Κάπου εκεί στα 1980, ίσως και ’81, ένα ηλιόλουστο και όμορφο πρωϊνο είχαμε βγεί με τη μαμά μου για ψώνια στη γειτονιά.
Ήμουν δηλαδή γύρω στα 5 με 6, ίσως και λίγο περισσότερο, δεν είμαι και πολύ βέβαιος για τη χρονολογία.
Με πήρε λοιπόν μαζί για ψώνια και ξεκινήσαμε με τα κλασικά…
Φούρνο για ψωμάκι, μανάβη για λαχανικά και φρούτα, γάλα από τον ψιλικατζή ή το σουπερ μαρκετ και ότι άλλο ήταν απαραίτητο για το τραπέζι της ημέρας.
Στο τέλος, αφού είχαμε κάνει όλη αυτή τη γύρα, καταλήξαμε στον κρεοπώλη, για το καθιερωμένο κρεατάκι.
Εκείνη τη μέρα, έγινε κάτι που δεν ξέχασα ποτέ από τότε…
Ήταν μεγάλη στιγμή για μένα, είχα κυριολεκτικά μια από τις πρώτες στιγμές από αυτές που λέμε ‘ουαου!’
Γνώρισα βλέπεις την τεχνολογία της εποχής… τη μηχανή του κιμά!
Μετά το ‘…και μισό κιλό κιμά‘ της μαμάς, παρακολουθούσα αποσβολωμένος τον κρεοπώλη να παίρνει ένα κομμάτι κρέας, να το τοποθετεί στη μια πλευρά του μηχανήματος και…
με ένα μαγικό τρόπο, το μηχάνημα αυτό, έκανε το κρέας κιμά, του έδινε άλλο όγκο, άλλη μορφή και άλλη υφή.
Είχα εντυπωσιαστεί τόσο πολύ, που οι σκέψεις που περνούσαν από το μυαλό μου έτρεχαν με ταχύτητα φωτός και βάλε 🙂
Έβαζες κάτι στο μηχάνημα και σε δευτερόλεπτα έβγαζες κάτι άλλο.
Κάτι.. ίδιο αλλά ταυτόχρονα διαφορετικό!
Ήταν για το παιδικό μου μυαλό, ένα ιδιαίτερα σημαντικό, συγκλονιστικό θα έλεγα γεγονός!
Κάνοντας ένα ταξίδι στο χρόνο και πηγαίνοντας 40 χρόνια αργότερα, παρατηρώ ότι αυτή ήταν μια ‘σημαντική’ στιγμή για μένα, μια φωτογραφία στο χρόνο, που έχει τυπωθεί στη μνήμη μου, στο σκληρό μου δίσκο…
Ή στο cloud καλύτερα, γιατί δε δουλεύουμε τοπικά πλέον, αποθηκεύουμε στο ‘κβαντικό πεδίο‘ 🙂
Σαράντα χρόνια αργότερα λοιπόν, εξακολουθώ να παίζω στην οθόνη του μυαλού μου αυτή την εικόνα της μηχανής του κιμά, με διαφορετικό όμως τρόπο.
Με τι τρόπο δηλαδή;
Παρατηρώ, πως η διαδικασία με την οποία λαμβάνει κάθε πληροφορία, κάθε κλάσμα του δευτερολέπτου ο εγκέφαλός μας μέσα από τις πέντε μας αισθήσεις, είναι παρόμοια με τη διαδικασία μετατροπής του κρέατος σε κιμα!
Σε ελάχιστο χρόνο, η πρώτη ύλη, η πληροφορία δηλαδή, εισέρχεται στον εγκέφαλο και εξέρχεται μετά από μια σχεδόν αυτόματη διαδικασία μετατροπής, αυτό που ονομάζουμε νόημα.
Η ερμηνεία που δίνουμε δηλαδή, ανάλογα με τις εμπειρίες μας, τις πεποιθήσεις μας, τους στόχους μας, την εστίασή μας κλπ.
Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία απ’ όλα όμως, είναι η διαπίστωση, πως αν βάλεις ‘μοσχαρίσιο κρέας’ στη μηχανή, δεν υπάρχει περίπτωση να βγάλεις ‘χοιρινό’.
Ούτε ψάρι, ούτε λαχανικό!
Μοσχάρι θα βάλεις, μοσχάρι θα βγει. Χοιρινό θα βάλεις, χοιρινό θα βγει. Μισό μισό να βάλεις, μισό μισό θα βγει.
Αν λοιπόν οι πληροφορίες που λαμβάνεις από το εξωτερικό περιβάλλον (μέσα από τις 5 αισθήσεις πάντα) είναι ‘Α’ ποιότητας, τότε το νόημα και η ερμηνεία που θα παραχθεί, θα είναι ‘Α’ ποιότητας, απλά με άλλη υφή και άλλη μορφή.
Αν οι πληροφορίες που λαμβάνεις είναι ‘Β’ ποιότητας, τότε όσο και να θέλεις, το αποτέλεσμα, δηλαδή το νόημα και η ερμηνεία που θα παραχθεί, θα είναι ‘Β” ποιότητας.
Το βαρέλι δεν έχει πάτο. Η ποιότητα των πληροφοριών μπορεί να φτάσει επίπεδα… Χ, Ψ ακόμα και Ω.
Υπάρχουν πληροφορίες στο εξωτερικό περιβάλλον, που είναι κυριολεκτικά ‘τελευταίας διαλογής’.
Άθλιας ποιότητας. Σάπιες…
Και ξέρεις κάτι;
Αυτές οι πληροφορίες που λαμβάνουμε, έρχονται σχεδόν εξ’ ολοκλήρου, από τα μέσα (εξημέρωσης/κοινωνικής δικτύωσης) και από άλλους ανθρώπους.
Αν όμως το 99% των ανθρώπων, καταναλώνει πληροφορίες από τα ‘μέσα’ και στη συνέχεια διασπείρει αυτές τις πληροφορίες στους υπόλοιπους…
Δεν είναι προφανές, αυταπόδεικτο θα έλεγες, ότι το νόημα και η ερμηνεία που παράγει η δική μας κιμαδομηχανή, ο εγκέφαλός μας, είναι… ‘χαμηλής’ ποιότητας;
(Παύση για σκέψη)
Και τι να κάνουμε δηλαδή, αφού ‘έτσι είναι η ζωή, αφού πρέπει να ενημερωνόμαστε’… θα πεις με το δίκιο σου.
Ναι, έτσι είναι, η ενημέρωση στη ζωή μας είναι λίγο πολύ απαραίτητη.
Ο τρόπος λοιπόν, που επιλέγουμε συνειδητά, το πώς, το πότε, το πόσο, το από που, με τί μορφή, ποιά ώρα της ημέρας, καθώς και η δυνατότητα να διακρίνουμε την άποψη από το γεγονός, είναι αυτό που κάνει τη διαφορά.
Και πίστεψέ με αγαπημένε/η, όσο μικρή και ασήμαντη μπορεί να σου ακούγεται αυτή η διαφορά, είναι ικανή να αλλάξει την ποιότητα της ζωής σου και της οικογένειάς σου, σε όλα τα επίπεδα, σε βαθμό που ίσως να μην μπορείς να φανταστείς σήμερα.
(Το έκανε στη δική μου, γι’ αυτό και το μοιράζομαι)
Στην επικοινωνία, τις σχέσεις με τα αγαπημένα μας πρόσωπα, τα οικονομικά μας, την καριέρα μας, την εξέλιξή μας και πάνω απ’ όλα την υγεία μας.
Αν είναι κάτι που σε ενδιαφέρει, έχε στα υπόψη ότι θα ασχοληθώ πολύ περισσότερο με αυτό, το επόμενο διάστημα και έχω κάποιες ιδέες να μοιραστώ σε μελλοντικά άρθρα και μηνύματα μέσω του newsletter.
Θα μοιραστώ το πως αντιμετωπίζω εγώ αυτό το μεγάλο πρόβλημα, τι εργαλεία χρησιμοποιώ και τι σκέψεις κάνω για να το αντιμετωπίσω στο μέλλον, καθώς το βλέπω ως μια πολύ σημαντική απειλή για την ποιότητα της ζωής μας, που με τον καιρό επιδεινώνεται παρά βελτιώνεται…
Αν λοιπόν συντάσσεσαι… μη χάνεσαι 🙂
