Ξεκινάω να γράφω, έχοντας μια ιδέα στο μυαλό μου.
Ξαφνικά έρχεται μια νέα ιδέα και μετά από… καθόλου σκέψη, αποφασίζω να παρατήσω την προηγούμενη και να συνεχίσω με τη νέα ιδέα.
Κάνω μια παύση για να καταγράψω την προηγούμενη ιδέα για να μην χαθεί.
Ανοίγω το Google Keep, την εφαρμογή που κρατάω όλες αυτές τις σημειώσεις.
Το σημείο συγκέντρωσης. Το στρατόπεδο πληροφοριών.
Ουπς, τι λογοπαίγνιο βγήκε!
Αν τα αντιστρέψεις, θα βγει στρατόπεδο συγκέντρωσης και σημείο πληροφοριών. Μπρρρ… κρύος ιδρώτας…
Τελοσπάντων.
Κρατάω στο Keep τη σημείωση με την αρχική ιδέα που είχα όταν ξεκίνησα το άρθρο.
Τώρα είμαι έτοιμος να ξεκινήσω επιτέλους να γράφω.
Το θέμα μου είναι η απόφαση που πήρα να ξεκινήσω μια νέα μινι συνήθεια!
Πιστεύω θα συμβάλλει σημαντικά στη βελτίωση της παραγωγικότητάς μου.
Και ποια είναι αυτή η συνήθεια;
Να βελτιώσω τον τρόπο που πληκτρολογώ, έτσι ώστε να μειώσω τα (πολλά) λάθη που κάνω και να σταματήσω (επιτέλους) να ρίχνω ματιές στο πληκτρολόγιο καθώς γράφω.
Είναι κάτι που έχω σκεφτεί πάρα πολλές φορές να κάνω, αλλά ποτέ δεν το πήρα στα σοβαρά.
Βλέπεις, στα αγγλικά που έγραφα το 90% των κειμένων, δεν έχει τόνους και ήμουν πολύ περισσότερο εξασκημένος και γρήγορος.
Τους τελευταίους μήνες που ξεκίνησα να γράφω περισσότερο στα Ελληνικά, έχω διαπιστώσει ότι κάνω άπειρα λάθη και χάνω πολύτιμο χρόνο με τη διόρθωση.
Για να μην τα πολυλογώ, αντιλήφθηκα ότι αν θέλω να συνεχίσω να γράφω, θα πρέπει όχι μόνο να βελτιώσω αυτά που γράφω αλλά και πώς τα γράφω.
Έτσι λοιπόν, έχοντας αυτό στο μυαλό μου, ήρθε μπροστά μου ένα video στο YouTube, που μιλούσε για τέτοια θέματα.
Ο συμπαθής νεαρούλης στο video, μου έδωσε μια πολύ ωραία πηγή για να εξασκηθώ και να βελτιώσω την ταχύτητα που πληκτρολογώ.
Εγώ με τη σειρά μου, θα πάρω αυτή την πληροφορία – την πήρα ήδη δηλαδή – και θα την ‘κουμπώσω’ στο δικό μου προσωπικό ‘σύστημα παραγωγικότητας’.
Θέλω να την κάνω μια νέα μίνι συνήθεια, που λίγο λίγο κάθε μέρα, θα με βοηθήσει να βελτιώσω την ταχύτητα και να μειώσω τα λάθη στην πληκτρολόγηση.
Αυτό με τη σειρά του, θα μου δώσει περισσότερη σιγουριά και ‘χάρη’ στο γράψιμο.
(φαντάσου τη ‘χάρη’ σαν να ‘χορεύουν’ αρμονικά τα χέρια στο πληκτρολόγιο…)
Αυτό φυσικά θα με βοηθήσει να εξοικονομήσω χρόνο ή/και να γράφω περισσότερο στο ίδιο χρονικό διάστημα.
Τώρα βέβαια θα πρέπει να σου εκμυστηρευτώ ότι.. με τρώει να το κάνω πιο σύνθετο γιατί το μυαλό μου κλωτσάει στο απλό.
Αυτό είναι και το μεγαλύτερο εμπόδιο άλλωστε στα δικά μου τα μάτια, το ίδιο μας το μυαλό.
Αυτό που θέλει να τα κάνει δύσκολα.
Αυτό που δημιουργεί όλα τα προβλήματα και μετά μας βάζει εμπόδια για να τα λύσουμε 🙂
Αφού λοιπόν αποφάσισα ότι θα κάνω εξάσκηση για λίγα λεπτά κάθε μέρα, ξεκίνησα σήμερα λίγο πριν αρχίσω να γράφω αυτό το άρθρο.
Πήγα στο site δέκα γρήγορα δάχτυλα, επέλεξα τα Ελληνικά.. και …
Απογοήτευση 🙁
Είμαι πολύ χειρότερος απ’ ότι πίστευα!
Στη μέτρηση που χρησιμοποιείται στο site, έχω 32 λέξεις το λεπτό.
Το ξανακάνω και έχω τώρα 33… δεν ήταν τυχαίο τελικά…

Κάνω από το μέσο όρο που είναι κάπου στις 45 λέξεις το λεπτό.
Πω πω…
Η στιγμή που αντιλαμβάνεσαι ότι δεν είσαι και τόσο καλός σε κάτι που κάνεις, τουλάχιστον όχι όσο νόμιζες…
Η στιγμή της επίγνωσης όμως, αυτόματα ανοίγει το δρόμο για βελτίωση.
Ήδη έχω καταλάβει 1-2 λαθάκια που κάνω όταν γράφω, από την πρώτη μέρα.
Ήδη έχω σταματήσει να κοιτάω το πληκτρολόγιο, ούτε καν όταν κάνω λάθος.
Ήδη έχω στόχο να φτάσω τις 100 λέξεις το λεπτό.
Δε βιάζομαι ιδιαίτερα, ξέρω ότι αν κάνω πρακτική εξάσκηση κάθε μέρα για 5-10 λεπτά, σε λίγους μήνες είτε θα είμαι πολύ κοντά στο στόχο, είτε θα τον έχω πετύχει.
Εκατό λέξεις το λεπτό. Σιγά το δύσκολο 😀
Σκέφτομαι ήδη το πως θα γράφω σε λίγους μήνες και τι θα σημαίνει αυτό για την παραγωγικότητά μου.
Περισσότερο γράψιμο σε λιγότερο χρόνο.
Αλλά είπαμε, είναι πολύ απλό για να το ‘μασήσει’ το μυαλό μου εξ’ αρχής.
“Πρέπει” να το κάνει λίγο πιο σύνθετο…
Του το επιτρέπω.
Τι σκαρφίστηκε το ‘άτιμο’.
Έναν πίνακα στο trello με το screenshot από την εξάσκηση της ημέρας.

Χμ, μου αρέσει! Θα το κρατήσω για να βλέπω την πρόοδο και για να τεκμηριώσω τη διαδικασία.
‘Ετσι σε λίγους μήνες θα έχω έναν πίνακα, κάτι οπτικό να βλέπω και την πρόοδο αλλά και την προσπάθεια, την καθημερινή εξάσκηση.
Πέντε λεπτά τη μέρα για τις επόμενες 100 ημέρες.
Καθόλου δύσκολο.
Απλά θέλει συνέπεια, όπως όλες οι μικρές καθημερινές συνήθειες στην αρχή.
Βάζω κι ένα σημάδι στο τέλος του χρόνου για να δω που βρίσκομαι.
Τι πρόοδο θα έχω μετά από 70 περίπου μέρες που απομένουν μέχρι το τέλος του χρόνου…
Άντε ξεκίνα κι εσύ για παρέα 😉
(και στις 100 να είσαι σήμερα, μπορείς να πας στις 150!)