“Η φύσις μηδέν μήτε ατελές ποιεί μήτε μάτην.“
(Η φύση δεν κάνει τίποτα ούτε ατελές ούτε μάταιο).
— Αριστοτέλης
Αν παρατηρήσεις τη φύση, θα αρχίσει να σου ‘μιλάει’ σιγά σιγά.
Όχι, δεν… το έχασα ακόμα 🙂
(τουλάχιστον έτσι πιστεύω!)
Η φύση μας αποκαλύπτει πολλά μυστικά για τη ζωή, τα οποία με τους ρυθμούς που ζούμε, είναι πολύ δύσκολο να σταματήσουμε για να παρατηρήσουμε.
Είχα την τύχη να μεγαλώσω κοντά στη φύση, απολαμβάνοντας μια ‘προνομιακή’ θα έλεγες ισορροπία μεταξύ πόλης και υπαίθρου κατά τη διάρκεια του έτους.
Περισσότερο βέβαια το καλοκαίρι, αφού ευνοούσε ο καιρός.
Αυτό με έκανε να αγαπήσω τη φύση περισσότερο και να αποκτήσω μια όμορφη σχέση μαζί της 🙂
Κι εκεί που η παιδικότητα και το ατελείωτο παιχνίδι έδινε τη θέση του στις υποχρεώσεις του σχολείου, το φθινόπωρο όσο όμορφο και να ήταν, είχε συνδεθεί με αυτή την εμπειρία του σχολείου, που για μένα τουλάχιστον ήταν από δυσάρεστη έως και τραυματική μερικές φορές.
Με τα χρόνια όμως, άρχισα να βλέπω μια μοναδική ομορφιά σε όλες τις εποχές.
Λιγότερο στο χειμώνα, γιατί δε μου αρέσει ιδιαίτερα το κρύο, αλλά ακόμα και αυτό το χειμωνιάτικο τρίμηνο, έχει τις γιορτές, έχει όμορφες εικόνες και όπως και να το δεις, έχει τη γοητεία του….
Σιγά σιγά όμως, άρχισα να παρατηρώ ότι εποχές υπάρχουν σε όλες τις εμπειρίες της ζωής.
Στις σχέσεις μας, στη διάθεσή μας, στα πάνω μας, στα κάτω μας, στα εμπόδια και τις δυσκολίες, στις πιο απολαυστικές στιγμές, στα έσοδά μας (ιδίως αν έχεις τη δική σου επιχείρηση, ανεξαρτήτου μεγέθους)…
Τίποτα δεν παραμένει το ίδιο για πάντα. Η μόνη ‘σταθερή’ σε αυτή τη ζωή είναι η αλλαγή!
Άρχισα λοιπόν να παρατηρώ τα γεγονότα που συμβαίνουν, καθώς και τα συναισθήματα που νιώθω και σε κάθε ένα από αυτά, ξεκινησα να ‘κολλάω μια ετικέτα’ (βάζω ένα tag δηλαδή) για το ποιά εποχή είναι.
Αν δηλαδή αυτό το διάστημα νιώθω ωραία και η ζωή μου είναι σε μια ‘καλή φάση’, τότε μπορώ να πω ότι είναι για παράδειγμα καλοκαίρι.
Αν κάτι προκύψει στη συνέχεια και ξεκινήσει μια περίοδος με δυσκολίες και ‘φουρτούνες’, τότε σκέφτομαι ότι είναι ‘χειμώνας’.
Όταν η δύσκολη εποχή αρχίζει να δίνει τη θέση της σε μια καλύτερη περίοδο, τότε σκέφτομαι ότι είναι άνοιξη.
Αυτό το μικρό ‘εργαλειάκι’, με βοηθάει να έχω επίγνωση του που βρίσκομαι, πώς να διαχειριστώ την εκάστοτε περίοδο και τι να περιμένω ίσως για τη συνέχεια.
Όταν είναι ‘καλοκαίρι’, τότε φροντίζω να το απολαμβάνω όσο μπορώ, γιατί ξέρω ότι κάποια στιγμή θα δώσει τη θέση του στην επόμενη εποχή.
Όταν είναι άνοιξη ή φθινόπωρο, απολαμβάνω αντίστοιχα αυτά που έχει να προσφέρει η κάθε ‘εποχή’.
Είναι είτε η εποχή μετά από μια κρίση ή δυσκολία (ένα χειμώνα δηλαδή), ή μετά από μια περίοδο που ένιωθα στα καλύτερά μου (καλοκαίρι δηλαδή).
Και όταν βιώνω έναν ‘χειμώνα’, κάνω υπομονή, ‘ανάβω θέρμανση’ και ξέρω ότι θα περάσει, όσο βαρύς και να είναι, όσο και να με παιδεύει…
Αυτό με έχει βοηθήσει ιδιαίτερα και στη διαχείριση των ταμειακών ροών (και της όποιας ανασφάλειας ένιωθα) όταν ξεκίνησα τη δική μου μικρή επιχείρηση, αφού δεν υπήρχε πάντα σταθερή πηγή εσόδων.
Κάποιοι μήνες ήταν καλύτεροι (καλοκαίρια), κάποιοι χειρότεροι (χειμώνες).
Κάποιες εποχές υπήρχε ξηρασία, κάποιες ‘τα λουλούδια ανθίζανε’.
Κάποιες εποχές έσπερνα, κάποιες άλλες θέριζα…
Ξέρω λοιπόν, ότι αυτή τη εποχή που ακόμα ο covid επηρεάζει τις ζωές μας, είναι (για μένα τουλάχιστον) σήμερα, άνοιξη.
Πέρασε ο ‘χειμώνας’ με τις δυσκολίες του και είμαστε ήδη στην ‘άνοιξη’. Σιγά σιγά θα έρθει το ‘καλοκαίρι’ και η ζωή θα επανέλθει σε πιο φυσιολογικά επίπεδα, αλλά σίγουρα δε θα είναι η ίδια με πριν.
Είναι και αυτό ένα κομμάτι της ζωής. Όσο πιο γρήγορα προσαρμοζόμαστε, τόσο λιγότερα βαρίδια θα κουβαλάμε 🙂
Όλα μα όλα έχουν εποχικότητα αν επιλέξεις να το δεις με αυτή την οπτική.
Είναι ένα απλό και πολύ αποτελεσματικό ‘νοητικό εργαλείο’ όπως μου αρέσει να τα ονομάζω…
Και αν το θέλεις, μπορείς να το υιοθετήσεις και να το αξιοποιήσεις κι εσύ…
Που ξέρεις; μπορεί να σε βοηθήσει όπως βοηθησε κι εμένα 🙂
