Αλτ! Τις ει; ✋

Αυτό είναι το τρίτο επεισόδιο της μινι σειράς Επαναπρογραμματισμός Νευροσυσχετισμών Βήμα-Βήμα.

Τίτλος Επεισοδίου: Αλτ! Τις ει;

Αν δεν έχεις διαβάσει κάποιο από τα προηγούμενα 2-3 μηνύματα, ίσως να σου φανούν λίγο περίεργα, ασύνδετα, ακατανόητα αυτά που θα διαβάσεις παρακάτω.

Προτείνω λοιπόν αν θέλεις και αν δεν το έχεις κάνει ήδη, να διαβάσεις το εισαγωγικό μήνυμα για το τι είναι αυτοί οι νευροσυσχετισμοί και γιατί θέλουμε να δημιουργήσουμε νέους για να αντικαταστήσουμε τους ήδη υπάρχοντες, οι οποίοι πολλές φορές μας κρατούν ‘φυλακισμένους’.

Θα το βρεις εδώ.

Μετά θα πρότεινα να δεις το πρώτο επεισόδιο (να διαβάσεις για την ακρίβεια) και μετά το δεύτερο επεισόδιο.

Προτείνω επίσης να το κάνεις σε κάποια στιγμή που δεν θα έχεις άγχος για να κάνεις κάτι μετά, δε θα βιάζεσαι δηλαδή να το ξεπετάξεις και θα είσαι σε ένα (κατά το δυνατό) ήσυχο περιβάλλον.

Κοιτώντας το γενικότερο πλαίσιο, είναι αυτό που πολλές φορές κάνει τη διαφορά.

Η δυνατότητα δηλαδή να κάνουμε ένα κοντινό ζουμ όταν αυτό χρειάζεται και συνάμα να μπορούμε να βλέπουμε τα πράγματα από ψηλά όταν αυτό απαιτείται.

Τώρα για παράδειγμα διαβάζεις αυτό το μήνυμα. Κάνεις ένα ζουμ.

Όταν το τελειώσεις, μπορεί να μείνεις λίγο ήρεμος/η και να δείς τη γενικότερη εικόνα για το πώς να αξιοποιήσεις στην πράξη κάτι που πιθανώς βρήκες ενδιαφέρον.

Μπορεί να ακούσεις φωνές από μέσα ή απ’ έξω και μπορεί να νιώσεις μια αίσθηση ελευθερίας, όπως ένιωθα εγώ όταν το έγραφα…

Οι μικρές λεπτομέρειες που δε βλέπουμε και δεν δίνουμε σημασία, πολλές φορές αποτελούν τη λεπτή αυτή γραμμή που (δια)χωρίζει την επιτυχία από την αποτυχία.

Το θετικό από το αρνητικό. Το αποτελεσματικό από το μη αποτελεσματικό.

Μια διαπίστωση που άλλαξε τελείως τον τρόπο που πορεύομαι, ήταν ότι όλα μα όλα παίζουν το ρόλο τους. Το παραμικρό.

Κάθε σκέψη μου, κάθε πράξη που κάνω ή που δεν κάνω και φυσικά κάθε συναίσθημα που νιώθω, έχει ένα αποτέλεσμα.

Μικρότερο ή μεγαλύτερο κάποιες φορές, είναι πάντως ένα κομμάτι της αλυσίδας.

Ένα υγιές ή ένα άρρωστο κύτταρο στο σώμα μου.

Αν καταφέρω να βελτιώνω ένα ελάχιστο ‘κυταρράκι’ κάθε φορά, κάθε μέρα, κάθε στιγμή, τότε σιγά σιγά, αν επιμείνω και αν δεν βιάζομαι να δω το αποτέλεσμα που επιθυμώ…

…τότε ξαφνικά μια μέρα, με έναν απροσδόκητο, εντυπωσιακό και ανεξήγητο τρόπο, αρχίζω να συνειδητοποιώ ότι κάτι έχει αλλάξει πρός το καλύτερο.

Κάτι που με οδηγεί πρός την κατεύθυνση που θέλω να πάω.

(Προαπαιτούμενο φυσικά να ξέρω την κατεύθυνση που θέλω να πάω).

Έτσι λοιπόν, βλέπω πλέον τη ζωή και ότι κάνω ολιστικά.

Λέξη-κλειδί: Ολιστικά

Όλα μα όλα είναι σημαντικά. Η παραμικρή λεπτομέρεια θα μετρήσει. Το ελάχιστο, αφανές, το ανεπαίσθητο…

Δεν έχω την πολυτέλεια να αφεθώ, παρά μόνο όταν το κάνω απόλυτα συνειδητά. Από επιλογή.

Διαφορετικά, θα χαθώ στη δίνη των προγραμμάτων που παίζουν αυτόματα στο υποσυνείδητό μου.

Θα μπει ο αυτόματος πιλότος που έχει προγραμματιστεί λάθος!

Θα με πάει εκεί που έχει προγραμματιστεί να με πάει.

Και πολλές φορές θα κάνει κύκλους αμέτρητους… χωρίς σκοπό και προορισμό.

Θα στροβιλίζομαι και θα χάνω την αίσθηση της ύπαρξής μου από τη ζάλη…

Θα γίνω πάλι το ‘θύμα’ των γεγονότων, των φαινομενικά εξωτερικών καταστάσεων.

Θα κυλήσω στο βούρκο της μιζέριας, της βαρεμάρας, της έλλειψης κινήτρου.

Θα ζω για να περάσει το μαρτύριο και αυτής της ημέρας.

Θα μαλώνω με όποιον βρεθεί στο δρόμο μου.

Θα μου φταίνε οι άλλοι, θα νευριάζω, θα αγχώνομαι, θα ιδρώνω από το κακό μου πολλές φορές, θα δυσανασχετώ…

Θέλω όντως να ζω έτσι;

Όχι!

Όχι πια…

Και όχι απλά δε θέλω, μόνο με τη σκέψη αηδιάζω

Έχω επιλογή. Επιλέγω να το αλλάξω.

Κι΄εσυ την έχεις έστω κι αν δεν το είχες σκεφτεί σε βάθος έως τώρα.

Έχω λοιπόν συσχετίσει όλα αυτά τα συναισθήματα και το πως νιώθω, με το τι κάνω ανα πάσα στιγμή.

Έχω κάνει ένα νευροσυσχετισμό δηλαδή.

Έχω συνδυάσει με πόνο κάτι που δεν θέλω να νιώθω στην καθημερινότητά μου, με κάποιες συγκεκριμένες πεποιθήσεις.

Μια από αυτές είναι πως ότι κάνω μετράει.

Το μόνο που έχω να κάνω, είναι να είμαι συνειδητός, προσεκτικός δηλαδή και να παρατηρώ τον εαυτό μου κάθε δευτερόλεπτο.

Επιδιώκω να εστιάζω την προσοχή μου μόνο εκεί που επιλέγω,

μόνο σε σκέψεις και πράξεις που θα με βοηθήσουν να επιτύχω το αποτέλεσμα που θέλω.

Ότι δεν είναι υπέρ μου, είναι εναντίον μου!

Δεν υπάρχει ουδετερότητα εδώ.

Είναι μια γραμμή που πρέπει να τραβήξω.Ένα όριο. Αδιαπραγμάτευτο. Τέλος.

(Δεν αναφέρομαι σε ανθρώπους εδώ, κάθε άλλο! Μόνο σε πληροφορίες που λαμβάνονται από τις αισθήσεις μου κάθε δέκατο του δευτερολέποτυ)

Η δουλειά μου λοιπόν, η πρωταρχική και πιο σημαντική δουλειά που έχω στη ζωή μου, είναι να… φυλάω σκοπιά!

Να προσέχω τι αφήνω να περάσει μέσα μου. Στον πολύτιμο εγκέφαλό μου και στο νου μου!

Αλτ! Τις ει; που λέει ο φαντάρος στη σκοπιά..

(Εεεπ! Σταμάτα, τι θέλεις, που πας, ποιoς είσαι;)

Αν σκεφτούμε πως ότι λαμβάνουν οι πέντε μας αισθήσεις από το εξωτερικό περιβάλλον είναι απλά bits (μονάδα μέτρησης) πληροφοριών,

και αν γνωρίζουμε πως το 95% από αυτές τις πληροφορίες ασυναίσθητα καταλήγουν στο υποσυνείδητό μας, δημιουργώντας νέα ή ενισχύοντας υφιστάμενα προγράμματα πεποιθήσεων και συμπεριφορών,

δεν είναι ασφαλές να συμπεράνω πως αν δεν σταθώ φύλακας σε ότι περνάει από τις αιθήσεις μου, στην ουσία είμαι ένα άβουλο ον;

Η ελευθερία της επιλογής, η ελεύθερη βούληση, είναι το πολυτιμότερο αγαθό που έχω.

Κανείς δε μπορεί να με αναγκάσει να σκέφτομαι κάτι που δεν θέλω.

Μπορεί να το επηρεάσει όμως, εφόσον δεν γνωρίζω τα ‘όπλα’ μου, τα εργαλεία που έχω από τη φύση μου και ως εκ τούτου γίνομαι θύμα των καταστάσεων και των πονηρών ανθρώπων.

Το τι θα επιλέξω να κάνω αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή και κάθε στιγμή που ζω, είναι ένα ελάχιστο σημείο, ένας πόντος ας πούμε στο σκορ που μαζεύω κάθε μέρα.

Κάθε τι που κάνω και είναι θετικό, κάτι που βελτιώνω, κάτι πρός την κατεύθυνση που έχω ορίσει, είναι +1 πόντος.

Κάθε τι που αφήνω για αύριο, κάθε τι που είναι βάρος, κάθε τι που είναι αντιθετο πρός τον προσανατολισμό μου, είναι -4 πόντοι.

Μα γιατί +1 και -4 θα ρωτήσεις;

Γιατί δυστυχώς η προδιάθεση του εγκεφάλου μας είναι να ψάχνει το ασφαλές πρώτα, να μας κρατήσει ζωντανούς, όχι να μας κάνει ευτυχισμένους.

Και επίσης, γιατί ήδη υπάρχουν εγκατεστημένα τα υφιστάμενα προγράμματα, τα οποία όμως, όπως έχουμε λίγο πολύ αποδείξει (αυτά έχουν αποδείξει τον εαυτό τους δηλαδή αν αναλύσεις προσεκτικά τη ζωή σου), είναι ιδιαίτερα κακής ποιότητας,

Ανεπαρκή. Κακοφτιαγμένα. Ελαττωματικά.

Χαλασμένα. Σάπια..

Μπορείς να τα ονομάσεις όπως εσύ επιθυμείς!

Έτσι λοιπόν, γνωρίζοντας πώς ακριβώς γίνεται η αλλαγή που μέχρι τώρα πιστεύαμε ότι είναι αδύνατη, ή για την οποία δεν είχαμε κάποια εικόνα στην οθόνη του μυαλού μας,

παρατηρώντας και ακούγοντας σιγά σιγά τα προγράμματα να παίζουν στο νου μας,

νιώθωντας τα συναισθήματα που αυτά δημιουργούν,

διαπιστώνοντας τον τρόπο με τον οποίο αυτά τα συναισθήματα δημιουργούν τα αποτελέσματα στη ζωή μας,

μπορούμε να κάνουμε ένα βήμα μπροστά και να πάρουμε τον έλεγχο που είχαμε μέχρι σήμερα αφήσει στα υποσυνείδητα προγράμματά μας.

Για να γίνει αυτό, υπάρχει μια πολύ απλή και εύκολη προϋπόθεση:

Να πιστέψουμε με όλο μας το είναι, με κάθε κύταρρό μας, ότι:

  1. Μπορούμε να αλλάξουμε αυτά που θέλουμε να αλλάξουμε και ότι η αλλαγή μάλιστα μπορεί να γίνει και άμεσα. Η αλλαγή γίνεται στιγμιαία, όπως ακριβώς και η λήψη αποφάσεων!

Αυτό που παίρνει χρόνο, δεν είναι η αλλαγή καθεαυτή, αλλά η προετοιμασία για την αλλαγή.

Έχοντας αναφέρει αυτό, δεν είναι ο χρόνος που θα χρειαστεί να γίνει η όποια αλλαγή επιθυμείς το μοναδικό κριτήριο επιτυχίας.

Ναι, μπορείς να σταματήσεις να καπνίζεις αυτή τη στιγμή αν το αποφασίσεις. Όμως δε μπορείς να χάσεις 1ο κιλά σε μια μέρα. Ούτε σε μια εβδομάδα.

Κράτα την ουσία εδώ:

Πρέπει να πιστέψεις ότι μπορείς. Και με όλα όσα έχεις διαβάσει μέχρι σήμερα και με τις πληροφορίες που πλέον έχεις (που δεν είχες πριν που ίσως δεν το πίστευες), έχεις πλέον και αποδείξεις.

Συνεπώς, η αλλαγή θα είναι πλέον μόνο θέμα επιλογής, επιθυμίας, προσπάθειας, υπομονής και επιμονής.

Δε χρειάζεται να αποκτήσεις κάτι που δεν έχεις ήδη. Απλά θα διαχειριστείς λίγο διαφορετικά τα εργαλεία που έχεις από τη φύση σου.

Αν πάρει μπροστά η μηχανή, ακόμα και να σβήσει στην πορεία, εσύ θα συνεχίσεις.

Το μόνο που χρειάζεται είναι να έχεις προσανατολισμό. Και να είσαι συγκεντρωμένος/η.

  1. Το δεύτερο πράγμα που χρειάζεται να πιστέψει κάθε κύτταρό σου, είναι ότι εμείς οι ίδιοι είμαστε υπεύθυνοι για την όποια αλλαγή του εαυτού μας.

Κανείς άλλος. Πρέπει να δούμε τον εαυτό μας ως τον μοναδικό υπεύθυνο, κανέναν άλλον άνθρωπο.

Δικά μας προγράμματα είναι στο υποσυνείδητό μας. Δικοί μας νευροσυσχετισμοί που είχαν δημιουργήσει άλλοι στο παρελθόν!

Αν δεν αλλάξουμε εμείς αυτά που θέλουμε, πάντα θα ψάχνουμε κάποιον άλλον να κάνει την αλλαγή για εμάς.

Και πάντα θα έχουμε κάποιον να κατηγορούμε αν δεν έρθει το αποτέλεσμα που θέλουμε…

Και πάντα θα νιώθουμε θύματα…

Αν κρατήσεις ένα μόνο πράγμα από αυτό το μήνυμα, κράτα αυτό:

Δεν φταίμε για το πώς είμαστε, είναι όμως αποκλειστικά δική μας ευθύνη να το αλλάξουμε.

Και δεν είμαστε υπεύθυνοι παρόλο που εμείς (ο εγκέφαλός μας δηλαδή) τα δημιουργήσαμε, γιατί απλά δεν το γνωρίζαμε.

Δεν το κάναμε συνειδητά…

Τώρα όμως ξέρουμε! Και αν είμαστε έτοιμοι, μπορούμε να ξεκινήσουμε τώρα, αυτήν εδώ τη στιγμή!

Πώς;

Ένα μικρό βήμα χρειάζεται από την πλευρά σου κάθε ώρα και στιγμή.

Αν το κάνεις, μια δύναμη θα σε σπρώχνει για να κάνεις το επόμενο…

Αν έχεις τη δυνατότητα να διώξεις από πάνω σου ότι σε βαραίνει και το τίμημα γι’ αυτό είναι α) να πιστέψεις ότι μπορείς και β) ότι είναι αποκλειστικά και μόνο στο δικό σου χέρι, κανενός άλλου ανθρώπου, τι θα έλεγες, αξίζει τον ‘κόπο’;

Το μικρό λοιπόν βήμα σήμερα, είναι να σκεφτείς (και να γράψεις ιδανικά) τι θα πρέπει να κάνεις για να πιστέψεις με όλο σου το είναι ότι μπορείς και ότι είναι στο χέρι σου μόνο.

Η ευθύνη/υπευθυνότητα της αλλαγής/βελτίωσης/εξέλιξης αγαπημένε/η, δεν είναι βάρος, είναι απέραντη ελευθερία!

Σκέψου πόσο πολύ θέλεις να ξεφορτωθείς, μια κακή συνήθεια ας πούμε και ‘γέμισέ το’, συνδυασέ το, με ότι αρνητικό συναίσθημα μπορείς να σκεφτείς.

Και παράλληλα, σκέψου πως θα νιώθεις αν έχεις πετύχει την αλλαγή που θέλεις και επανέλαβέ το μέχρι να το νιώσεις ‘στο πετσί’ σου!

Πόσο καλύτερη, πόσο πιο ωραία θα είναι η ζωή σου αν ξεφορτωθείς αυτή την κακή συνήθεια που σε ταλαιπωρεί;

(συνεχίζεται με το πρώτο βήμα το οποίο έίχα σκοπό να γράψω σε αυτό το μήνυμα αλλά ήδη έχει πολλές πληροφορίες…)

Υ.Γ. Η αρχική μου πρόθεση να κάνω αυτή τη μινι σειρά πιο compact και να στέλνω πιο συχνά μηνύματα, αποδείχτηκε ιδιαίτερα δύσκολη στην πράξη.

Έτσι θα συνεχίσω με τα εβδομαδιαία μηνύματα, κάθε Σαββατοκύριακο.

Τώρα μπορεί και να πεις… ‘σκοτίστηκα!’ Με το δίκιο σου ????

Έχεις όλα τα υπόλοιπα έχεις και τα υστερόγραφά μου!

Αν πάντως βρίσκεις αξία σε αυτά που διαβάζεις, θα ήταν ιδανικό.

Εγώ σε ευχαριστώ από καρδιάς που διαβάζεις τα μηνύματά μου και είμαι πάντα ανοιχτός σε σχόλια, feedback και συζητήσεις.

Απλά απάντησέ μου σε αυτό το μήνυμα αν θέλεις!

Η εμπιστοσύνη σου, ο χρόνος που διαθέτεις και η προσοχή σου, να ξέρεις ότι και με τιμούν και με χαροποιούν!

Μοιράσου το

Έχω και newsletter πάμε μια βόλτα;

Εβδομαδιαία τροφή για σκέψη μέσα από το μυστήριο μυαλό ενός οικονομολόγου συμπεριφοράς...

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Μπορείς να ειδοποιηθείς για απαντήσεις στο δικό σου σχόλιο, μέσω e-mail (απλά επίλεξέ το από το παραπάνω κουτάκι).

Μπορείς επίσης να εγγραφείς εδώ στις ειδοποιήσεις χωρίς να σχολιάσεις.

Κι' άλλη τροφή για σκέψη...

Από το Newsletter: Seeds of Freedom

Γιατί;❓

Γιατί αποφάσισα να θέσω μόνος μου αυτή τη δοκιμασία στον εαυτό μου; Μήπως είμαι μαζοχιστής;

Καλά με δουλεύεις; ????

Χημικές αντιδράσεις στον εγκέφαλο, αύξηση των παλμών της καρδιάς, το σώμα σε κατάσταση ‘πάλης’, ένταση…

Αυτό μου άλλαξε τη ζωή…

Κάποια στιγμή, ήρθε μπροστά μου ένα video που με συντάραξε.
Με άγγιξε ρε παιδί μου.
Με έβαλε σε σκέψεις.

Από το 100 Day Challenge:

Η σχέση μας με το λάθος...
#100daychallenge

Το λάθος

Η μέρα που άλλαξε τη σχέση μου με… το λάθος, μια για πάντα.

Ο συμπαθητικούλης
#100daychallenge

Ο συμπαθητικούλης…

Πόσο εύκολα σχηματίζουμε ‘άποψη’ και βάζουμε ταμπέλες σε άλλους, βασιζόμενοι μόνο σε ένα στιγμιότυπο;

Αντίδραση | Απόκριση
#100daychallenge

Αντίδραση | Απόκριση

Το μη ορατό κενό που κάνει εφικτή την απόκριση σε αντίθεση με την αντίδραση…

Ο Οξυδερκής..
#100daychallenge

Ο Οξυδερκής

Ο ερευνητής, ο παρατηρητής.. αυτός που έχει πολύ μεγάλη αντιληπτική ικανότητα…

Τα στανταρντς...
#100daychallenge

Τα στανταρντς

Το σύνολο αυτών των στανταρτς και αυτών των ορίων “ανεκτικότητας”…

Τι έμαθα σε 100 μέρες
#100daychallenge

Κάθε τέλος, μια αρχή…

Αν μου κάνεις παρέα σε αυτό το ταξίδι, θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου να κερδίσεις και εσύ όσο και εγώ.

Η Δευτέρα...
#100daychallenge

Δευτέρα…

Ίσως η πιο παρεξηγημένη μέρα της εβδομάδας. Αυτό αλλάζει όμως…

#100daychallenge

Τα τυφλά σημεία

Ένα τυφλό σημείο θα παραμείνει τυφλό, έως ότου πέσει φως επάνω του. Tο φως μπορείς να το προκαλέσεις…

Το Seeds of Freedom είναι ένα εβδομαδιαίο newsletter. 

Όμως

Μην αφήσεις τη λέξη newsletter να σε παρασύρει..

Μη φανταστείς κάτι παρόμοιο, ίσως κάτι που έχεις συναντήσει στο παρελθόν.

Δεν υπάρχει :)

Είναι ένα γράμμα που γράφω κάθε εβδομάδα και απευθύνεται σε σένα που βρίσκεις ενδιαφέρον να μπαίνεις για λίγο στο μυαλό μου.

Να κρυφοκοιτάς λίγο, να βλέπεις τον τρόπο που σκέφτομαι, τι αισθάνομαι, τι μαθαίνω, τι παθαίνω, να ανακαλύπτεις νέες ιδέες και οπτικές.

Γιατί το κάνω αυτό;

Χμ, πριν πάω εκεί θέλω να σε πάω κάπου αλλού. 

Στην πρώτη μέρα που ξεκίνησε όλο αυτό…

Ήταν στα μέσα του Νοέμβρη του 2020 και είχε ξεκινήσει το δεύτερο lockdown λόγω covid.

Είχα φρικάρει

Δεν το περίμενα.

Πίστευα πως το είχαμε αφήσει πίσω όλο αυτό με τα lockdown και τα συναφή.

Η πίεση που ένιωθα ήταν ασφυκτική…

Κάτι μέσα μου έψαχνε τρόπο να βγει, κάτι να ξεθυμάνει…

Χωρίς να καταλάβω πώς, ένα πρωινό εκεί στο πρώτο δεκαήμερο του Νοέμβρη (2020), 

έγραψα ένα μακροσκελές κείμενο στο facebook και το μοιράστηκα με 300 περίπου φίλους και γνωστούς.

Ήταν μια εξήγηση γιατί είχα περίπου 2 χρόνια να… πατήσω το πόδι μου εκεί (στο facebook ντε) και ήταν επίσης το τι είχα στο μυαλό μου για το μέλλον.

Στο τέλος είχε και ένα κάλεσμα για όποιον ενδιαφέρεται να ακούσει τις ιδέες μου μέσω email.

Έτσι ξεκίνησα να γράφω και να στέλνω ένα email κάθε εβδομάδα σε αυτούς που με εμπιστεύτηκαν και που ήταν αρκετά περίεργοι να με ακούσουν.

Με την επίγνωση που έχω σήμερα, νιώθω πως αυτό που είχα τότε την ανάγκη να κάνω, ήταν στην ουσία να επικοινωνήσω.

Να μοιραστώ κάποιες ενδιαφέρουσες πληροφορίες, να επικοινωνήσω κάποιες ιδέες και ξεκινήσω μια προσπάθεια που δεν ήξερα ακριβώς που θα καταλήξει. 

Με κύριο σκοπό όπως είχα στο μυαλό μου, να βοηθήσω με τον τρόπο μου όποιον είχε ανάγκη για βοήθεια εκείνο το δύσκολο διάστημα, δίνοντας ελπίδα…

…να εμπνεύσω όποιον ήταν ανοιχτός να λάβει από αυτά που μοιραζόμουν…

και να ξεκινήσω να γράφω για να γίνομαι μέρα με τη μέρα καλύτερος στο γράψιμο.

Σε έναν συγκεκριμένο τρόπο γραψίματος που είχα στο μυαλό μου και με ένα πλάνο που είχα σκοπό να μοιραστώ με όλους ανοιχτά.

Αυτή η εβδομαδιαία επαφή, αυτό το απλό γράμμα που έστελνα σε φίλους και γνωστούς, 

άλλοτε με ύφος περισσότερο ‘διδακτικό’ και άλλοτε ‘φιλικό’…

άρχισε να παίρνει μια ιδιαίτερη μορφή και να δημιουργείται κάτι που δε μπορούσα να φανταστώ όταν το ξεκίνησα.

Άρχισα να μοιράζομαι τα πάνω μου και τα κάτω μου, τους στόχους μου, τα όνειρά μου, τον τρόπο που είχα σκοπό να τα κάνω πράξη, τις αποτυχίες, τις επιτυχίες, τις αναποδιές, τα συναισθηματικά κύματα, τα εμπόδια, τις αποφάσεις, τις κρίσεις, τις λύσεις, …

Όλα αυτά που ένιωθα και αισθανόμουν ότι αυτό από μόνο του έχει κάτι να προσφέρει

Μια νέα οπτική, μια άλλη προσέγγιση, μια νέα πεποίθηση, μια διαφορετική άποψη…

Να δώσει σε σένα που διαβάζεις κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα…

Μια γεύση γνωστή αλλά και άγνωστη την ίδια στιγμή…

Ξεκίνησα λοιπόν κάτι νέο, από την αρχή, από το μηδέν, με μια απλή ιδέα και μια παρόρμηση να με κατευθύνει στο πρώτο βήμα…

Αυτό λοιπόν το προσωπικό γράμμα που στέλνω κάθε εβδομάδα, έχει βασικό σκοπό να προσφέρει κάτι χρήσιμο και αξιόλογο σε αυτόν που θα με εμπιστευτεί με το χρόνο και την προσοχή του…

Γιατί αυτά τα δύο, ίσως να είναι και τα πιο πολύτιμα ‘νομίσματα’.

Ναι, ακόμα και από τα ‘ευρώ’ ;)

Και… γιατί όχι με τον τρόπο αυτό να γίνω το ζωντανό παράδειγμα για όποιον θέλει να δοκιμάσει κάτι καινούργιο.

Μήπως έχεις κάτι στο πίσω μέρος του μυαλού σου και κάτι σε κρατάει από το να το ξεκινήσεις; 

Ή μήπως να το συνεχίσεις;

 Ή να το παρατήσεις αν χρειάζεται;

Μήπως θέλεις να ξεφύγεις από μια ζωή που δε σε εκφράζει;

Μήπως θέλεις να δημιουργήσεις μια καθημερινότητα που σε εκφράζει;

Αυτό είναι σήμερα το Seeds of Freedom. 

Μαθαίνω ανοιχτά, σκέφτομαι δυνατά, μοιράζομαι τις εμπειρίες μου, με σκοπό να γίνω καλύτερος εγώ και να γίνεις καλύτερος/η κι εσύ.

Και έτσι να κάνουμε τον κόσμο λίγο καλύτερο :)

Αυτοί είναι οι σπόροι για τη δική μου ελευθερία (seeds of freedom) και αν θελήσεις μπορούν να γίνουν οι σπόροι για τη δική σου ελευθερία.

Και γιατί ελευθερία; Γιατί σπόροι ελευθερίας;

Γιατί αυτό αγαπημένε/η είναι το δικό μου προσωπικό “θέμα” στο ταξίδι της ζωής μου.

Την ελευθερία μου επιζητώ ως κυρίαρχο συναίσθημα. 

Την ψυχική, νοητική, συναισθηματική, οικονομική… ελευθερία.

Όπως εγώ την έχω στο δικό μου μυαλό και όπως μπορείς να την πάρεις κι εσύ και να τη φτιάξεις όπως επιθυμείς στο δικό σου το μυαλό.

Πάρε την πρώτη ύλη που σου δίνω, πάρε τα υλικά και δημιούργησε τη δική σου συνταγή για την ελευθερία σου.

Και ξέρεις κάτι;

Αν μάθεις τον τρόπο -που αυτός είναι και ο αντικειμενικός σκοπός- τότε μπορείς να χρησιμοποιήσεις τον ίδιο τρόπο και για ότι άλλο θέλεις να αλλάξεις στη ζωή σου…

Είναι μια διαδικασία… 

Το μυστικό είναι να την αγαπήσεις. 

Αν το καταφέρεις, πίστεψέ με πως αυτό που θα νιώθεις κάθε βράδυ που πας για ύπνο και κάθε πρωί που θα ξυπνάς, θα είναι ότι καλύτερο μπορείς να φανταστείς.

Και ίσως να μην μπορείς καν να το φανταστείς ;)

Λοιπόν; 

Θα μου κάνεις παρέα σε αυτό το ταξίδι;