Δεν αξίζει να γίνεσαι σπουδαίος σε ανούσια πράγματα.
Τζιμ Ρον
“Μάθε να ξεχωρίζεις τα σημαντικά από τα ασήμαντα. Πολλοί άνθρωποι δεν τα καταφέρνουν καλά, γιατί απλά κάνουν πολύ καλά, ανούσια πράγματα”.
Αυτή η φράση του πολυαγαπημένου μου Jim Rohn, με άφησε άναυδο.
Πόσο δίκιο έχει… πόση ενέργεια ξοδεύω σε ασήμαντα πράγματα, σκέφτηκα…
Πόσο καλός είμαι σε πολλούς τομείς που δεν έχουν καμία μα καμία ουσία.
Πόσο καλά κάνω τα ανώφελα πράγματα πολλές φορές και πόσο αναβάλλω ή/και αποφεύγω τα ουσιώδη;
Πόσο ασήμαντα είναι αυτά που έχω σαν προτεραιότητα σήμερα στη λίστα μου;
Αν ποτέ σε έχει χτυπήσει το ρεύμα… κάπως έτσι ένιωσα τη στιγμή που το άκουσα.
Αν δε σε έχει χτυπήσει, σκέψου τη στιγμή που ηλεκτρίζεσαι όταν ακουμπάς κάποιον. Νομίζω πως σίγουρα το έχεις νιώσει έστω και μια φορά!
Αυτό λοιπόν που πετάγεσαι, γιατί νιώθεις τον ηλεκτρισμό…
Πολλές φορές, δεν ακούς κάτι που δε γνωρίζεις.
Απλά το ακούς από το κατάλληλο άτομο, την κατάλληλη στιγμή, με τον κατάλληλο τρόπο.
Όταν γίνεται αυτό, παίρνεις εκείνο τα απλανές βλέμμα για λίγα δευτερόλεπτα και είσαι λίγο… χαμένος στο διάστημα 🙂
Είναι ένα μικρό ηλεκτροσόκ. Ένα καλό ηλεκτροσόκ.
Κάτι που χρειαζόσουν και ήρθε η κατάλληλη στιγμή να το “δεις”.
Να το νιώσεις με όλο σου το είναι.
Αχα!
Τώρα το κατάλαβα! Τώρα βγάζει νόημα κάτι που δεν έβγαζε έως τώρα.
Με τον Jim Rohn έχω περάσει ατελείωτες ώρες.
Έχω τη φωνή του στ’ αυτιά μου όποτε σκεφτώ κάτι που σχετίζεται με ένα μάθημα που μου έχει μάθει.
Ήταν και εξακολουθεί να είναι ο #1 μέντοράς μου, στον τομέα της εξέλιξης και του σχεδιασμού της ζωής μου.
Μου έμαθε πώς να διακρίνω τα σημαντικά από τα ασήμαντα, σύμφωνα με τις δικές μου, προσωπικές ανάγκες και επιθυμίες.
Με ενέπνευσε να δημιουργήσω τη δική μου βιβλιοθήκη, να αγαπήσω το διάβασμα και να ανοίξω το μυαλό μου ακόμα περισσότερο.
Οι συχνές αναφορές του στην Αγία Γραφή μου δημιούργησαν την περιέργεια να τη διαβάσω.
Η προτροπή του να μελετήσεις φιλοσοφία, ιστορία, επιστήμες, θεολογία, να παρατηρείς τη φύση και να μαθαίνεις από αυτή, ήταν αυτή που αποτέλεσε νομίζω την αρχή να θέλω να μάθω περισσότερα.
Να πάρω ιδέες και γνώσεις από όσο το δυνατό περισσότερα γνωστικά πεδία μπορώ.
Βέβαια, αυτό είναι τρόπος ζωής, δεν είναι κάτι που κάνεις για λίγο, μαθαίνεις και μετά σταματάς.
Είναι η δια βίου μάθηση στην πράξη.
Άλλωστε, για να εμβαθύνεις, χρειάζεσαι χρόνια, πολλά χρόνια, έτσι ώστε να πιάνεις ένα ένα αυτά τα πεδία και να… βουτάς σε ωκεανούς πληροφοριών.
Και όλα αυτά γιατί;
Για να δημιουργήσεις απλά μια ζωή που να έχει νόημα.
Το νόημα που εσύ θέλεις να της δώσεις και που είναι σίγουρα διαφορετικό από αυτό όλων των υπολοιπων.
Γιατί; Μα γιατί ο καθένας από εμάς είναι διαφορετικός. Μοναδικός… στην κυριολεξία!
Έχει κάποιος άλλος το δακτυλικό σου αποτύπωμα; 😉
Κάθε Κυριακή απόγευμα, αφιερώνω μισή ώρα για να αξιολογήσω την εβδομάδα που πέρασε.
Παρατηρώ και αξιολογώ την αποτελεσματικότητά μου σε αυτά που είχα βάλει ως στόχους και σημεία εστίασης.
(Αυτό δεν το έμαθα από τον Jim, αλλά από έναν μαθητή του, που το έμαθε από έναν επιτυχημένο επιχειρηματία)
Στη συνέχεια, επενδύω άλλη μισή ώρα, για να σχεδιάσω αυτά που θέλω να κάνω την εβδομάδα που έρχεται, έτσι ώστε να είναι ΄πετυχημένη’, σύμφωνα πάντα με τα δικά μου standards, τα δικά μου πρότυπα και προδιαγραφές.
Καθόλη τη διάρκεια αυτής της ώρας, η φωνή του Jim παίζει στο background!
“Is this a major thing for you Alexandros?” με… ρωτάει ο Jim
Ναι, στη φαντασία μου όλα αυτά, αν αναρωτιέσαι.
Απλά τον έχω ακούσει τόσες πολλές φορές στα audiobooks του, έχω ‘ταΐσει’ την τεχνητή μου νοημοσύνη (το μυαλό μου, το νου μου) με τόσο πολύ Jim Rohn, που… έχουμε και συνδιαλέξεις πότε πότε 🙂
Ελπίζω να πιάνεις το νόημα και να μην αφήνεις το δικό σου ρομποτάκι να αναρωτιέται “τι λέει τούτος ή τι πίνεις ρε φίλε;”
Αυτή η αναλαμπή, η στιγμή της επίγνωσης, η αίσθηση ότι βλέπεις κάτι που δε μπορούσες να δεις έως τώρα, γιατί ήταν ένα από τα τυφλά σου σημεία, είναι σα να έχεις περάσει σε μια νέα πίστα στην εμπειρία σου στη γη.
Στο παιχνίδι της ζωής.
Ναι, σε αυτό το τρισδιάστατο, πολύ αληθοφανές αλλά και σημαντικό παιχνίδι που νομίζεις ότι είσαι το κέντρο του κόσμου σου 🙂
Και για μένα, αυτή η στιγμή της επίγνωσης, ότι ξόδευα πολύ από το χρόνο μου σε μη παραγωγικές εργασίες και ανούσια πράγματα, μόνο και μόνο για να αποφύγω να κάνω τα σημαντικά, ήταν σημείο αναφοράς.
Γι’ αυτό και το μοιράζομαι.
Μπορεί να είναι και για σένα ή μπορεί να σε κάνει να σκεφτείς, τι είναι αυτό που μπορεί να μη βλέπεις σήμερα, αλλά όταν το δεις, μπορεί να αλλάξει το παιχνίδι (σου) άρδην 🙂