Αν είχα τη δυνατότητα να καλλιεργήσω μια μόνο δεξιότητα, θα ήταν αυτή της επικοινωνίας.
Όσο προχωράω, διακρίνω πως αυτή είναι η μια και μοναδική δεξιότητα που αν την δουλέψεις και την αξιοποιήσεις με τον κατάλληλο τρόπο, τότε σίγουρα θα σε αποζημιώσει.
Μπορείς να ζήσεις αρμονικά με τους γύρω σου, να δουλεύεις ευχάριστα και να έχεις τη γαλήνη σου λίγο πολύ.
Αν νιώθεις ότι δεν επιθυμείς τη γαλήνη στην ψυχή σου, τότε μπορεί και να υπάρχει κάτι που πρέπει να ‘σκαλίσεις’.
Μια σκιά για να φωτίσεις…
Μπορεί και όχι… ποιός είμαι εγώ που θα κάνω τη ‘διάγνωση’, σωστά;
Και μιας και το έφερε η κουβέντα στη διάγνωση, αυτή κολλάει τόσο καλά με το θέμα της επικοινωνίας…
Πριν όμως πάω εκεί, να μοιραστώ το πώς αντιλαμβάνομαι εγώ την επικοινωνία, όπως τη βλέπω σήμερα.
Αύριο μεθαύριο μπορεί να προστεθούν νέες πληροφορίες και να επανέλθω με ένα νέο email.
Η επικοινωνία λοιπόν είναι εξωτερική αλλά είναι και εσωτερική.
Επικοινωνείς με τους άλλους και επικοινωνείς επίσης με τον εαυτό σου.
Η εσωτερική επικοινωνία τώρα, στο δικό μου το μυαλό τουλάχιστον, περιλαμβάνει τις σκέψεις και τις ιδέες που έχουμε, αλλά και αυτά που λέμε στον εαυτό μας.
Όταν όμως λέω ‘αυτά που λέμε’ εννοώ την αυθυποβολή, όχι τη ‘συζήτηση με το νου’.
Η συζήτηση με το νου είναι χαμένο παιχνίδι. Θα κερδίσει το ‘εγώ’ μας. Και νομίζουμε ότι έχουμε και… δίκιο 😉
Η εξωτερική επικοινωνία, είναι αυτή που έχει να κάνει και με άλλους ανθρώπους.
Η επικοινωνία δεν είναι μόνο λεκτική, όπως έχουμε συνηθίσει να τη σκεφτόμαστε.
Φυσικά και τα λόγια μας παίζουν σπουδαίο ρόλο στην επικοινωνία,
υπάρχει όμως και η μη λεκτική επικοινωνία, η οποία είναι ακόμα πιο ‘σημαντική’ και που συχνά την παραβλέπουμε.
Ναι, σε αυτήν φυσικά περιλαμβάνεται και η γλώσσα του σώματος, το σώμα μας μιλάει συνεχώς, έστω και αν δεν το καταλαβαίνουμε.
(και μιλάει και σε εμάς, όχι μόνο σε άλλους, απλά δεν το ‘παίρνουμε χαμπάρι’ γιατί δεν ξέρουμε πως να επικοινωνήσουμε μαζί του)
Δεν είναι κάτι καινούργιο αυτό. Χιλιοειπωμένο.
Υπάρχει όμως και ένα ακόμα βαθύτερο επίπεδο. Το διαισθητικό.
Η διαίσθησή σου δηλαδή, που τη χρησιμοποιείς για να επικοινωνήσεις. Ούτε τη βλέπεις, ούτε την ακούς, τη νιώθεις όμως.
Είναι μορφή ενέργειας και αυτή…
Πόσες φορές κάποιος/α μπορεί να σου είπε κάτι, αλλά μέσα σου δεν το πίστεψες;
Δεν σε έπεισε ότι λέει αλήθεια;
Ή ότι είχε καλές προθέσεις; ότι εννοούσε αυτό που έλεγε;
Πόσες φορές μέσα στη μέρα κάποιος προσπαθεί να σου πουλήσει κάτι;
Το μαγαζί που θα ψωνίσεις ή θα πιείς τον καφέ σου, έχει και αυτό μια ενέργεια. Όπως και οι άνθρωποι σε αυτό.
Η απόφασή σου για το αν αγοράσεις κάτι ή όχι, ή αν σε πείσει κάποιος για κάτι, ή αν απλά σε κάνει να τον/την προσέξεις λίγο παραπάνω, στον πυρήνα της έχει την ενέργεια που εκπέμπει.
Αν λέει αλήθεια θα το καταλάβεις με κάποιο τρόπο. Αν θέλει να σε εκμεταλλευτεί, θα το νιώσεις.
Αν θέλει να πετύχει κάτι και σου λέει κάτι άλλο, θα το καταλάβεις.
Μπορεί με την καλή σου την καρδιά να μη θέλεις να πιστέψεις ότι ο άλλος θέλει να σε εκμεταλλευτεί, όμως θα το νιώσεις.
Αν δεν το νιώθεις, σημαίνει ότι έχουν ‘σκληρύνει’ τόσο πολύ οι αισθήσεις σου, που είναι δύσκολο να κάνεις αυτή τη διάκριση.
Το ξέρω καλά, γιατί έτσι ήμουν κι’ εγώ μέχρι πρίν από λίγα χρόνια.
Όταν άρχισα να επενδύω λίγο παραπάνω χρόνο να γνωρίσω την πραγματική που υπόσταση, άλλαξαν όλα.
Έγινα περισσότερο διαισθητικός σε σχέση με αυτό που ήμουν.
Δεν είναι κάτι που έχω εγώ και δεν έχεις εσύ. Απλά δεν το έχουμε δουλέψει γιατί δεν το έχουμε μάθει.
Βλέπεις η ‘βασική’ εκπαίδευσή μας δεν περιελάμβανε κάτι τέτοιο.
Η εσωτερική λοιπόν επικοινωνία, περιλαμβάνει τις σκέψεις που κάνουμε και τα λόγια που λέμε.
Οι περισσότεροι από εμάς, επεξεργαζόμαστε σε ένα συντριπτικό ποσοστό, ‘ιδέες’ και ‘απόψεις’ που πιάνουμε από εδώ κι από εκεί ανάλογα με αυτά που ‘τσιμπάνε’ οι αισθήσεις μας.
Ότι ακούς, ότι βλέπεις, ότι αισθάνεσαι με λίγα λόγια, είναι τα ερεθίσματα, τα οποία καθορίζουν τον τρόπο που σκέφτεσαι.
Το εξωτερικό περιβάλλον δηλαδή.
Αν συμφωνείς ότι ο τρόπος που σκεφτόμαστε είναι σημαντικός για την εξέλιξη της ζωής μας,
δεν θα ήταν ασφαλές να συμπεράνουμε ότι αν αλλάξουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε, θα αλλάξει σιγά σιγά και η εξέλιξη της ζωής μας;
Αν η ποιότητα των σκέψεών σου αλλάξει πρός το καλύτερο σταδιακά και σκέφτεσαι περισσότερο θετικά και περισσότερο αυτά που θέλεις να γίνουν, παρά αυτά που ανησυχείς ότι πιθανόν να συμβούν…
αν δεν ασχολείσαι με την ‘επικαιρότητα’ και το ‘τί γίνεται στον κόσμο’…
δε θα είχε ένα αντίκτυπο στο πώς θα ένιωθες το μεγαλύτερο διάστημα της ημέρας;
Και το πώς επιδιώκουμε να νιώθουμε το μεγαλύτερο διάστημα της ημέρας είναι αυτό για το οποίο κάνουμε ότι κάνουμε.
Κράτα το αυτό.
Άρα λοιπόν, θέλουμε να αξιοποιήσουμε το εξωτερικό περιβάλλον, μέσα από τις πληροφορίες που λαμβάνουμε,
για να καθαρίσουμε το εσωτερικό περιβάλλον (τον κήπο του μυαλού μας που έχει γίνει καμμένη γη με αυτά που λαμβάνει από το εξωτερικό περιβάλλον)
και στη συνέχεια μέσα από ένα πιο υγιή νου, έναν πιο καθαρό κήπο του μυαλού, να μπορέσουμε να αλλάξουμε το εξωτερικό μας περιβάλλον.
Όλα αλλάζουν από μέσα. Αλλά για να αλλάξει το μέσα, είναι πολύ σημαντικό να αλλάξουν τα εξωτερικά ερεθίσματα…
Το να δίνουμε σημασία σε ‘λάθος’ εξωτερικά, έχει σαν αποτέλεσμα να μολύνει τα εσωτερικά και να δημιουργεί τα ίδια εξωτερικά.
Και κάθε μέρα που ξυπνάμε, εμείς από μόνοι μας, εθελοντικά (αλλά και εθιστικά) ξαναδημιουργούμε το παρελθόν μας μέρα με τη μέρα.
Οι περισσότεροι άνθρωποι ζουν στο χθες.
Το χθες όμως δεν υπάρχει παρά μόνο στη μνήμη μας.
Αν πιστέψεις ότι το χθες δημιουργεί το σήμερα και αν κάνεις τις ίδιες ακριβώς σκέψεις και πράξεις με χθες, τότε κυριολεκτικά ζεις στο παρελθόν!
Αν από την άλλη πιστέψεις ότι το τώρα δημιουργεί το τώρα και δοκιμάσεις κάτι διαφορετικό σήμερα από αυτό που δοκίμασες χθες, τότε έχεις αλλάξει το παρόν σου.
Και όταν αλλάζεις το παρόν σου, είσαι σε θέση να αλλάξεις και το μέλλον σου.
Και όταν αλλάζεις το μέλλον σου, αλλάζεις το πεπρωμένο σου.
Μέσα από τη δημιουργική, καθαρή, συνειδητή σκέψη.
Τη σκέψη της επιλογής σου. Όχι της επιλογής των άλλων.
Το μεγαλύτερο δώρο που έχουμε στη ζωή μας κατά την ταπεινή μου άποψη, είναι η ελεύθερη βούληση.
Μην το δίνεις σε άλλους. Είναι πολύτιμο το δώρο, φύλαξέ το καλά!
Θα επανέλθω σε αυτό το σκεπτικό στα επόμενα μηνύματα. Αν το αφήσεις λίγο να ‘μαριναριστεί’, θα δημιουργήσει κάτι πιο ‘νόστιμο’.
Κλείνω με αυτό:
Αν ο τρόπος ζεις, επηρεάζει τον τρόπο που σκέφτεσαι…
και αν ο τρόπος που σκέφτεσαι επηρεάζει το τι νιώθεις…
τότε αλλάζοντας πρός το καλύτερο τον τρόπο που ζεις, δεν συνεπάγεται ότι θα νιώθεις καλύτερα;
και αν τώρα νιώθεις καλύτερα, δεν θα είναι πιο εύκολο να ελέγχεις τον τρόπο που σκέφτεσαι;
Βλέπεις τον κύκλο;
Και πώς ξεκινάει όλο αυτό;
Αλλάζοντας τον τρόπο που ζεις, τις καθημερινές σου συνήθειες. Τους αυτοματισμούς σου. Τους εθισμούς σου.
Τις συμπεριφορές που δε θέλεις να έχεις, αλλά εξακολουθείς να έχεις…
Πώς γίνεται αυτό το θαύμα;
Φυτεύοντας νέα λουλούδια στον κήπο του μυαλού σου και αλλάζοντας το ‘νερό’ που τα ποτίζεις.
Τα έχουμε ξαναπεί αυτά ε;
Ναι.
Αλλά αυτό είναι ένα πεντάλεπτο την εβδομάδα (τα δικά μου μηνύματα τουλάχιστον, αν τα διαβάζεις).
Τί φυτεύεις στον κήπο του μυαλού σου τα υπόλοιπα 10.075 λεπτά της εβδομάδας;
Άστο και αυτό να μαριναριστεί μαζί με το προηγούμενο 😉
Καλό μας τριήμερο και καλή μας Σαρακοστή! 🙏
Υ.Γ. Ο μεγαλύτερος εχθρός μπορείς να πεις ότι είναι ο ίδιος μας ο εαυτός.
Το ‘εγώ’ μας. Αυτό που νομίζουμε ότι είμαστε αλλά δεν είμαστε.
‘Το ξέρω’, ‘δεν ισχύει για μένα’, ‘το δικό μου μυαλό είναι αλλιώς’, ‘δεν ξέρεις τι έχω περάσει’, ‘δε μπορώ’, ‘δεν μου αρέσει’, ‘εγώ’ …
Είναι η φυλακή μας.
Δε θέλει να αποκαλυφθεί. Θέλει να κρύβεται και να κάνει κουμάντο.
Και κρύβεται τόσο καλά, που όταν νομίσεις ότι έχεις κάνει πρόοδο, έρχεται ένα λαμπάκι να ανάψει για λίγο, έτσι για να δεις πόσο σκοτάδι ακόμα υπάρχει…
Όσο εύκολα βλέπεις τις αδυναμίες σε κάποιον άλλον, τόσο εύκολα βλέπει και αυτός τις δικές σου.
Όμως εσύ δεν τις βλέπεις γιατί κρύβεται τόσο καλά…
Γι’ αυτό και κάνουμε ‘διάγνωση‘ σε όλους και σε όλα.
Γιατί το δικό μας το ‘εγώ’ προσπαθεί να εξηγήσει το ‘εγώ’ των άλλων αλλά και να το συγκρίνει με το δικό μας.
Είναι ‘σπαζοκεφαλιά’.
Αν όμως το δεις σαν το πιο σημαντικό ‘παιχνίδι’ της ζωής, τότε μπορείς να αρχίσεις να παίζεις κι εσύ μαζί του όπως παίζει και αυτό μαζί σου…
και σιγά σιγά θα αρχίσει να αποκαλύπτεται τόσο αυτό, όσο και η δική σου αλήθεια 😉
Αυτό τουλάχιστον συμβαίνει με μένα.
Μην πιστεύεις τίποτα από αυτά που λέω.
Εγώ απλά την εμπειρία μου μοιράζομαι μέσα από τη δική μου οπτική.
Ερεύνησέ τα όλα μόνος/η σου.
Έχεις ότι χρειάζεσαι για να το κάνεις. Απλά είναι κάτι που ούτε θέλεις να το κάνει κάποιος άλλος για σένα, ούτε και θέλεις να το αφήσεις να σκουριάσει…
