“Να θαυμάζεις τον αγώνα κάθε ανθρώπου, όπου κι αν είναι, ότι κι αν κάνει.”
Αυτή τη σκέψη κατέγραψα πριν από λίγες μέρες στο κινητό μου και όπως φαίνεται… ήρθε η ώρα της 🙂
Ποτέ δεν ξέρεις τι προβλήματα έχει ο κάθε ένας στο μυαλό του και στην καρδιά του.
Ποιος έχει ένα άρρωστο μέλος στην οικογένειά του, ένα φίλο εξαρτημένο από ουσίες, αλκοόλ, τζόγο, πορνογραφία…
Ποια μπορεί να έχασε το κατοικίδιό της σήμερα το πρωί…
Ποιος έχασε μόλις τη μάνα του ή τον πατέρα του…
Ποιο ζευγάρι έχασε το παιδί του…
Ποια υπήρξε θύμα βίας χθες το βράδυ…
Ποιος δεν έχει τα βασικά να προσφέρει στα παιδιά του…
Ποια έχασε σήμερα τη δουλειά της…
Ποιος έμεινε στο δρόμο σήμερα από τη μια στιγμή στην άλλη…
Ποια είναι υπερχρεωμένη και νιώθει να πνίγεται…
Ποιος νιώθει μόνος…
Ποια νιώθει απειλή μόλις βγαίνει από το σπίτι…
Ποιος έχει ένα δόντι που πονάει..
Ποια έχει στομαχικές διαταραχές…
Μην ξεχνάς…
Αύριο μπορεί να βρίσκεσαι εσύ και η δική σου οικογένεια σε παρόμοια θέση.
Σκέψου…
Πώς θα ήθελες να συμπεριφέρονται οι άλλοι άνθρωποι σε σένα;
Με αυτόν τον τρόπο να συμπεριφέρεσαι κι εσύ.
Και όταν πιάνεις τον εαυτό σου να ξεφεύγει από την πορεία, να τον επαναφέρεις και να του μαθαίνεις πως θέλεις πλέον να συμπεριφέρεται.
Αν θέλεις οι άλλοι να χαμογελούν, ξεκίνα να χαμογελάς.
Αν θέλεις οι άλλοι να σε σέβονται, ξεκίνα να σέβεσαι τους πάντες, πάντα.
Αν θέλεις να σε ακούν, ξεκίνα να ακούς τους πάντες.
Αν θέλεις να σε θαυμάζουν, γίνε πρώτα θαυμαστής των άλλων.
Αν θέλεις να σε εκτιμούν, να εκτιμάς τους πάντες.
Αν θέλεις να είναι οι άλλοι ευγενικοί απέναντί σου, ξεκίνα να είσαι ευγενικός με όλους.
Αν θέλεις να έχουν οι άλλοι υπομονή με σένα, ξεκίνα να έχεις εσύ πρώτα με όλους τους άλλους.
Ακούγεται εύκολο μα δεν είναι.
Αν ήταν, θα ζούσαμε όλοι αρμονικά μεταξύ μας…
Θα αισθανόμασταν συνέχεια μια ευφορία…
Ενσυναίσθηση αγαπημένε.
Ως ενσυναίσθηση ορίζεται η συναισθηματική ταύτιση με την ψυχική κατάσταση ενός άλλου ατόμου και η κατανόηση της συμπεριφοράς και των κινήτρων του.
Τα συστατικά της λέξης αποτελούνται από τις λέξεις εν, συν και αίσθηση, υποδηλώνοντας την επέκταση της αίσθησης του ατόμου πέρα από τον εαυτό του (Μπαμπινιώτης, 1998).
Μπες στη θέση του άλλου.
Κατανόησε το πρόβλημά του.
Δες τον κόσμο με τα μάτια του.
Νιώσε με την καρδιά του.
Πόνεσε με τον πόνο του.
Όταν το καταφέρεις, ο δικός σου κόσμος θα αρχίσει να γίνεται καλύτερος…
Και αν το κάνουμε οι περισσότεροι, τότε θα αρχίσει να αλλάζει και ο ‘κοινός’ μας κόσμος.
Το ΄συλλογικό’.
Το ένα, μεγάλο σώμα, του οποίου μικρά κυταρράκια είμαστε όλοι….
Αν διάβασες μέχρι εδώ και αν προτίθεσαι να διαθέσεις άλλα 4 λεπτα και 23 δευτερόλεπτα, σε καλώ να δεις ολόκληρο το παρακάτω video.
Όποιος δεν είναι εναντίον σου, είναι μαζί σου αγαπημένε/η.
Και ξέρεις κάτι;
Δεν είναι πολλοί άνθρωποι εναντίον σου αν το καλοσκεφτείς 😉
