Έχω ένα φίλο, που κάποτε είχε έναν συνάδελφο στη δουλειά, για την ακρίβεια προϊστάμενο.
Ας πούμε ότι ήταν κάτι σαν Γενικός Διευθυντής. Ο φίλος μου είχε ήδη αρκετά χρόνια στη δουλειά και προϋπήρχε του προϊσταμένου.
Κάθε φορά που βρισκόμασταν η ΄παλιοπαρέα’ για να τα πούμε, μοιραζόμασταν τις πιο ενδιαφέρουσες ιστορίες από τις ζωές μας και φυσικά από το εργασιακό μας περιβάλλον.
Πάντα υπήρχε κάτι ‘νόστιμο’ σχετικά με τη δουλειά μας, που θα μας έκανε να γελάσουμε και να ξεχαστούμε λίγο…
Ένα από αυτά ήταν και αυτός ο τύπος, ο προϊστάμενος, που είχε γίνει λίγο ‘ανέκδοτο’ στις συζητήσεις μας.
Όλα ξεκίνησαν από μια λέξη που μας φάνηκε αστεία. Και όχι μόνο η λέξη, αλλά και ο τρόπος που την είχε χρησιμοποιήσει.
Έγραφε λοιπόν στο βιογραφικό του, το οποίο είχε φτάσει στα μάτια του φίλου μου, ανάμεσα σε άλλα ότι είναι ‘οξυδερκής’.
Η αλήθεια είναι πως η λέξη από μόνη της ήταν λίγο παράξενη και ασυνήθιστη. Προσωπικά δεν την είχα χρησιμοποιήσει ποτέ, ούτε και ήξερα καλά καλά και το νόημά της.
Ε και δεν είχα και κάποιον ιδιαίτερο λόγο να ψάξω την ερμηνεία της παραπάνω, αρκούσε το άφθονο γέλιο που ρίχναμε στην παρέα 🙂
Εδώ που τα λέμε, ήταν λίγο ‘πιασάρικο’ το keyword που χρησιμοποίησε εκείνος ο τύπος.
Η λέξη-κλειδί δηλαδή που μπορεί από μόνη της αν το καλοσκεφτείς να αποτελέσει το κίνητρο για να σε καλέσει κάποιος σε συνέντευξη.
Αν γράψεις κάτι ασυνήθιστο που θα τραβήξει την προσοχή, έχεις ήδη ξεχωρίσει από τη μάζα που γράφει τα ίδια και τα ίδια, αφού ο ένας μιμείται τον άλλον.
Tip: Αν θέλεις να ξεχωρίσεις, κάνε κάτι ασυνήθιστο, κάτι στο οποίο θα σταματήσει το μάτι του αναγνώστη.
Εν πάση περιπτώσει, στην παρέα η λέξη οξυδερκής είχε γελοιοποιηθεί, γιατί τη χρησιμοποιούσαμε με γελοίο τρόπο εμείς οι ίδιοι.
Τι κάνει ο οξυδερκής; ρωτούσαμε το φίλο μας κάθε φορά που μιλούσαμε για τη δουλειά…
Έτσι, λίγο-πολύ ο “οξυδερκής” πήρε στο μυαλό μου την έννοια του ‘περίεργου’, του ‘παράξενου’ ακόμα και του ‘γελοίου’.
Σε κάθε περίπτωση, το νόημα που είχα συσχετίσει με τη λέξη, ήταν κάτι αρνητικό, δεν ήταν κάτι ‘κολακευτικό’, ούτε κάτι καλό.
Όταν ξεκίνησα να γράφω στα Ελληνικά, γιατί τα προηγούμενα πέντε χρόνια έγραφα τα πάντα μόνο στα αγγλικά,
(ήταν βλέπεις γιατί ήθελα να αποτινάξω από πάνω μου το ελληνικό στοιχείο, τόσο θυμό και μίσος είχα μέσα μου για τον Έλληνα και κατ’ επέκταση και τη γλώσσα μας…),
έφτασε κάποια στιγμή μπροστά μου, η λέξη οξυδέρκεια. Η πρώτη μου αντίδραση φυσικά, ήταν να γελάσω 🙂
Βλέπεις, η αντίδραση και η απόκριση είναι δύο τελείως διαφορετικές ενέργειες.
Υπήρχε ένας νευροσυσχετισμός, ένα μοτίβο, μια εγκεφαλική σύναψη τόσο δυνατή, που ήταν απίθανο να μη γελάσω όταν σκεφτόμουν αυτή τη λέξη…
Όμως, επειδή είχα βάλει σκοπό να εμπλουτίσω το ελληνικό μου λεξιλόγιο και να δίνω περισσότερο προσοχή στις λέξεις και τον τρόπο που τις χρησιμοποιώ, αποφάσισα να μείνω λίγο παραπάνω σε αυτή τη λέξη και να δω τι… έχει να μου προσφέρει!
Βρήκα λοιπόν την ερμηνεία της:
οξυδερκής -ής -ές [oksiδerkís] Ε10: που χαρακτηρίζεται από οξυδέρκεια, που έχει πολύ μεγάλη αντιληπτική ικανότητα: ~ ερευνητής / παρατηρητής. Δημοσιογράφος γνωστός για τις οξυδερκείς αναλύσεις της επικαιρότητας.οξυδερκώς ΕΠIΡΡ.
[λόγ. < αρχ. ὀξυδερκής· λόγ. < ελνστ. ὀξυδερκῶς]
Μάλιστα… αυτός που έχει μεγάλη αντιληπτική ικανότητα. Έχει οξεία αντίληψη δηλαδή.
Ναι, έχει πάρει και άλλες ερμηνείες στην ‘κοινή καθομιλουμένη’.
Όμως… καμία από αυτές, καμία όμως, δεν έχει αρνητικό νόημα.
Αυτό δηλαδή που είχα συνδυάσει εγώ στο μυαλό μου, γιατί πολύ απλά έτσι χρησιμοποιούσαμε εμείς αυτή τη λέξη και την είχαμε γελοιοποιήσει.
Βέβαια, η γελοιοποίηση γεννήθηκε από το γεγονός πως η συγκεκριμένη λέξη είχε χρησιμοποιηθεί από κάποιον που χαρακτήριζε τον εαυτό του ως τέτοιον.
Από την άλλη όμως, το βιογραφικό είναι το μέσο που έχεις στα χέρια σου για να πείσεις κάποιον ότι αξίζει να σε δει και να μιλήσει μαζί σου, να εξετάσει τις προοπτικές συνεργασίας.
Είναι δηλαδή το μέσο που έχεις για να πουλήσεις τον εαυτό σου για την συνέντευξη.
Αυτά όμως είναι απλά σκέψεις που μοιράζομαι καθώς έρχονται και τις ‘αποτυπώνω στο πληκτρολόγιο’.
Η ουσία είναι άλλη. Τουλάχιστον για μένα 🙂
Και ποια είναι η ουσία; θα ρωτήσεις τώρα…
Χμ…
Πόσο λάθος ερμηνεία είχα δώσει σε μια λέξη;
Πόσο συχνά μπορεί να το κάνω αυτό;
Πόσο άδικος μπορεί να γίνεις για κάποιον άλλον και πόσο εύκολα μπορεί να γίνει αυτό;
Πόσες άλλες παρόμοιου τύπου παρερμηνείες έχω κάνει και συνεχίζω να κάνω καθημερινά; (όπως κάνεις ένα πράγμα, έτσι τα κάνεις όλα)
Πόσο αυτόματα γίνεται όλη αυτή η διαδικασία παραγωγής νοήματος και ερμηνείας;
Πόσες άλλες λέξεις έχω ΄κατακρεουργήσει’ με το νόημα που τις έχω δώσει;
Και να σου πω και το πιο αστείο;
Τώρα που έμαθα τι σημαίνει οξυδερκής, θέλω να γίνω ένας.. τέτοιος 🙂
Να αναπτύξω δηλαδή μεγαλύτερη αντιληπτική ικανότητα. Να είμαι ερευνητής/παρατηρητής…
Να έχω, όπως το λέω εγώ με τα δικά μου λόγια, μεγαλύτερη αυτεπίγνωση, αυτογνωσία,
Γιατί και τα δύο αλληλένδετα είναι αν το καλοσκεφτείς.
Η αντίληψη του εξωτερικού περιβάλλοντος βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με την αντίληψη του ‘εσωτερικού περιβάλλοντος’.
Και πώς σκέφτομαι να το κάνω αυτό;
Ε αυτό είναι κάτι που δεν το περιγράφεις, απλά το κάνεις και μοιράζεσαι το ταξίδι…
Αυτός τουλάχιστον είναι ο δικός μου ο τρόπος και ο δικός μου ο σκοπός.
Αν είναι κάτι που βρίσκεις ενδιαφέρον, τότε κάνε μια εγγραφή στο newsletter παρακάτω για να μη… με ξεχάσεις και άφησε ένα σχόλιο αν έχεις κάτι να προτείνεις 🙂
Εις το επανιδείν…
