Υπάρχει κάτι που κάνουμε όλοι ανεξαιρέτως, κάθε μέρα, από τη στιγμή που θα γεννηθούμε μέχρι τη στιγμή που θα κλείσουμε τα μάτια μας.
Πολλά είναι αυτά που κάνουμε όλοι, θα σκεφτείς και θα έχεις απόλυτο δίκιο.
Όμως ένα από αυτά είναι ιδιαίτερα σημαντικό.
Γιατί;
Γιατί θα καθορίσει σε ένα μεγάλο βαθμό την ποιότητα της καθημερινής μας ζωής. Και μέρα με τη μέρα, λίγο λίγο, καθορίζει την ποιότητα της ζωής μας συνολικά.
Άρα λοιπόν,, αν είναι κάτι που κάνουμε όλοι μας, κάθε μέρα και καθορίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό την ποιότητα της ζωής μας, δε θα ήταν λογικό να συμπεράνουμε ότι θα ήταν καλό να το μελετήσουμε λίγο παραπάνω;
Να επενδύσουμε λίγο χρόνο παραπάνω για να το γνωρίσουμε καλύτερα;
Να προσπαθήσουμε να το βελτιώσουμε, για να βελτιωθεί ως αποτέλεσμα η ποιότητα της ζωής μας;
΄Άκου τώρα και αυτό:
Αυτό στο οποίο αναφέρομαι, είναι κάτι που κάνουμε για το 1/3 της ζωής μας.
Τιιι;
Ναι. Το 1/3 της ζωής μας κοιμόμαστε αγαπημένε/η.
Και ναι, είναι ο ύπνος αυτό το ‘κάτι’ το πολύ σημαντικό.
Είναι αυτό που έχουμε όλοι μας λίγο σαν αγγαρεία, σαν ‘αναγκαίο κακό’ πολλες φορές, ή σαν λύτρωση κάποιες άλλες.
Κατά τη διάρκεια της ζωής μας, ο ύπνος μας αλλάζει… Είναι κάτι δυναμικό.
Όταν γεννιόμαστε, σχεδόν όλη μέρα κοιμόμαστε.
Σιγά σιγά όλο και λιγότερο…
Στα 20 μας είναι απλά… εμπόδιο στο να ζήσουμε τη ζωή μας στο full, με την ενέργεια που έχουμε.
Στα 30 μας είναι λίγο πιο σημαντικός γιατί είμαστε σε περίοδο δημιουργίας κατά μια έννοια.
Στα 40 μας η ενέργειά μας αρχίζει να αλλάζει, όπως και οι απαιτήσεις του ύπνου.
Παρακάτω δεν έχω φτάσει ακόμα, όταν φτάσω θα έρθω σε αυτό το άρθρο και θα το επικαιροποιήσω 🙂
Το 1/3 της ζωής μας! Μείνε λίγο σε αυτό…
Πόσο σημαντικό θα ήταν να προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε τον ύπνο μας, γνωρίζοντας το πόσο σημαντικός είναι για την ποιότητα της ζωής μας;
Δε θα παραθέσω επιστημονικές έρευνες, γιατί είσαι απλά μια αναζήτηση μακριά απ’ ότι θέλεις να μάθεις.
Υπάρχουν άφθονες βλέπεις από διακεκριμένα πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα. Χιλιάδες θα έλεγα…
Αυτό που θα μοιραστώ, είναι η δική μου εμπειρία μετά τις αλλαγές που έχω δοκιμάσει καθώς και τι έχω στο μυαλό μου για το μέλλον.
Καταρχήν, η παραγωγικότητά μου δεν έχει καμία σχέση όταν κοιμάμαι 7-8 ώρες με αυτή που διαπιστώνω πως έχω όταν κοιμάμαι λιγότερο.
Η διάθεσή μου είναι σαφώς καλύτερη όταν συμπληρώνω τις ώρες, αυτές τις 7-8 δηλαδή που θεωρώ απαραίτητες.
Σίγουρα, είναι πολλά αυτά που παίζουν ρόλο και που μπορεί να επηρεάσουν τον ύπνο μας, όπως παιδιά, κατοικίδια, φασαρία κλπ.
Αυτά όμως δε διαρκούν για πάντα. Εμείς κοιτάμε τι μπορούμε να κάνουμε με τις εκάστοτε δυσκολίες που μπορεί να υπάρχουν.
Έτσι λοιπόν, εδώ και πάνω από 6 χρόνια, ίσως και περισσότερο, δε θυμάμαι ακριβώς, έχω σταματήσει να έχω το κινητό στο δωμάτιο που κοιμάμαι.
Ναι, μπορείς να το κάνεις κι εσύ, όσο δύσκολο και να σου φαίνεται αν έχεις συνηθίσει το αντίθετο.
Είναι λοιπόν κανόνας αυτό.
Άλλοι κανόνες περιλαμβάνουν:
Καμία οθόνη στο δωμάτιο του ύπνου. Ούτε τηλεόραση, ούτε tablet, ούτε κινητό.
Το δωμάτιο του ύπνου, είναι για τον ύπνο. Για τίποτε άλλο.
Καμία οθόνη για διάστημα μιας ώρας πριν κοιμηθώ και αφού ξυπνήσω. Ξέρω, μπορεί και αυτό να σου φαίνεται αδιανόητο. Και μπορεί να έχεις ένα σωρό λόγους να παραθέσεις.
Δε θα διαφωνήσω, απλά παραθέτω το τι έχω κάνει εγώ και είχε ιδιαίτερα ευεργετικά αποτελέσματα στην ποιότητα του ύπνου μου (αλλά και…. του ξύπνιου μου!)
Αν νιώσω την ανάγκη να ρίξω έναν ολιγόλεπτο ύπνο θα το κάνω. Ναι, δουλεύω από το σπίτι και αυτό το κάνει πιο εύκολο.
Πολλές μεγάλες εταιρείες, έχοντας αντιληφθεί τη σημασία του ύπνου για την παραγωγικότητα των εργαζομένων, έχουν δημιουργήσει δωμάτια ύπνου.
Δυστυχώς η τυπική μικρομεσαία επιχείρηση είναι λίγο μακριά από αυτή την οπτική. Όμως αναδεικνύει τη σημαντικότητα του ύπνου.
Ένας άλλος κανόνας που έχω, είναι κάτι που σοκάρει τους περισσότερους γιατί είναι ενάντια στο status quo.
Κοιμάμαι στις 22:00 και ξυπνάω στις 5:30.
Το πρωινό ξύπνημα είναι κάτι που έχει αλλάξει τη ζωή μου προς το καλύτερο σε… ανυπολόγιστο βαθμό!
Μέχρι τις 8:30 πμ, έχω ήδη κάνει όλα αυτά που έχω σαν ‘προϋπόθεση’ για να θεωρώ τη μέρα μου πετυχημένη.
Την ώρα που οι περισσότεροι ξεκινούν τη μέρα τους, εγώ ήδη έχω την αίσθηση ότι η μέρα μου είναι πετυχημένη. Μπορείς να νιώσεις αυτό το συναίσθημα για λίγο;
Έχω δηλαδή σκεφτεί και αποφασίσει, τι χρειάζεται να κάνω κάθε πρωί, έτσι ώστε να νιώθω παραγωγικός και ότι η μέρα μου ήταν τόσο παραγωγική, ώστε να νιώθω ότι είμαι ένα ακόμα μικρό βήμα πιο κοντά στους μακροχρόνιους στόχους μου.
Αυτό είναι και ζήτημα καθημερινών συνηθειών αλλά και δυνατότητας να συγκεντρώνω την προσοχή μου εκεί που έχω προ-καθορίσει ότι θέλω να είναι.
Δεν κοιμάμαι στις 10:00 μμ γιατί θέλω να πάω… ενάντια στο status quo.
Ούτε γιατί θέλω να νιώσω διαφορετικός ή κάτι άλλο.
Απλά για να μπορέσω να πετύχω αυτά που θέλω να πετύχω, έτσι ώστε να ζήσω τη ζωή που θέλω να ζήσω, θα πρέπει να κάνω αυτά που γνωρίζω ότι πρέπει να κάνω, θυσιάζοντας ότι χρειαστεί για να φτάσω στο αποτέλεσμα που θέλω.
Θυσιάζω είναι η λέξη κλειδί. Θυσιάζω το παρόν για ένα καλύτερο μέλλον.
Έχω λίγο διαφορετική φιλοσοφία και δεν είναι αυτή του ‘μια ζωή την έχουμε κι αν δεν τη γλεντήσουμε‘.
Δε λέω ότι υπάρχει κάτι κακό με αυτή την οπτική, είναι μια επιλογή. Σεβαστή η επιλογή για όποιον την κάνει.
Εγώ έχω κάνει μια διαφορετική επιλογή, έτσι ώστε να μπορέσω να έρθω πιο κοντά στη ζωή που θέλω να δημιουργήσω.
Ούτως ή άλλως, η ζωή μου τους επόμενους μήνες και τα επόμενα χρόνια, θα είναι το αποτέλεσμα των συνηθειών, των συμπεριφορών, των αντιλήψεων, των πεποιθήσεων, των σκέψεων, της νοοτροπίας και των πράξεών μου.
Αυτό έχει αποδειχτεί προ πολλού για μένα.
Το ‘μοντέλο ζωής’ που έχω επιλέξει, είναι λίγο διαφορετικό από το συνηθισμένο, έχει όμως νόημα για μένα.
Έχω τη δική μου στρατηγική, το δικό μου πλάνο και παίρνω τα δικά μου ρίσκα.
Είναι το μοντέλο που έχει σαν βάση την εκθετική πρόοδο, την επένδυση στον εαυτό μου (σε προσόντα και δεξιότητες) και το μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα.
Με λίγα λόγια, αποφασίζω συνειδητά να θυσιάσω πολλές από τις ‘κοινές’ απολαύσεις του σήμερα, για να δημιουργήσω ένα μέλλον, όπως το ονειρεύομαι για μένα, την οικογένειά μου και για αυτούς που θα είναι γύρω μου.
Το αν θα το καταφέρω, είναι κάτι που θα φανεί. Άλλωστε, αυτό το άρθρο μαζί με τα υπόλοιπα, μπορείς να πεις ότι είναι και τα ίχνη που αφήνω 🙂
Και να σου πω και κάτι άλλο;
Αν βρεις απόλαυση στο να… καθυστερείς την απόλαυση και αν ερωτευτείς τη διαδικασία, τότε το αποτέλεσμα του μέλλοντος είναι απλά το κερασάκι στην τούρτα.
Δεν είναι καν απαραίτητο δηλαδή. Είναι απλά η επιβεβαίωση, ένας τρόπος να μετρήσεις την αποτελεσματικότητά σου.
Μην περάσει δηλαδή από το μυαλό σου ότι.. υποφέρω. Το αντίθετο…
Και θέλω να πιστεύω ότι και όλοι αυτοί που έρχομαι σε επαφή νιώθουν το ίδιο όμορφα.
Είναι βλέπεις και αυτό, ένα ‘υποπροϊόν’ αυτού του τρόπου ζωής.
Αν αισθάνεσαι καλά, τότε το πιο πιθανό είναι να κάνεις και τους γύρω σου να αισθάνονται όμορφα.
Γιατί η πραγματική απόλαυση δεν είναι να παίρνεις, είναι να δίνεις.
Αν λοιπόν βρίσκεις τον εαυτό σου να θέλει να δημιουργήσει ένα παρόμοιο μοντέλο ζωής, μείνε εδώ κοντά να κρατήσουμε επαφή.. γράψε την άποψή σου στα σχόλια παρακάτω ή/και κάνε μια εγγραφή στο newsletter και… δε θα χάσεις 😉
