το πόδι μου εκεί (στο facebook ντε) και ήταν επίσης το τι είχα στο μυαλό μου για το μέλλον.
Στο τέλος είχε και ένα κάλεσμα για όποιον ενδιαφέρεται να ακούσει τις ιδέες μου μέσω email.
Έτσι ξεκίνησα να γράφω και να στέλνω ένα email κάθε εβδομάδα σε αυτούς που με εμπιστεύτηκαν και που ήταν αρκετά περίεργοι να με ακούσουν.
Με την επίγνωση που έχω σήμερα, νιώθω πως αυτό που είχα τότε την ανάγκη να κάνω, ήταν στην ουσία να επικοινωνήσω.
Να μοιραστώ κάποιες ενδιαφέρουσες πληροφορίες, να επικοινωνήσω κάποιες ιδέες και ξεκινήσω μια προσπάθεια που δεν ήξερα ακριβώς που θα καταλήξει.
Με κύριο σκοπό όπως είχα στο μυαλό μου, να βοηθήσω με τον τρόπο μου όποιον είχε ανάγκη για βοήθεια εκείνο το δύσκολο διάστημα, δίνοντας ελπίδα…
…να εμπνεύσω όποιον ήταν ανοιχτός να λάβει από αυτά που μοιραζόμουν…
και να ξεκινήσω να γράφω για να γίνομαι μέρα με τη μέρα καλύτερος στο γράψιμο.
Σε έναν συγκεκριμένο τρόπο γραψίματος που είχα στο μυαλό μου και με ένα πλάνο που είχα σκοπό να μοιραστώ με όλους ανοιχτά.
Αυτή η εβδομαδιαία επαφή, αυτό το απλό γράμμα που έστελνα σε φίλους και γνωστούς,
άλλοτε με ύφος περισσότερο ‘διδακτικό’ και άλλοτε ‘φιλικό’…
άρχισε να παίρνει μια ιδιαίτερη μορφή και να δημιουργείται κάτι που δε μπορούσα να φανταστώ όταν το ξεκίνησα.
Άρχισα να μοιράζομαι τα πάνω μου και τα κάτω μου, τους στόχους μου, τα όνειρά μου, τον τρόπο που είχα σκοπό να τα κάνω πράξη, τις αποτυχίες, τις επιτυχίες, τις αναποδιές, τα συναισθηματικά κύματα, τα εμπόδια, τις αποφάσεις, τις κρίσεις, τις λύσεις, …
Όλα αυτά που ένιωθα και αισθανόμουν ότι αυτό από μόνο του έχει κάτι να προσφέρει…
Μια νέα οπτική, μια άλλη προσέγγιση, μια νέα πεποίθηση, μια διαφορετική άποψη…
Να δώσει σε σένα που διαβάζεις κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα…
Μια γεύση γνωστή αλλά και άγνωστη την ίδια στιγμή…
Ξεκίνησα λοιπόν κάτι νέο, από την αρχή, από το μηδέν, με μια απλή ιδέα και μια παρόρμηση να με κατευθύνει στο πρώτο βήμα…
Αυτό λοιπόν το προσωπικό γράμμα που στέλνω κάθε εβδομάδα, έχει βασικό σκοπό να προσφέρει κάτι χρήσιμο και αξιόλογο σε αυτόν που θα με εμπιστευτεί με το χρόνο και την προσοχή του…
Γιατί αυτά τα δύο, ίσως να είναι και τα πιο πολύτιμα ‘νομίσματα’.
Ναι, ακόμα και από τα ‘ευρώ’ ;)
Και… γιατί όχι με τον τρόπο αυτό να γίνω το ζωντανό παράδειγμα για όποιον θέλει να δοκιμάσει κάτι καινούργιο.
Μήπως έχεις κάτι στο πίσω μέρος του μυαλού σου και κάτι σε κρατάει από το να το ξεκινήσεις;
Ή μήπως να το συνεχίσεις;
Ή να το παρατήσεις αν χρειάζεται;
Μήπως θέλεις να ξεφύγεις από μια ζωή που δε σε εκφράζει;
Μήπως θέλεις να δημιουργήσεις μια καθημερινότητα που σε εκφράζει;
Αυτό είναι σήμερα το Seeds of Freedom.
Μαθαίνω ανοιχτά, σκέφτομαι δυνατά, μοιράζομαι τις εμπειρίες μου, με σκοπό να γίνω καλύτερος εγώ και να γίνεις καλύτερος/η κι εσύ.
Και έτσι να κάνουμε τον κόσμο λίγο καλύτερο :)
Αυτοί είναι οι σπόροι για τη δική μου ελευθερία (seeds of freedom) και αν θελήσεις μπορούν να γίνουν οι σπόροι για τη δική σου ελευθερία.
Και γιατί ελευθερία; Γιατί σπόροι ελευθερίας;
Γιατί αυτό αγαπημένε/η είναι το δικό μου προσωπικό “θέμα” στο ταξίδι της ζωής μου.
Την ελευθερία μου επιζητώ ως κυρίαρχο συναίσθημα.
Την ψυχική, νοητική, συναισθηματική, οικονομική… ελευθερία.
Όπως εγώ την έχω στο δικό μου μυαλό και όπως μπορείς να την πάρεις κι εσύ και να τη φτιάξεις όπως επιθυμείς στο δικό σου το μυαλό.
Πάρε την πρώτη ύλη που σου δίνω, πάρε τα υλικά και δημιούργησε τη δική σου συνταγή για την ελευθερία σου.
Και ξέρεις κάτι;
Αν μάθεις τον τρόπο -που αυτός είναι και ο αντικειμενικός σκοπός- τότε μπορείς να χρησιμοποιήσεις τον ίδιο τρόπο και για ότι άλλο θέλεις να αλλάξεις στη ζωή σου…
Είναι μια διαδικασία…
Το μυστικό είναι να την αγαπήσεις.
Αν το καταφέρεις, πίστεψέ με πως αυτό που θα νιώθεις κάθε βράδυ που πας για ύπνο και κάθε πρωί που θα ξυπνάς, θα είναι ότι καλύτερο μπορείς να φανταστείς.
Και ίσως να μην μπορείς καν να το φανταστείς ;)
Λοιπόν;
Θα μου κάνεις παρέα σε αυτό το ταξίδι;
