Αν παρατηρήσεις τα διαφημιστικά μηνύματα που λαμβάνουμε καθημερινά (τα οποία είναι χιλιάδες), υπάρχουν κάποια μοτίβα.
Το εύκολο, το γρήγορο, το σπάνιο., η ευκαιρία που δε θα διαρκέσει πολύ.
Χωρίς προσπάθεια, χωρίς να χρειάζεται ιδιαίτερο χρόνο και κάτι που τελειώνει γρήγορα.
Το εύκολο έχει σαν στόχο να καθυσηχάσει το μυαλό μας που δε θέλει κάτι καινούργιο.
Δε θέλει κόπο. Θέλει εξοικονόμηση ενέργειας.
Δεσμεύει βλέπεις πολλούς πόρους, κάθε δευτερολέπτο που αναπνέουμε, έτσι ώστε να σκανάρει με τις αισθήσεις μας το εξωτερικό περιβάλλον για πιθανές απειλές.
Ο απόλυτος στόχος του είναι να μας κρατάει ζωντανούς.
Το γρήγορο είναι γιατί έχουμε εκπαιδευτεί για ψάχνουμε την άμεσή ικανοποίηση. Το θέλω τώρα.
Γιατί να περιμένω; Γιατί να χανω χρόνο; λέει μια φωνή στο κεφάλι μας…
Το σπάνιο, χρησιμοποιείται για να πάρουμε την απόφαση.
Γιατί αν αρχίσει η διάνοια να αναλύει, τότε είναι πολύ πιθανό να αναβάλλουμε την όποια αγορά.
Αν δεν έχεις ξανακούσει αυτή την οπτική, σκέψου πως ότι αγορά κάνουμε, την κάνουμε αποφασίζοντας με βάση το συναίσθημα και μετά επιβεβαιώνουμε την απόφαση που λάβαμε με τη λογική.
Είναι η επιστήμη του Neuromarketing αν το έχεις υπόψη και δύο πολύ ενδιαφέροντα βιβλία που σου προτείνω αν σου κίνησα την περιέργεια, είναι το Neuromarketing και το The Persuasion Code (από τους ίδιους συγγραφείς).
Το neuromarketing με συνεπήρε και επένδυσα χρόνο και χρήμα για να το μελετήσω.
Στην έρευνά μου διαπίστωσα, εκτός των άλλων, πως είχα και ο ίδιος αγοράσει την ιστορία του ‘εύκολου’.
Το εύκολο βλέπεις είναι παντού. Διαδάσκεται σε όλα τα προγράμματα ‘προσωπικής ανάπτυξης’.
Προφανώς και είναι συζήτηση με βάθος, όμως ένα σημείο που με εντυπωσιάζει, είναι το πόσο βαθειά στην κουλτούρα μας έχει εισχωρήσει το εύκολο αποτέλεσμα.
Ο τρόπος μπορεί να είναι εύκολος, ο δρόμος όμως τις περισσότερες φορές δεν είναι, αν πραγματικά θέλεις να πετύχεις κάτι αξιόλογο.
Δεν αναφέρομαι στα μικρά, καθημερινά και ανούσια ζητήματα.
Μιλάω περισσότερο για πραγματικούς στόχους που βάζουμε και πράγματα που θέλουμε να πετύχουμε.
Ο καθένας από εμάς έχει τα δικά του όνειρα και τα δική του οπτική για μια ‘ιδανικη ζωή’.
Κανείς δεν έγινε εύκολα ολυμπιονίκης ή πρωταθλητής. Ή ακόμα και γονέας.
Κανένας νέος δεν πέρασε εύκολα πρώτος στο πανεπιστήμιο.
Κανένας που έφτασε στην κορυφή δεν θα σου πει ότι ήταν εύκολο.
Ούτε ο δεύτερος, ούτε ο τρίτος.
Ο τελευταίος μπορεί και να σου το πει, ακόμα και ο μέτριος, ο μεσαίος.
Αυτός δηλαδή που δεν κατέβαλε περισσότερη προσπάθεια για να πετύχει κάτι.
Αυτός που τα παράτησε νωρίς γιατί δεν έχει εξασκήσει αρκετά τον μυ της θέλησης.
Δεν είμαι φίλος του δύσκολου.
Απλά πιστεύω πως το εύκολο είναι το αποτέλεσμα. Δεν είναι ο τρόπος.
Όταν το αποτέλεσμα έρθει μέσα από την προσπάθεια, την επιμονή και την υπομονή, τότε ναι, είναι εύκολο.
Και έχουμε δημιουργήσει μια κοινωνία, όπου όλοι επιζητούν το εύκολο, το αποτέλεσμα δηλαδή, χωρίς να αντιλαμβάνονται το τίμημα που έχουμε να πληρώσουμε για το κάθε αποτέλεσμα.
Τη δουλειά που έχουμε μπροστά μας να κάνουμε. Το κάθε βήμα…
Όσο πιο σημαντικό αυτό που θέλουμε να πετύχουμε, τόσο μεγαλύτερο το τίμημα, οι θυσίες, ο χρόνος και η ενέργεια που θα χρειαστεί.
Όσο πιο ασήμαντο (συνήθως), τόσο πιο εύκολα κατακτίεται.
Και να σου πω και κάτι άλλο μια που είσα εδώ;
Ακόμα και εύκολα να έρθει το αποτέλεσμα, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία.
Γιατί η ουσία είναι στη διαδικασία, όχι στο αποτέλεσμα.
Η δοκιμασία είναι αυτή που θα σου ανοίξει το δρόμο. Ή την επόμενη πόρτα. Ή τα μάτια ☺
Όταν το αποτέλεσμα έρχεται εύκολα, να έχεις κατα νου πως ίσως να μην έχεις τελειώσει μαζί του.
Όταν λοιπόν είχα αυτή την αναλαμπή και αντιλήφθηκα ότι στη δική μου τη ζωή, είχα αγοράσει την ιστορία του εύκολου και την επαναλάμβανα τόσο πολύ που στο τέλος την πίστεψα…
Τότε χάραξα μια νέα στρατηγική.
Κατάλαβα γιατί δε μπορούσα να προχωρήσω σε τομείς που ήθελα πολύ αλλά ένιωθα ότι είχα κολλήσει.
Όταν σταμάτησα να ψάχνω το εύκολο και άρχισα να αγαπάω το δύσκολο, άλλαξαν τα πάντα.
Το εύκολο λοιπόν μπορεί να είναι πολλές φορές καλοδεχούμενο, όμως γνωρίζω πλέον ότι αν θέλω να πετύχω κάτι, θα πρέπει όχι μόνο να αποδεχτώ τις δυσκολίες, τα εμπόδια και το χρόνο που θα χρειαστώ, αλλά και να τα αγαπήσω όλα αυτά ως κομμάτι της διαδικασίας.
Η διαδικασία τελικά είναι το ζητούμενο, όχι το αποτέλεσμα ☺
Αν αφοσιωθείς στη διαδικασία, το αποτέλεσμα είναι απλά το φυσικό επακόλουθο.
Αν όμως ψάχνεις το εύκολο, τότε είναι σα να βλέπεις το βουνό και να θέλεις να βρεθείς στην κορυφή στα επόμενο 5 λεπτά.
Ναι, μπορείς να πάρεις το τελεφερικ. Να φτάσεις στο ‘αποτέλεσμα’.
Αυτός όμως που θα ανέβει το βουνό με τα πόδια, θα έχει μια τελείως διαφορετική εμπειρία από τη δική σου.
Η σοφία λοιπόν να διακρίνεις πότε να αναζητάς το εύκολο και πότε να ‘απολαμβάνεις’ τη δοκιμασία του δύσκολου, είναι αυτή που μετράει τελικά, συμφωνείς;
Ποσοστό εκπλήρωσης στόχου: 3/100
