Γιατί Πονάω;

Ομολογώ ότι είμαι ενθουσιασμένος για αυτή τη μινι σειρά, ελπίζω να σου μεταδώσω λίγο από αυτόν τον ενθουσιασμό!

Σε περίπτωση που δεν διάβασες το προηγούμενο μήνυμα, κάνω μια σύντομη περίληψη:

Τρια βασικά συστατικά, τρεις βασικές ιδέες ήταν αυτά που με βοήθησαν να κάνω μεγάλες και ζωτικής σημασίας αλλαγές στη ζωή μου προς το καλύτερο.

  1. Η νοοτροπία της εξέλιξης
  2. Ο επαναπρογραμματισμός των νευροσυσχετισμών μου
  3. Η αυτοματοποίηση των νέων συνηθειών μου

Κάτω από τα τρια αυτά κλαδιά, υπάρχουν δεκάδες παρακλάδια, επιμέρους δηλαδή συστατικά που ανακάλυψα στην πορεία και ξεκίνησα να δοκιμάζω και να βάζω στη ζωή μου.

Όταν αξιοποίησα στην πράξη αυτά που μάθαινα, άρχισα να βλέπω ‘κοσμογονικές’ αλλαγές στο πως ένιωθα, με αποτέλεσμα να αρχίσω να πιστεύω ότι η ζωή μου τελικά μπορεί να έχει νόημα και μάλιστα πολύ μεγαλύτερο από αυτό που μπορούσα να φανταστώ.

Άρχισα να βλέπω φως εκεί που έβλεπα σκοτάδι.

Άρχισα να νιώθω ευλογημένος από εκεί που ένιωθα καταραμένος.

Η ζωή από ξινή, άρχισε να γίνεται γλυκιά.

Ή τελοσπάντων νόστιμη αν προτιμάς το ξινό από το γλυκό.

Αν για σένα το ξινό είναι ευχάριστο, αυτό είναι ένας νευροσυσχετισμός.

Αν πάλι είναι δυσάρεστο είναι και αυτός είναι άλλος νευροσυσχετισμός.

Ξεκινάω λοιπόν μια προσπάθεια από το δεύτερο συστατικό, το οποίο βρήκα ιδιαίτερα αποτελεσματικό στο δικό μου ταξίδι, με σκοπό να μοιραστώ την εμπειρία μου και τα αποτελέσματα που προέκυψαν.

Τον επαναπρογραμματισμό των νευροσυσχετισμών μας.

Γιατί το κάνεις αυτό;

Αφενός μεν για να εμπνεύσω εσένα που διαβάζεις αυτές τις γραμμές, αν είναι κάτι που σε ενδιαφέρει ή σου κινεί την περιέργεια, να το δοκιμάσεις κι εσύ,

αφετέρου δε, να βάλω κάτω κι εγώ βήμα πρός βήμα αυτά που δοκίμασα, που βίωσα και που ήταν αποτελεσματικά,

με σκοπό για να δημιουργήσω σταδιακά ένα εκπαιδευτικό προϊόν (ψηφιακό ή μη), με την ελπίδα ότι θα βοηθήσει όποιον θελήσει ή ψάχνει ήδη για να μάθει περισσότερα.

Το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας, ευελπιστώ να είναι το νέο focus της πολύ μικρής μου επιχείρησης, το οποίο με τη σειρά του θα αποτελέσει μια πηγή εισοδήματος για μένα και για λίγους ακόμα ανθρώπους.

Τώρα λοιπόν που δώσαμε νόημα στη συζήτησή μας, ας ξεκινήσουμε αυτή τη ‘μινι σειρά’ και ας δούμε που θα μας ταξιδέψει ????

Τίτλος Επεισοδίου: Γιατί Πονάω;

Ένας πολύ εύκολος τρόπος για να κατανοήσουμε τη φύση μας, τα συναισθήματά μας, τις σκέψεις μας και τις πράξεις μας, είναι να σκεφτούμε πως ότι κι αν κάνουμε, το κάνουμε για κάποιο λόγο.

Και αυτός ο λόγος, πολύ πιθανό να είναι η ανάγκη μας από τη μια πλευρά να αποφύγουμε κάτι που θα μας προκαλέσει πόνο (σωματικό, ψυχικό, συναισθηματικό)

από την άλλη, η τάση και ανάγκη μας να ωθούμαστε σε κάτι που θα μας προκαλέσει κάποιου είδους ευχαρίστηση. Κάτι που θα μας κάνει να νιώσουμε ‘ωραία’.

Αν το καλοσκεφτείς, ίσως να είναι αυτός ο λόγος για όλα αυτά που γίνονται στη ζωή μας.

Τα ‘ανεξήγητα’ δηλαδή, αυτά που δε μπορείς να βγάλεις άκρη γιατί γίνονται, αλλά παρατηρείς κάποια μοτίβα αραιά και που, τα οποία επαναλαμβάνονται..

Βλέπεις, είναι πολύ πιθανό, όλα αυτά που συμβαίνουν στη ζωή μας, να μην είναι τυχαία, ασύνδετα και συμπτωματικά γεγονότα.

Μπορεί έτσι να φαίνεται στην επιφάνεια και πολλές φορές (ή πάντα), να μην αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει κάποιο αίτιο για αυτά που μας συμβαίνουν.

Από την άλλη, αν είσαι λίγο σαν κι’ εμένα, σίγουρα θα έχεις νιώσει κάποιες φορές ότι ‘όλα γίνονται για κάποιο σκοπό’, απλά δεν καταλαβαίνω ούτε το σκοπό, ούτε τον τρόπο, ούτε και το λόγο.

Νιώθω όμως ότι δεν είναι όλα ασυνάρτητα ή ασύνδετα, αντιθέτως, υπάρχει κάτι που ενώνει όλα αυτά που αισθάνομαι και βιώνω, απλά δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω.

Ή πιστεύω ότι δεν μπορώ να το επηρεάσω και ως εκ τούτου, ονομάζω όλα αυτά τον οποίων την ύπαρξη δεν καταλαβαίνω την αιτία, ‘τύχη’ και ‘τυχαία γεγονότα’.

Μμμ;

Έτσι λοιπόν, ότι μας συμβαίνει μπορεί να είναι απλά το αποτέλεσμα κάποιων αιτιών, των οποίων την ύπαρξη αγνοούμε.

Αγνοούμε είναι λέξη κλειδί. Μπορείς να το δεις με δύο τρόπους.

Είτε ότι δεν το γνωρίζουμε, είτε ότι το γνωρίζουμε, αλλά επιλέγουμε να μην δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή και σημασία σε αυτό.

Η τάση (ανάγκη) μας αυτή λοιπόν, να αποφεύγουμε το επίπονο και να θέλουμε κάτι που μας ευχαριστεί, μπορείς να πεις ότι είναι η κινητήρια δύναμη για ότι κάνουμε και για ότι αποφεύγουμε να κάνουμε.

Επηρεάζει (σχεδόν) εξ’ ολοκλήρου κάθε μας απόφαση, συνειδητά ή ασυνείδητα, στην πορεία της ζωής μας.

Δεν ξέρω για σένα, αλλά πολλές φορές, δεν κάνω άμεσα αυτά που θέλω να κάνω, τα αναβάλλω

Για μέρες, για εβδομάδες, ορισμένα για μήνες ή ακόμα και χρόνια!

Γιατί όμως είμαστε αναβλητικοί;

Γιατί δεν κάνουμε άμεσα όλα αυτά που θέλουμε, όταν το θέλουμε;

Η εύκολη απάντηση είναι ότι ‘έχουμε προτεραιότητες’.

Αν όμως τα βάλεις κάτω, θα δεις ότι πολλές φορές για να αποφύγουμε τα δύσκολα, σκαρφιζόμαστε (το μυαλό μας βασικά που δίνει εντολές στο νευρικό σύστημα) απίθανες ‘προτεραιότητες’ προκειμένου να αποφύγουμε αυτό που ‘αναμένουμε’ να είναι επίπονο.

Γιατί λοιπόν δεν κάνουμε πολλές φορές αυτό που νιώθουμε ότι θέλουμε να πράξουμε;

Απλά διότι έχουμε συσχετίσει στο παρελθόν, την πράξη του να προχωρήσουμε σε μια πράξη, με κάτι (που ήταν) επίπονο.

Παράδειγμα: όταν πήραμε μια πρωτοβουλία, ακολούθησε μια επίπληξη.

Αυτό μπορεί να έχει επαναληφθεί πολλές φορές, με διάφορους τρόπους.

Μπορεί να ξεκίνησε στην παιδική ηλικία από το ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον, να συνεχίστηκε στο σχολείο και να ολοκληρώθηκε στο πανεπιστήμιο ή στη δουλειά μας.

Αν λοιπόν κάθε φορά που προσπαθούσες να πάρεις πρωτοβουλία, συνέβαινε κάτι που σε έκανε να νιώθεις απόρριψη ή ότι δεν είσαι αρκετά καλός/ή, τότε με τον καιρό, αυτός ο συσχετισμός ‘κλείδωσε’ στο νευρικό σου σύστημα και έγινε πλέον η νέα ‘εργοστασιακή ρύθμιση’.

(Μέσω της παρατήρησης, συλλογής πληροφοριών και μελέτης από διάφορους τομείς, έχω συμπεράνει, ότι από κάποιο σημείο και έπειτα, ο οργανισμός μας εθίζεται σε συναισθήματα και δημιουργεί κυριολεκτικά καταστάσεις, έτσι ώστε να νιώσουμε το συναίσθημα στο οποίο έχουμε εθιστεί.
Θα το δούμε στα επόμενα μηνύματα και αυτό, αλλά μου ταίριαξε εδώ, γι’ αυτό το έβαλα)

Υπάρχει περίπτωση να μπορέσεις να αλλάξεις τις εργοστασιακές σου ρυθμίσεις, εφόσον δε γνωρίζεις που βρίσκονται;

Αν δεν υπάρχουν οδηγίες χρήσης, υπάρχει ποτέ περίπτωση να γνωρίζεις πώς να αλλάξεις τους συσχετισμούς του νευρικού σου συστήματος, έτσι ώστε να εξυπηρετούν τη ζωή σου από δω και στο εξής;

Όταν λοιπόν αποφασίσεις έπειτα από ένα μεγάλο διάστημα αναβλητικότητας, ότι ήρθε ο καιρός να κινητοποιηθείς και να ενεργήσεις, είναι λίγο-πολύ δεδομένο ότι θα δυσκολευτείς.

Και πολύ πιθανό να μην καταφέρεις τελικά να το κάνεις.

Τί λοιπόν μπορείς να κάνεις γι’ αυτό; Πώς το αλλάζεις;

Απλά μπορείς να αλλάξεις τον νευροσυσχετισμό που είχε δημιουργηθεί, συσχετίζοντας με κάτι ιδιαίτερα επίπονο το να παραμείνεις εκεί που είσαι τώρα.

Επίπονο δηλαδή, το να μην κάνεις αυτό που έχεις αποφασίσει ότι ήρθε η ώρα να κάνεις.

Να νιώσεις ότι θα υποφέρεις αν δεν προχωρήσεις, ότι αυτά που θα χάσεις είναι στην ουσία ένα τίποτα, ένα ψέμα, μια ψευδαίσθηση του παρελθόντος.

Και αυτά που θα κερδίσεις θα είναι τόσα πολλά και θα σου δώσουν τα συναισθήματα που λαχταράς.

Το μεγαλύτερο πρόβλημά μας, είναι ότι τις περισσότερες φορές αποφασίζουμε τι θα είναι επίπονο ή ευχάριστο στο άμεσο μέλλον, αντί για το προσεχές.

Το κοντινό μέλλον δηλαδή, το βραχυπρόθεσμο και όχι το μακρινό μέλλον, το μακροπρόθεσμο.

Αυτή η παγίδα είναι το ‘κρυφό μυστικό’ των διαφημιστών, των πωλητών, των online εφαρμογών, των social media και λίγο-πολύ κάθε ανθρώπου που προσπαθεί να εκμαιεύσει κάτι από εμάς, που συνήθως είναι η προσοχή μας, ο χρόνος μας και τα χρήματά μας.

Και γιατί είναι παγίδα να προτιμάς την άμεση ευχαρίστηση σε σχέση με τη μακροπρόθεσμη;

Χμ…

Για να επιτύχεις σε οτιδήποτε αξιόλογο στη ζωή, είναι απαραίτητη προϋπόθεση να υπομείνεις τις αρχικές και προσωρινές δυσκολίες, το προσωρινό ‘μαρτύριο’ αν προτιμάς, έτσι ώστε να απολαύσεις τους καρπούς των προσπαθειών σου μακροπρόθεσμα.

Απλά πολλές φορές κοιτάμε το αποτέλεσμα και δε σκεφτόμαστε το τι έχει προηγηθεί για να δημιουργηθεί αυτό το αποτέλεσμα…

συνεχίζεται…

Υ.Γ. Η πρόθεσή μου είναι να κάνω αυτή τη μινι σειρά όσο πιο συνεκτική γίνεται.

Για το λόγο αυτό, θα προσπαθήσω να στέλνω τα επόμενα μηνύματα ανα τακτά χρονικά διαστήματα, μικρότερα της μιας εβδομάδας που είναι το σύνηθες για τα μηνύματά μου.

Είναι και αυτό ένα πείραμα. Αν πετύχει, η επόμενη μινι σειρά θα είναι καλύτερη, εφόσον θα έχω την εμπειρία από την προηγούμενη.

Χτίζω πάνω στο προηγούμενο βήμα.

Όπως έχω ξαναπεί, τα λέω για να τα ακούω κι εγώ ????

Εις το επανιδείν λοιπόν!

Μοιράσου το

Έχω και newsletter πάμε μια βόλτα;

Εβδομαδιαία τροφή για σκέψη μέσα από το μυστήριο μυαλό ενός οικονομολόγου συμπεριφοράς...

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Μπορείς να ειδοποιηθείς για απαντήσεις στο δικό σου σχόλιο, μέσω e-mail (απλά επίλεξέ το από το παραπάνω κουτάκι).

Μπορείς επίσης να εγγραφείς εδώ στις ειδοποιήσεις χωρίς να σχολιάσεις.

Κι' άλλη τροφή για σκέψη...

Από το Newsletter: Seeds of Freedom

Γιατί;❓

Γιατί αποφάσισα να θέσω μόνος μου αυτή τη δοκιμασία στον εαυτό μου; Μήπως είμαι μαζοχιστής;

Καλά με δουλεύεις; ????

Χημικές αντιδράσεις στον εγκέφαλο, αύξηση των παλμών της καρδιάς, το σώμα σε κατάσταση ‘πάλης’, ένταση…

Αυτό μου άλλαξε τη ζωή…

Κάποια στιγμή, ήρθε μπροστά μου ένα video που με συντάραξε.
Με άγγιξε ρε παιδί μου.
Με έβαλε σε σκέψεις.

Από το 100 Day Challenge:

Η σχέση μας με το λάθος...
#100daychallenge

Το λάθος

Η μέρα που άλλαξε τη σχέση μου με… το λάθος, μια για πάντα.

Ο συμπαθητικούλης
#100daychallenge

Ο συμπαθητικούλης…

Πόσο εύκολα σχηματίζουμε ‘άποψη’ και βάζουμε ταμπέλες σε άλλους, βασιζόμενοι μόνο σε ένα στιγμιότυπο;

Αντίδραση | Απόκριση
#100daychallenge

Αντίδραση | Απόκριση

Το μη ορατό κενό που κάνει εφικτή την απόκριση σε αντίθεση με την αντίδραση…

Ο Οξυδερκής..
#100daychallenge

Ο Οξυδερκής

Ο ερευνητής, ο παρατηρητής.. αυτός που έχει πολύ μεγάλη αντιληπτική ικανότητα…

Τα στανταρντς...
#100daychallenge

Τα στανταρντς

Το σύνολο αυτών των στανταρτς και αυτών των ορίων “ανεκτικότητας”…

Τι έμαθα σε 100 μέρες
#100daychallenge

Κάθε τέλος, μια αρχή…

Αν μου κάνεις παρέα σε αυτό το ταξίδι, θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου να κερδίσεις και εσύ όσο και εγώ.

Η Δευτέρα...
#100daychallenge

Δευτέρα…

Ίσως η πιο παρεξηγημένη μέρα της εβδομάδας. Αυτό αλλάζει όμως…

#100daychallenge

Τα τυφλά σημεία

Ένα τυφλό σημείο θα παραμείνει τυφλό, έως ότου πέσει φως επάνω του. Tο φως μπορείς να το προκαλέσεις…

Το Seeds of Freedom είναι ένα εβδομαδιαίο newsletter. 

Όμως

Μην αφήσεις τη λέξη newsletter να σε παρασύρει..

Μη φανταστείς κάτι παρόμοιο, ίσως κάτι που έχεις συναντήσει στο παρελθόν.

Δεν υπάρχει :)

Είναι ένα γράμμα που γράφω κάθε εβδομάδα και απευθύνεται σε σένα που βρίσκεις ενδιαφέρον να μπαίνεις για λίγο στο μυαλό μου.

Να κρυφοκοιτάς λίγο, να βλέπεις τον τρόπο που σκέφτομαι, τι αισθάνομαι, τι μαθαίνω, τι παθαίνω, να ανακαλύπτεις νέες ιδέες και οπτικές.

Γιατί το κάνω αυτό;

Χμ, πριν πάω εκεί θέλω να σε πάω κάπου αλλού. 

Στην πρώτη μέρα που ξεκίνησε όλο αυτό…

Ήταν στα μέσα του Νοέμβρη του 2020 και είχε ξεκινήσει το δεύτερο lockdown λόγω covid.

Είχα φρικάρει

Δεν το περίμενα.

Πίστευα πως το είχαμε αφήσει πίσω όλο αυτό με τα lockdown και τα συναφή.

Η πίεση που ένιωθα ήταν ασφυκτική…

Κάτι μέσα μου έψαχνε τρόπο να βγει, κάτι να ξεθυμάνει…

Χωρίς να καταλάβω πώς, ένα πρωινό εκεί στο πρώτο δεκαήμερο του Νοέμβρη (2020), 

έγραψα ένα μακροσκελές κείμενο στο facebook και το μοιράστηκα με 300 περίπου φίλους και γνωστούς.

Ήταν μια εξήγηση γιατί είχα περίπου 2 χρόνια να… πατήσω το πόδι μου εκεί (στο facebook ντε) και ήταν επίσης το τι είχα στο μυαλό μου για το μέλλον.

Στο τέλος είχε και ένα κάλεσμα για όποιον ενδιαφέρεται να ακούσει τις ιδέες μου μέσω email.

Έτσι ξεκίνησα να γράφω και να στέλνω ένα email κάθε εβδομάδα σε αυτούς που με εμπιστεύτηκαν και που ήταν αρκετά περίεργοι να με ακούσουν.

Με την επίγνωση που έχω σήμερα, νιώθω πως αυτό που είχα τότε την ανάγκη να κάνω, ήταν στην ουσία να επικοινωνήσω.

Να μοιραστώ κάποιες ενδιαφέρουσες πληροφορίες, να επικοινωνήσω κάποιες ιδέες και ξεκινήσω μια προσπάθεια που δεν ήξερα ακριβώς που θα καταλήξει. 

Με κύριο σκοπό όπως είχα στο μυαλό μου, να βοηθήσω με τον τρόπο μου όποιον είχε ανάγκη για βοήθεια εκείνο το δύσκολο διάστημα, δίνοντας ελπίδα…

…να εμπνεύσω όποιον ήταν ανοιχτός να λάβει από αυτά που μοιραζόμουν…

και να ξεκινήσω να γράφω για να γίνομαι μέρα με τη μέρα καλύτερος στο γράψιμο.

Σε έναν συγκεκριμένο τρόπο γραψίματος που είχα στο μυαλό μου και με ένα πλάνο που είχα σκοπό να μοιραστώ με όλους ανοιχτά.

Αυτή η εβδομαδιαία επαφή, αυτό το απλό γράμμα που έστελνα σε φίλους και γνωστούς, 

άλλοτε με ύφος περισσότερο ‘διδακτικό’ και άλλοτε ‘φιλικό’…

άρχισε να παίρνει μια ιδιαίτερη μορφή και να δημιουργείται κάτι που δε μπορούσα να φανταστώ όταν το ξεκίνησα.

Άρχισα να μοιράζομαι τα πάνω μου και τα κάτω μου, τους στόχους μου, τα όνειρά μου, τον τρόπο που είχα σκοπό να τα κάνω πράξη, τις αποτυχίες, τις επιτυχίες, τις αναποδιές, τα συναισθηματικά κύματα, τα εμπόδια, τις αποφάσεις, τις κρίσεις, τις λύσεις, …

Όλα αυτά που ένιωθα και αισθανόμουν ότι αυτό από μόνο του έχει κάτι να προσφέρει

Μια νέα οπτική, μια άλλη προσέγγιση, μια νέα πεποίθηση, μια διαφορετική άποψη…

Να δώσει σε σένα που διαβάζεις κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα…

Μια γεύση γνωστή αλλά και άγνωστη την ίδια στιγμή…

Ξεκίνησα λοιπόν κάτι νέο, από την αρχή, από το μηδέν, με μια απλή ιδέα και μια παρόρμηση να με κατευθύνει στο πρώτο βήμα…

Αυτό λοιπόν το προσωπικό γράμμα που στέλνω κάθε εβδομάδα, έχει βασικό σκοπό να προσφέρει κάτι χρήσιμο και αξιόλογο σε αυτόν που θα με εμπιστευτεί με το χρόνο και την προσοχή του…

Γιατί αυτά τα δύο, ίσως να είναι και τα πιο πολύτιμα ‘νομίσματα’.

Ναι, ακόμα και από τα ‘ευρώ’ ;)

Και… γιατί όχι με τον τρόπο αυτό να γίνω το ζωντανό παράδειγμα για όποιον θέλει να δοκιμάσει κάτι καινούργιο.

Μήπως έχεις κάτι στο πίσω μέρος του μυαλού σου και κάτι σε κρατάει από το να το ξεκινήσεις; 

Ή μήπως να το συνεχίσεις;

 Ή να το παρατήσεις αν χρειάζεται;

Μήπως θέλεις να ξεφύγεις από μια ζωή που δε σε εκφράζει;

Μήπως θέλεις να δημιουργήσεις μια καθημερινότητα που σε εκφράζει;

Αυτό είναι σήμερα το Seeds of Freedom. 

Μαθαίνω ανοιχτά, σκέφτομαι δυνατά, μοιράζομαι τις εμπειρίες μου, με σκοπό να γίνω καλύτερος εγώ και να γίνεις καλύτερος/η κι εσύ.

Και έτσι να κάνουμε τον κόσμο λίγο καλύτερο :)

Αυτοί είναι οι σπόροι για τη δική μου ελευθερία (seeds of freedom) και αν θελήσεις μπορούν να γίνουν οι σπόροι για τη δική σου ελευθερία.

Και γιατί ελευθερία; Γιατί σπόροι ελευθερίας;

Γιατί αυτό αγαπημένε/η είναι το δικό μου προσωπικό “θέμα” στο ταξίδι της ζωής μου.

Την ελευθερία μου επιζητώ ως κυρίαρχο συναίσθημα. 

Την ψυχική, νοητική, συναισθηματική, οικονομική… ελευθερία.

Όπως εγώ την έχω στο δικό μου μυαλό και όπως μπορείς να την πάρεις κι εσύ και να τη φτιάξεις όπως επιθυμείς στο δικό σου το μυαλό.

Πάρε την πρώτη ύλη που σου δίνω, πάρε τα υλικά και δημιούργησε τη δική σου συνταγή για την ελευθερία σου.

Και ξέρεις κάτι;

Αν μάθεις τον τρόπο -που αυτός είναι και ο αντικειμενικός σκοπός- τότε μπορείς να χρησιμοποιήσεις τον ίδιο τρόπο και για ότι άλλο θέλεις να αλλάξεις στη ζωή σου…

Είναι μια διαδικασία… 

Το μυστικό είναι να την αγαπήσεις. 

Αν το καταφέρεις, πίστεψέ με πως αυτό που θα νιώθεις κάθε βράδυ που πας για ύπνο και κάθε πρωί που θα ξυπνάς, θα είναι ότι καλύτερο μπορείς να φανταστείς.

Και ίσως να μην μπορείς καν να το φανταστείς ;)

Λοιπόν; 

Θα μου κάνεις παρέα σε αυτό το ταξίδι;