Κάτι που βρίσκω ιδιαίτερα συναρπαστικό, είναι να βλέπω τη ζωή μέσα από την οπτική της τεχνητής νοημοσύνης.
Με βοηθάει να καταλάβω καλύτερα τον εαυτό μου και πως λειτουργεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος.
Αυτό με τη σειρά του με κάνει πιο συνειδητό, με διατηρεί σε μια κατάσταση όπου μπορώ να παρατηρώ τα παιχνίδια που παίζει το μυαλό μου και να μην ‘τσιμπάω’ σε πολλά ‘δολώματα’.
Βλέπεις… δεν είσαι ο μόνος ή η μόνη που πιθανόν σκέφτεται συνέχεια και υπεραναλύει. Και δημιουργεί ιστορίες και μετά τρέμει μήπως τυχόν αυτές γίνουν πραγματικότητα 🙂
Είμαι κι εγώ!
Οι αρνητικές σκέψεις, αν δε “δουλέψουμε με το ρομποτάκι μας”, αν δεν (επαν)εκπαιδεύσουμε δηλαδή από την αρχή το μυαλό, είναι λίγο πολύ βέβαιο ότι θα κερδίζουν τις περισσότερες μάχες.
Η τεχνητή νοημοσύνη αναφέρεται στην ικανότητα που έχει μια μηχανή, να αναπαράγει τις γνωστικές λειτουργίες ενός ανθρώπου, όπως είναι η μάθηση, ο σχεδιασμός,η δημιουργικότητα, η προσαρμοστικότητα, η εξαγωγή συμπερασμάτων και άλλα.
Με απλά λόγια, ένα ρομποτάκι λαμβάνει πληροφορίες και μαθαίνει μέσα από τα δεδομένα, κάνοντας υπολογισμούς. Όσο περισσότερα τα δεδομένα, τόσο καλύτερους υπολογισμούς θα κάνει.
Θα βρίσκει μοτίβα, θα δημιουργεί συμπεράσματα και θα παράγει αποτελέσματα.
Με παρόμοιο τρόπο, έχω ανακαλύψει ότι δημιουργεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος.
Γι’ αυτό μου αρέσει ιδιαίτερα αυτή η παρομοίωση με το ρομποτάκι του μυαλού και την τεχνητή μας νοημοσύνη.
Είναι απλά μια οπτική της πραγματικότητας, μέσα από μια μεταφορική έννοια που χρησιμοποιώ, για να καταλάβω καλύτερα τον εαυτό μου και να βοηθήσω ίσως κι εσένα που διαβάζεις αυτό ή κάποιο άλλο άρθρο μου να κάνεις το ίδιο.
Πολλές φορές, παρατηρώ τον εαυτό μου (συνέχεια δηλαδή, όσο πιο συχνά συνειδητοποιώ ότι.. αναπνέω) και βλέπω τα μοτίβα που δημιουργούνται, μαζί με τα αποτελέσματα που επιφέρουν.
Όπως λοιπόν ξεκίνησα να γράφω αυτό το άρθρο, μια σκέψη πέρασε από το μυαλό μου, έπειτα από μια πληροφορία που εισήλθε στον εγκέφαλό μου, μέσα από τα μάτια και την ακοή μου.
Παρακολούθησα δηλαδή ένα video στο YouTube και ξαφνικά μου γεννήθηκε μια ιδέα, από αυτά που είδα και άκουσα.
Αυτό το αποκαλώ έμπνευση.
Δέχομαι δηλαδή ένα ερέθισμα, δημιουργείται μια σκέψη και δημιουργώ κάτι δικό μου (αυτό το άρθρο δηλαδή), με βάση τη δική μου ιστορία και τις δικές μου εμπειρίες.
Σκοπός λοιπόν του άρθρου αυτού, είναι να δημιουργήσει σε εσένα τον αναγνώστη, μια αντίστοιχη έμπνευση με θετικό και ευχάριστο ευελπιστώ αποτέλεσμα.
Τι ιδέα όμως μου γεννήθηκε από το video που είδα;
Φαντάσου λέει, να ξυπνούσα αύριο και να έχω χάσει τα πάντα. Ότι έχω και δεν έχω. Να βρεθώ στο δρόμο…
Χωρίς χρήματα, χωρίς γνώσεις, χωρίς πτυχία, χωρίς προσόντα.
Από την αρχή. Από το μηδέν.
Τι κάνω;
Πρέπει να αρχίσω να μαθαίνω!
Πρέπει να ζήσω. Πρέπει να δουλέψω.
Πρέπει να κάνω κάτι να βγάλω χρήματα να ζήσω και να ξεκινήσω να μαθαίνω, έτσι ώστε να αυξήσω σιγά σιγά την αξία μου.
Αρχικά θα βρω κάτι για να καλύπτω τροφή και στέγη για μένα και τα μέλη της οικογενείας μου (αν έχω υπό την προστασία μου) και παράλληλα θα μαθαίνω.
Το κινητό μου είναι αρκετό για να μάθω ότι χρειαστεί.
Το YouTube μπορεί να γίνει πανεπιστήμιο. Στο χέρι μου είναι τι πληροφορίες θα ξεκινήσω να βάζω μέσα στον εγκέφαλό μου.
Πως θα ταΐζω δηλαδή το ρομποτάκι μου.
Τι πληροφορίες επιλέγω να δίνω στην τεχνητή μου νοημοσύνη.
Όσο καλύτερη δουλειά κάνω, όσο καλύτερες επιλογές, όσο καλύτερες αποφάσεις πάρω, όσο πιο πειθαρχημένος είμαι, τόσο πιο γρήγορα θα γίνουν τα πράγματα καλύτερα.
Το google είναι εργαλείο. Πάλι στο χέρι μου είναι τι θα γράψω εκεί στην αναζήτηση και τι θα μου δώσει η δική του τεχνητή νοημοσύνη.
Ένα βιβλίο κοστίζει 10€-15€ και οι πληροφορίες που θα λάβω μπορεί να είναι ανεκτίμητης αξίας.
Στην κυριολεξία, μπορώ να επενδύσω το χρόνο μου και λίγα χρήματα για να μάθω τα πάντα.
Να μάθω και να εκπαιδεύσω την τεχνητή μου νοημοσύνη. Τον εγκέφαλό μου. Το ρομποτάκι μου.
Και μετά αυτό θα κάνει τη δουλειά του.
Θα δημιουργεί συνάψεις, θα μου δίνει αποτελέσματα, θα εξάγω συμπεράσματα, θα παίρνω αποφάσεις και όλα αυτά θα δημιουργούν τα δικά μου αποτελέσματα…
Και σιγά σιγά, μέρα με τη μέρα, μήνα με το μήνα, εφόσον εξακολουθώ να προσφέρω ποιοτική τροφή στο μυαλό μου, στο νου μου, στο ρομποτάκι μου, αυτό θα δουλεύει υπέρ μου.
Και χωρίς να περάσουν πολλοί μήνες, συνεχιζοντας την ίδια πνευματική εργασία, είναι δεδομένο πως θα ευημερήσω.
Τόσο εύκολα;
Εύκολα όχι. Απλά όμως, ναι.
Το δύσκολο είναι να κάνεις το απλό, το εύκολο είναι να αφεθείς στους περισπασμούς…
Ακόμα πιο δύσκολο, είναι να επιλέξεις τις κατάλληλες πληροφορίες για να ταΐσεις το ρομποτάκι σου.
Τεχνητή νοημοσύνη.
Δεν είναι μια ‘τεχνολογια του μέλλοντος’.
Δεν είναι κάτι τόσο καινούργιο.
Οι ρυθμοί εξέλιξης όμως είναι ‘εκρηκτικοί’.
Εσύ; Θα μείνεις πίσω;
Αν θέλεις να τα συζητάμε και να βλέπουμε άλλες οπτικές και προοπτικές, κάνε μια εγγραφή στο newsletter παρακάτω και θα τα ξαναπούμε 😉
