Πριν από λίγα χρόνια, δυο φίλοι καλλιτέχνες, είχαν δημιουργήσει μια έκθεση ζωγραφικής, την οποία είχαν ονομάσει Επιπροσθέτου Αφαίρεσις.
Το είχα βρει πολύ ιδιαίτερο το όνομα αυτό και έπαιζα για καιρό στο μυαλό μου με την ιδέα και με τις λέξεις.
“Επιπρόσθετα”, η λέξη μου φέρνει στο μυαλό το ‘επιπλέον’. Το κάτι που προστίθεται σε κάτι άλλο…
Το επιπρόσθετο, είναι αυτό που προστίθεται σε κάτι το προϋπάρχον.
Είναι λίγο σαν ‘κάθαρση’, συμφωνείς;
Επιπροσθέτου Αφαίρεσις λοιπόν, μπορείς να πεις απλά πως είναι η αφαίρεση του επιπρόσθετου, παίρνεις δηλαδή αυτό που έχει προστεθεί στο υπάρχον και το απομακρύνεις.
Ναι, παίζω με τις λέξεις 🙂
Και ναι, κάπου το πάω…
Αυτή ακριβώς η ‘πρακτική΄, η αφαίρεση των επιπρόσθετων, είναι αυτή στην οποία οφείλεται σε πολύ μεγάλο βαθμό, η ηρεμία και η γαλήνη που απολαμβάνω στη ζωή μου.
Η αφαίρεση των περιττών, η απομάκρυνση των επιπλέον στοιχείων, που πολλές φορές δεν είναι τίποτα παραπάνω από αχρείαστα.
Είναι ‘θόρυβος’ όπως μου αρέσει να το λέω.
Είναι δυσαρμονία.
Χμ δυσαρμονία… για να δω τι λέει το λεξικό από περιέργεια…
“έλλειψη αναλογίας, ισορροπίας ή συντονισμένης λειτουργίας των μερών ενός συνόλου“
Αχα! αυτό ακριβώς!
Έλλειψη ισορροπίας. Όταν έχεις επιπλέον στοιχεία, τα επιπρόσθετα δηλαδή, είναι βάρος…
Βαραίνει η ζυγαριά και ως εκ τούτου…
Δεν υπάρχει ισορροπία. Τόσο απλά.
Έλλειψη συντονισμένης λειτουργίας των μερών ενός συνόλου.
Χμ… αν δω την κάθε μέρα της ζωής μου ως ένα ξεχωριστό σύνολο, τότε τα μέρη του συνόλου, θα μπορούσα να φανταστώ ότι είναι οι 24 ώρες της ημέρας.
Και το τι επιλέγω να κάνω αυτές τις 24 (άντε πες 16, υπολογίζοντας 8 ώρες ύπνου) ώρες της κάθε ημέρας, του συνόλου δηλαδή στον προκείμενο συλλογισμό, θα καθορίσει την ύπαρξη ή την έλλειψη ισορροπίας για την κάθε ημέρα.
Λογικό δεν είναι;
Και αν η κάθε μέρα είναι και αυτή υποσύνολο της εβδομάδας και αν η καθε εβδομάδα είναι ένα υποσύνολο κάθε μήνα και ο κάθε μήνας είναι υποσύνολο κάθε χρόνου…
δε θα ήταν ασφαλές να συμπεράνω, πως αυτό που επιλέγω να κάνω κάθε ώρα της ημέρας, θα καθορίσει την ισορροπία της κάθε ημέρας, της κάθε εβδομάδας, του κάθε μήνα και του κάθε έτους;
Και λίγο-πολύ της ζωής μου ολόκληρης;
Και αν γνωρίζω εμπειρικά, βιωματικά δηλαδή, ότι η αφαίρεση των επιπρόσθετων στοιχείων από την καθημερινότητά μου, είναι ο βασικός, ο #1 λόγος που η ζωή μου έχει αλλάξει προς το καλύτερο…
δε θα ήταν επίσης ασφαλές να συμπεράνω, πως η πιο σημαντική δουλειά που έχω να κάνω καθημερινά για ένα διάστημα, μέχρι τουλάχιστον να δημιουργήσω μια νέα ρουτίνα και ένα νέο πιο ήρεμο τρόπο ζωής, είναι…
να επικεντρωθώ στο πως θα αφαιρέσω στοιχεία από τη ζωή μου, παρά στο πως να προσθέσω παραπάνω;
Μμμ;
Και τι εννοείς στοιχεία προς αφαίρεση; πιθανόν να αναρωτηθείς σε αυτό το σημείο…
Υλικά. Άυλα. Ανθρώπους. Πράγματα. Εφαρμογές. Συνήθειες….
Ότι μπορείς να φανταστείς, (εκτός ίσως από προστατευόμενα μέλη), μπορείς και να το βάλεις στα ‘υπόψη’ πρός αφαίρεση.
Και αν δεν είναι αφαίρεση, μπορεί να είναι απομείωση.
Καταλαβαίνεις την ιδέα…
Αν έφτασες έως εδώ, έχεις ικανή ευφυΐα, ευστροφία και φαντασία για να βρεις αυτό που χρειάζεσαι στη δική σου ζωή με βάση τις ιδιαιτερότητές της.
Όμως προσοχή!
Αυτό δεν είναι αιτία για να ‘δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα’.
Το νου σου!
Αγαπημένε/η, το μήνυμά μου είναι ξεκάθαρο…
Έχουμε δημιουργήσει μια κοινωνία, που αναζητούμε το περισσότερο, το παραπάνω, το επιπλέον, το επιπρόσθετο.
Και αυτό είτε δίνει την ψευδαίσθηση της ολοκλήρωσης, είτε της εξέλιξης, της ανάπτυξης ή/και της προόδου.
Η άποψή μου είναι πως αυτό είναι μια μεγάλη (αυτ)απάτη.
Και μπορώ να σου πω με βεβαιότητα, πως σε όσο λιγότερο πράγματα συγκεντρώνω την προσοχή και την ενέργειά μου και όσο περισσότερα στοιχεία αφαιρώ, εκτρέπω και απορρίπτω, τόσο πιο παραγωγικός, αποτελεσματικός, ήρεμος και ευτυχισμένος νιώθω.
Και μαζί με μένα και οι περισσότεροι άνθρωποι με τους οποίους βρίσκομαι σε επαφή, γιατί απλά μπορώ να μεταδίδω αυτή την ηρεμία και σε αυτούς.
Απλά επειδή μπορείς, δε χρειάζεται και να τα κάνεις όλα αυτά που κάνεις σε καθημερινή βάση 😉
Η αφαίρεση λοιπόν, δουλεύει για μένα και δουλεύει για πολλούς άλλους. Που ξέρεις; μπορεί να δουλέψει και για σένα…
Ξεκίνα την αφαίρεση και θα με θυμηθείς…
