Αν λίγο πολύ διαβάζεις αυτά που γράφω, θα πρόσεξες ότι την περασμένη εβδομάδα δεν έστειλα κάποιο email…
Γιατί αυτό;
Εχμ…
Δεν υπάρχει κάποιος λόγος 🙂
Ή μάλλον υπάρχει…
Ήμουν υπότροπος βλέπεις.
Αν το κάνεις μια φορά, την επόμενη είναι πιο εύκολο να συμβεί…
Έχασα το focus μου.
Τη συγκέντρωσή μου σ’ αυτό που κάνω.
Είχα βάλει στόχο να στέλνω ένα email κάθε εβδομάδα και σιγά σιγά να δω πως μπορώ να το βελτιστοποιήσω.
Να κάνω μινι-σειρές με 3-5 “επεισόδια” (με email) για ξεχωριστά θέματα που με ενδιαφέρουν και μπορεί να ενδιαφέρουν και σένα.
Είναι λογικό να μην μπορούμε να ‘βρεθούμε’ σε όλα αυτά που κατά καιρούς αναφέρω.
Σε κάποια όμως από αυτά, είμαι σίγουρος ότι μπορούμε.
Δε θα ήσουν εδώ αν δεν μπορούσαμε.
Γιατί όμως έχασα το focus μου;
Πώς μπορώ να μην πέσω στην ίδια παγίδα στο μέλλον;
Αυτά τα δυο ερωτήματα με απασχολούν τις τελευταίες μέρες.
Κάνω λοιπόν μια ιχνηλάτηση.
Βλέπω την εφαρμογή που χρησιμοποιώ για να ‘παρακολουθώ’ τι κάνω και πόσο κοντά είμαι σε αυτά που νομίζω ότι κάνω καλά.
Γιατί άλλο τι νομίζω, άλλο τι πραγματικά κάνω…
Δεν είμαι συνειδητός κάθε ώρα και στιγμή της ημέρας.
Θέλω να γίνω. Αλλά ακόμα δεν είμαι, έχω πολύ δρόμο για να φτάσω εκεί…
Ανοίγω παρένθεση
Επίγνωση είναι η λέξη-κλειδί. Για την ακρίβεια συνειδητή επίγνωση.
Να έχω δηλαδή συνειδητή επίγνωση κάθε σκέψης, πράξης (και συναισθήματος) που έχω κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Αυτό θα με κάνει συνειδητό, θα μου προσφέρει αυτεπίγνωση.
Χωρίς αυτεπίγνωση (αυτογνωσία) νιώθω ότι είμαι απλά ένα πιόνι που επιπλέει στο χωροχρόνο και κάνει ότι έχει προγραμματστεί να κάνει.
Κλείνω παρένθεση και συνεχίζω
Η εφαρμογή λοιπόν αυτή, είναι σήμερα για μένα το #1 εργαλείο παραγωγικότητας (και επίγνωσης).
Λέγεται rescuetime αν σε ενδιαφέρει και κοστίζει περίπου 70€/το χρόνο.
Αυτό που μου προσφέρει μπροστά σε αυτό που κοστίζει, κάνει τα 70€ να φαίνονται κυριολεκτικά αστείο ποσό.
Την έχω εγκαταστήσει σε όλες μου τις συσκευές (pc’s, tablet, smartphone) και καταγράφει που ξοδεύω ή επενδύω το χρόνο μου.
(Αν σε ενδιαφέρει και το αποφασίσεις, εδώ είμαι αν χρειαστείς οποιαδήποτε βοήθεια)
Βλέπω λοιπόν, ότι την περασμένη εβδομάδα.. ξέφυγα (ιδίως με το YouTube!)
24% χαμηλότερο ‘σκορ’ παραγωγικότητας σε σχέση με την προηγούμενη εβδομάδα.
Και δεν είναι τόσο αυτό το νούμερο σαν νούμερο, είναι και ο γενικός χρόνος των 100 ωρών που ήμουν online.
38 ώρες περισσότερες από την προηγούμενη εβδομάδα!
Εχμ μήπως ξέφυγα χωρίς να το καταλάβω;
Καταλαβαίνεις τώρα γιατί λέω πως ‘άλλα νομίζω πως κάνω και άλλα τελικά κάνω’ πολλές φορές.
Η ‘δικαιολογία’ μου θα ήταν ότι μάθαινα καινούργια πράγματα, δεν χάζευα στο YouTube.
Κι ενώ αυτό είναι αλήθεια, εντούτοις δεν ήταν αυτός ο στόχος μου για την περασμένη εβδομάδα.
Οπότε… δικαιολογία δεν υπάρχει.
Άρα, τι μου έλλειψε την προηγούμενη εβδομάδα;
Πειθαρχία.
Μια λέξη, ένας ολόκληρος κόσμος από πίσω.
Ένα βιβλίο ολόκληρο μπορείς να γράψεις γι’ αυτό το χαρακτηριστικό. Αρετή θα την έλεγα.
Νιώθω πολύ πιο πειθαρχημένος απ’ ότι ήμουν στο παρελθόν. Καμία σύγκριση.
Όμως είναι τόσο εύκολο να ξεφύγεις από το σκοπό σου. Και από το στόχο σου.
Ιδίως όταν αυτά τα δυο δεν είναι ξεκάθαρα…
Και να σου πω κάτι;
Πιστεύω πραγματικά ότι περισσότερη αξία έχει να μοιράζομαι τα λάθη μου και τα πάθη μου, παρά αυτά που ‘καταφέρνω’.
Τον αγώνα μου κάνω και αυτόν μοιράζομαι. Αν καταφέρω κάτι θα το μοιραστω για να σου δείξω ότι γίνεται.
Ότι αυτό που έκανα δούλεψε για μένα και πολύ πιθανό να δουλέψει και για σένα.
Όλος ο ‘αγώνας’ είναι για να αποκτήσω αυτεπίγνωση, έτσι ώστε να μπορέσω να αλλάζω συνεχώς το ‘πρόγραμμα’.
Ή ακόμα καλύτερα, τον προγραμματισμό του υποσυνειδήτου μου, που τρέχει το πρόγραμμα.
Αυτή η μεταφορά μου αρέσει. Βγάζει λίγο ‘νόημα’.
Έχουμε βλέπεις έναν ακατάπαυστο μηχανισμό παραγωγής νοημάτων, ο οποίος για κάθε πληροφορία που λαμβάνει ο εγκέφαλος, ‘πρέπει’ να δώσει ένα νόημα.
Τελοσπάντων… μήπως ξέφυγα πάλι; 🙂
Σήμερα κλείνω 150 μέρες από την ημέρα που έγινα ‘αριστερός’.
Ξέρω που πάει ο νους σου 🙂
Όχι, δεν έχει να κάνει με πολιτικές πεποιθήσεις.
Έχει να κάνει με το αριστερό μου χέρι.
Ξεκίνησα στα μέσα Αυγούστου να γράφω μια μικρή παράγραφο κάθε πρωί και βράδυ, με το αριστερό χέρι (είμαι δεξιόχειρας).
Γιατί;
Γιατί το πρότεινε ένας από τους ανθρώπους που ακολουθώ εδώ και κάποια χρόνια και με εμπνέει. Είναι… δάσκαλος.
Γιατί όμως το πρότεινε;
Για μια σειρά από λόγους.
- Γιατί δημιουργεί νευρογένεση. Τη δημιουργία δηλαδή νέων νευρώνων στον εγκέφαλο. 🧠
- Για πειθαρχία! Ναι, να κάνεις κάτι ‘αδιανόητο’, κάτι μη λογικό, κάθε μέρα για έναν ολόκληρο χρόνο.
- Για να συνειδητοποιήσεις πόσο δύσκολο είναι να δημιουργήσεις μια νέα συνήθεια και πόσο δύσκολο είναι να τη σταματήσεις όταν αυτή έχει αυτοματοποιηθεί!
Είναι φανταστικό παράδειγμα.
Ξέρω, ξέρω θέλεις να μάθεις τι γράφω 🙂
Ε να λοιπόν ✍️
“Είμαι πολύ χαρούμενος κι ευτυχισμένος, τώρα που έχω αντιληφθεί ότι το πνευματικό μου DNA είναι τέλειο και αυτή η τελειότητα υπάρχει μέσα μου.
Ξεκινώ την κάθε μέρα, ψάχνοντας για τομείς της ζωής μου στους οποίους θα ήθελα να δω την τελειότητα αυτή να εκφράζεται αυτοματοποιημένα.”
Και να σου πω και κάτι τελευταίο για να επιβεβαιώσεις ότι ‘δεν πάει καλά αυτός;’
Η προτροπή του ήταν να το γράφω κάθε πρωί.
Εγώ επέλεξα να το κάνω πρωί-βράδυ για καλύτερα αποτελέσματα!
Αν είχα μια πρόταση να σου κάνω, θα ήταν αυτή:
Προσπάθησε να δημιουργείς νέες συνήθειες και να διακόπτεις το μοτίβο στο οποίο είσαι, ανα τακτά χρονικά διαστήματα.
Είναι πολύ εύκολο να χάσεις τον προσανατολισμό σου, το λέω γιατί το ίδιο συμβαίνει και με μένα και με όλους μας.
Επίγνωση και πειθαρχία είναι δυο χαρακτηριστικά που τα έχω.. χαραγμένα στο μέτωπο (σαν tattoo από τη μέσα πλευρά!)
Μου έλλειπαν και τα δυο. Σιγά σιγά άρχισα να τα καλλιεργώ. Είμαι σε καλό δρόμο, αλλά είμαι ακόμα στην αρχή του δρόμου 🙂
Τα λέμε σύντομα αγαπημένε/η.
(αν δεν χάσω το ρυθμό μου πάλι!)
Έως τότε, αν θέλεις να συζητήσουμε κάτι, ξέρεις τον τρόπο…
Just reply 🙂
🙏
