«Οὐδεὶς ἐπίβλημα ῥάκους ἀγνάφου ἐπιῤῥάπτει ἐπὶ ἱματίῳ παλαιῷ· εἰ δὲ μήγε, αἴρει τὸ πλήρωμα αὐτοῦ, τὸ καινὸν τοῦ παλαιοῦ καὶ χεῖρον σχίσμα γίνεται.
καὶ οὐδεὶς βάλλει οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς· εἰ δὲ μή, ῥήσσει ὁ οἶνος ὁ νέος τοὺς ἀσκούς, καὶ ὁ οἶνος ἐκχεῖται καὶ οἱ ἀσκοὶ ἀπολοῦνται· ἀλλὰ οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς καινοὺς βλητέον».
Μαρκ. 2:21,22
Δηλαδή;
Κανείς δεν ράπτει επάνω εις ένα παλαιό ένδυμα τεμάχιον από καινούργιο ύφασμα· εάν όμως και το ράψη, τότε το καινούργιο μπάλωμα, που ερράφτηκε στο παλαιό ένδυμα, μαζεύει και κάνει το σχίσιμο του παλαιού πολύ μεγαλύτερο.
(Η νέα δηλαδή διδασκαλία μου δεν ημπορεί να υπαχθή στους παλαιούς εξωτερικούς τύπους. Αν κάτι τέτοιο γίνη, και οι τύποι θα φθαρούν και οι διδασκαλία μου θα νοθευθή). Μαρκ. 2:21
Και κανείς δεν βάζει μούστον σε παλαιά ασκιά. Εάν δε τυχόν και κάμη κάτι τέτοιο, ο μούστος σπάζει τα ασκιά, έτσι δε και το κρασί χύνεται και τα ασκιά καταστρέφονται. Αλλά πρέπει να βάζη κανείς μούστον εις καινούργια, γέρα ασκιά.
(Οι Φαρισαίοι και οι οπαδοί των είναι παλαιά ασκιά, που δεν ημπορούν να ανθέξουν εις την νέαν διδασκαλίαν μου. Αυτήν θα την παραλάβουν οι μαθηταί μου, νέοι και υγιείς κατά την ψυχήν και την καρδίαν). Μαρκ. 2:22
Αυτά είναι λόγια του Χριστού.
Κάτι θα ξέρει παραπάνω από εμάς 🙂
ε;
(αναστεναγμός)
Πώς μπορώ να τα κατανοήσω βαθύτερα;
Πώς μπορώ να τα ‘κουμπώσω’ στη σημερινή πραγματικότητα;
Πώς μπορώ να τα αξιοποιήσω στη ζωή μου;
(Σκέφτομαι δυνατά…)
Μου έρχεται ξαφνικά μια φράση που όσες φορές την ακούω, κάνει το μυαλό μου να σπινάρει. (Κούμπωσε!)
«Ποτέ δεν αλλάζεις τα πράγματα πολεμώντας την υπάρχουσα πραγματικότητα. Για να αλλάξεις κάτι, δημιουργείς ένα νέο μοντέλο που κάνει το υπάρχον μοντέλο ξεπερασμένο».
Buckminster Fuller
Αυτό που είπε ο Χριστός, το πήρε ο Buckminster Fuller και το διατύπωσε με το δικό του τρόπο.
Υπάρχουν χιλιάδες τρόποι να ερμηνεύσεις κάτι και να φτάσεις στο ίδιο αποτέλεσμα.
Πολλές φορές (καθημερινά για την ακρίβεια), προσπαθούμε να αλλάξουμε κάτι, πατώντας πάνω στα ίδια βήματα.
Πηγαίνοντας από τον ίδιο δρόμο.
Έχοντας τις ίδιες συνήθειες.
Κάνοντας τα ίδια λάθη.
Ράβουμε πάνω στο παλιό ένδυμα.
Βάζουμε το μούστο σε παλιά σακιά.
Πολεμάμε την υπάρχουσα πραγματικότητα.
Χτίζουμε πάνω σε σαθρά θεμέλια.
Γράφουμε στην ίδια ‘χαλασμένη κασέτα’.
Προσπαθούμε να πετύχουμε διαφορετικά αποτελέσματα, χρησιμοποιώντας τα ίδια εργαλεία.
Θέλουμε να γίνουμε ψηφιακοί με αναλογική λογική.
Θέλουμε να πλουτίσουμε χωρίς να παράξουμε αξία.
Θέλουμε να χάσουμε κιλά χωρίς να σταματήσουμε να τρώμε ζάχαρη.
Θέλουμε το τέλειο σώμα χωρίς γυμναστική.
Χμ…
Και τι να κάνω;
Άλλαξε όλο το μοντέλο από την αρχή.
Σήκωσε λαμαρίνες. Γίνε εργοτάξιο.
Γκρέμισέ το οικοδόμημα και ρίξε νέα θεμέλια…
Από την αρχή.
Κάνε το υπάρχον μοντέλο ξεπερασμένο.
Ξέχνα αυτά που ήξερες και ξαναμάθε από την αρχή.
Μπορείς.
Προλαβαίνεις.
Θα έχεις όση βοήθεια χρειαστείς, να είσαι βέβαιος.
Προχώρα…
