Η φυλή που κάθε φορά που χορεύει, βρέχει ????

Έχεις ακούσει ποτέ για μια φυλή στον Αμαζόνιο, που κάθε φορά που χορεύουν βρέχει;

Κάθε φορά όμως!

Πως γίνεται ρε φίλε αυτό;

Δεν είναι αξιοπερίεργο;

Ανεξήγητο ίσως;

Ήθελα να το ‘συζητήσουμε’ σήμερα γιατί το βρίσκω συναρπαστικό!

Πάμε λοιπόν;

Ωραία ????

Θυμάσαι τον Jim Rohn;

Σε ένα προηγούμενο μήνυμα είχα μοιραστεί πόσο πολύ με επηρέασε κάτι που άκουσα να λέει:

“Δούλευε πάνω στον εαυτό σου, περισσότερο απ’ ότι στη δουλειά σου”.

Από τότε έχει ‘ριζώσει’ αυτή η νοοτροπία μέσα μου και δεν το μετανιώνω που την “αποθήκευσα” στο σκληρό μου δίσκο.

Νιώθω μάλιστα σα να την έχω κάνει και συντόμευση στην “αρχική μου σελίδα”, εκεί στο υποσυνείδητό μου ????

Ανοίγω παρένθεση:

ένιωσα ιδιαίτερη χαρά, όταν διάβασα κάποια στιγμή το βίο του Αγίου Παϊσίου και είδα ότι ανέφερε ακριβώς το ίδιο σκεπτικό, απλά με άλλα λόγια, με το δικό του τρόπο.

Όταν ακούω το ίδιο πράγμα από τελείως διαφορετικές πηγές, ένα κλικ γίνεται και κλειδώνει στο μυαλό μου.

Μια σύναψη μεταξύ δυο νευρώνων δηλαδή…

Κάπως έτσι δημιουργούνται οι πεποιθήσεις!

Κλείνω παρένθεση

Ο Jim λοιπόν, με το δικό του, μοναδικό τρόπο, μπορεί μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα να περάσει το μήνυμά του.

Θέλεις απόδειξη; Δες εδώ

Πόσο χρειάζεται να προσπαθήσει ένα μωρό μέχρι να καταφέρει να περπατήσει;

Μα φυσικά, έως ότου τα καταφέρει!

Ομοίως, ότι πραγματικά θέλεις, πρέπει να μείνεις εκεί, όσο δύσκολο και να είναι, έως ότου το καταφέρεις.

Μια επισήμανση όμως εδώ γιατί το μυαλό παίζει παιχνίδια πολλές φορές.

Η επιτυχία/επίτευξη ενός στόχου, μπορείς να (ξανα)πεις ότι έχει τέσσερα στάδια:

  1. Αποφασίζω τι ακριβώς θέλω να κάνω
  2. Κάνω το πρώτο βήμα, μετά το επόμενο, το επόμενο κλπ (όσο πιο κοντά το ένα βήμα με το επόμενο και όσο πιο έτοιμος/η είμαι, τόσο πιο γρήγορα θα έρθει το αποτέλεσμα)
  3. Παρακολουθώ το αποτέλεσμα και προβαίνω σε διορθωτικές κινήσεις,
  4. Ξαναπροσπαθώ μετά τις διορθωτικές κινήσεις και παρακολουθώ το αποτέλεσμα των ενεργειών μου.

Επαναλαμβάνω τα στάδια 3 και 4 συνεχώς έως ότου τα καταφέρω.

Καλά τα λες φιλαράκι – θα λες τώρα από μέσα σου – αλλά στην πράξη δεν είναι τόσο απλά.

Πίστεψέ με σε νιώθω!

Απλά είναι, όμως δεν είναι εύκολα.

Το ότι είναι απλό δε σημαίνει ότι είναι και εύκολο.

Το μυαλό μας το κάνει δύσκολο, γιατί δημιουργεί εμπόδια εκεί που δεν υπάρχουν.

Το καταφέρνει με αρνητικές σκέψεις και ‘τρομερές’ φαντασιώσεις.

Και το κάνει τόσο καλά, που σε λίγα λεπτά σε έχει πείσει ότι τελικά αυτό που θέλεις, δεν το θέλεις πραγματικά και θα σου βγει και σε κακό αν συνεχίσεις την προσπάθεια.

Έτσι δεν είναι;

Το μόνο λοιπόν που θα πρέπει να προσέχουμε είναι να μην αφήσουμε το μυαλό μας να πάρει τα ηνία.

Να μην πιστέψουμε τις σκέψεις μας.

Και όπως μου αρέσει να σκέφτομαι μεταφορικά, το μυαλό μας δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα ρομποτάκι τεχνητής νοημοσύνης!

Μας δίνει αυτό με το οποίο το έχουμε ‘ποτίσει’ με πληροφορίες κατά τη διάρκεια της ζωής μας έως σήμερα.

Άρα, μέχρι να αλλάξει η ποιότητα των πληροφοριών που μου παρέχει το ρομποτάκι μου με τη μορφή σκέψεων, (εφόσον βέβαια έχω ξεκινήσει να το ταϊζω με καλύτερη ποιότητα πληροφοριών), η καλύτερη επιλογή που μπορεί να έχω, είναι να μην το πιστεύω και απλά να το αγνοώ!

Έχω διαπιστώσει επίσης, ότι το να παλεύω μαζί του δε θα με βγάλει νικητή.

Είναι πολύ δυνατός αντίπαλος και πρέπει να κινηθώ έξυπνα.

Να ελιχθώ με τον τρόπο που βλέπω ότι δίνει αποτέλεσμα.

Είναι λοιπόν οι διορθωτικές κινήσεις (στάδιο 3) που κάνω (διώχνω τις σκέψεις που δεν είναι “συμβατές” με το στόχο που έχω βάλει), που αν παραμείνω αρκετά, θα μου δώσει το πολυπόθητο αποτέλεσμα.

Έως ότου δηλαδή πετύχω το αποτέλεσμα, ο ‘εχθρός’ είναι το ρομποτάκι μου.

Τα φέραμε από δω, τα φέραμε από κει, πάλι στο μυαλό μας γυρίσαμε!

Είτε ο νους, είτε ο εγκέφαλος είναι αυτά που δίνουν τις εντολές στο νευρικό σύστημα να πράξει αυτά που πράττει.

Ή να μην πράξει αυτά που θέλουμε να πράξει.

Ο στόχος δεν είναι μόνο να καταφέρω να κάνω/δημιουργήσω κάτι, είναι και να σταματήσω μια συμπεριφορά ή μια κακή συνήθεια.

Οι κακές συνήθειες δημιουργήθηκαν έπειτα από μεγάλο αριθμό επαναλήψεων.

Μόλις έφτασε ο αριθμός αυτός σε ένα σημείο, ξεκίνησε η αυτοματοποίηση.

Γι’ αυτό και χρειάζεται πολλές, χιλιάδες επαναλήψεις για να αντικαταστήσουμε (και όχι να κόψουμε) μια κακή συνήθεια.

Και αυτές οι επαναλήψεις, δεν είναι τίποτα παραπάνω από αποτυχημένες προσπάθειες αν το καλοσκεφτείς.

Οι πολλές αποτυχίες όμως, είναι απαραίτητες μέχρι να φτάσεις στην επιτυχία.

Σε κανέναν δεν αρέσει να τρώει τα μούτρα του, να ταπεινώνεται, να μη βλέπει το αποτέλεσμα που θέλει.

Αυτός όμως που θα το υπομείνει το μαρτύριο, αυτός θα χαμογελάσει στο τέλος.

Εγώ σε αυτή τη φάση, είμαι μέσα στο μαρτύριο και παλεύω να μην ακούω το ρομποτάκι μου, όλη την ημέρα.

Χιλιάδες φορές μέσα στη μέρα.

Χάνω πολλές μάχες, είναι η αλήθεια…

Δεν είπε κανείς ότι είναι εύκολο.

Όποιος πει κάτι τέτοιο απλά δεν έχει αυτεπίγνωση…

Ξέρεις κάτι;

Υπάρχει ένας ‘μύθος΄που δεν ξέρω αν είναι μύθος ή πραγματικότητα.

Χρησιμοποιείται από ορισμένους ερευνητές, ωστόσο δεν έχω βρεί κάποια αξιόλογη επιστημονική έρευνα για να το υποστηρίξω.

Ο μύθος λοιπόν λέει, ότι έχουμε 50.000 – 60.000 σκέψεις τη μέρα. Τη μέρα!

Μια πρόσφατη μελέτη από το Queen’s University στο Kingston, Ontario του Καναδά, αναφέρει ως εύρημα τον αριθμό των 6.200 σκέψεων την ημέρα.

Αυτό δίνει μια ‘επιστημονική προσέγγιση’ (για την οποία δεν ‘καίγομαι’, απλά παραθέτω ως “καλός ερευνητής”) στο θέμα, παρόλο που είναι πολύ μεγάλη η απόκλιση από το ‘μύθο’.

Όπως και να έχει, είναι πολλές!

Συμφωνείς;

Και ρωτάω εγώ ο αφελής:

Αν κάνουμε τουλάχιστον 6.000 σκέψεις τη μέρα:

πόσες από αυτές είναι θετικές;

πόσες από αυτές είναι ‘τυποποιημένες΄;

πόσες από αυτές είναι αληθινές;

πόσες από αυτές είναι ‘δικές μου’;

πόσες από αυτές είναι ίδιες με χθες;

πόσες από αυτές είναι συνειδητές!;

και πάνω απ’ όλα, πως αλλάζω τον τρόπο που σκέφτομαι;

Αυτό θα το αναλύσουμε στα επόμενα μηνύματα, εφόσον βέβαια έχεις την απαραίτητη υπομονή και περιέργεια!

Αν έχεις κάτι να μοιραστείς ή να συζητήσεις, ξέρεις τον τρόπο, απλά απάντησε σε αυτό το μήνυμα και το συζητάμε.

Αν πάλι όχι, κράτα τις ερωτήσεις παραπάνω και διαλογίσου ????

Καλημέρα μας!

Υ.Γ. Α ναι! Παραλίγο να το ξεχάσω…

Η φυλή του Αμαζονίου που είπαμε στην αρχή…

Ναι αυτή, που όταν χορεύουν πάντα βρέχει;

Χορεύουν έως ότου βρέξει ????

Μοιράσου το

Έχω και newsletter πάμε μια βόλτα;

Εβδομαδιαία τροφή για σκέψη μέσα από το μυστήριο μυαλό ενός οικονομολόγου συμπεριφοράς...

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Μπορείς να ειδοποιηθείς για απαντήσεις στο δικό σου σχόλιο, μέσω e-mail (απλά επίλεξέ το από το παραπάνω κουτάκι).

Μπορείς επίσης να εγγραφείς εδώ στις ειδοποιήσεις χωρίς να σχολιάσεις.

Κι' άλλη τροφή για σκέψη...

Από το Newsletter: Seeds of Freedom

Γιατί;❓

Γιατί αποφάσισα να θέσω μόνος μου αυτή τη δοκιμασία στον εαυτό μου; Μήπως είμαι μαζοχιστής;

Καλά με δουλεύεις; ????

Χημικές αντιδράσεις στον εγκέφαλο, αύξηση των παλμών της καρδιάς, το σώμα σε κατάσταση ‘πάλης’, ένταση…

Αυτό μου άλλαξε τη ζωή…

Κάποια στιγμή, ήρθε μπροστά μου ένα video που με συντάραξε.
Με άγγιξε ρε παιδί μου.
Με έβαλε σε σκέψεις.

Από το 100 Day Challenge:

Η σχέση μας με το λάθος...
#100daychallenge

Το λάθος

Η μέρα που άλλαξε τη σχέση μου με… το λάθος, μια για πάντα.

Ο συμπαθητικούλης
#100daychallenge

Ο συμπαθητικούλης…

Πόσο εύκολα σχηματίζουμε ‘άποψη’ και βάζουμε ταμπέλες σε άλλους, βασιζόμενοι μόνο σε ένα στιγμιότυπο;

Αντίδραση | Απόκριση
#100daychallenge

Αντίδραση | Απόκριση

Το μη ορατό κενό που κάνει εφικτή την απόκριση σε αντίθεση με την αντίδραση…

Ο Οξυδερκής..
#100daychallenge

Ο Οξυδερκής

Ο ερευνητής, ο παρατηρητής.. αυτός που έχει πολύ μεγάλη αντιληπτική ικανότητα…

Τα στανταρντς...
#100daychallenge

Τα στανταρντς

Το σύνολο αυτών των στανταρτς και αυτών των ορίων “ανεκτικότητας”…

Τι έμαθα σε 100 μέρες
#100daychallenge

Κάθε τέλος, μια αρχή…

Αν μου κάνεις παρέα σε αυτό το ταξίδι, θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου να κερδίσεις και εσύ όσο και εγώ.

Η Δευτέρα...
#100daychallenge

Δευτέρα…

Ίσως η πιο παρεξηγημένη μέρα της εβδομάδας. Αυτό αλλάζει όμως…

#100daychallenge

Τα τυφλά σημεία

Ένα τυφλό σημείο θα παραμείνει τυφλό, έως ότου πέσει φως επάνω του. Tο φως μπορείς να το προκαλέσεις…

Το Seeds of Freedom είναι ένα εβδομαδιαίο newsletter. 

Όμως

Μην αφήσεις τη λέξη newsletter να σε παρασύρει..

Μη φανταστείς κάτι παρόμοιο, ίσως κάτι που έχεις συναντήσει στο παρελθόν.

Δεν υπάρχει :)

Είναι ένα γράμμα που γράφω κάθε εβδομάδα και απευθύνεται σε σένα που βρίσκεις ενδιαφέρον να μπαίνεις για λίγο στο μυαλό μου.

Να κρυφοκοιτάς λίγο, να βλέπεις τον τρόπο που σκέφτομαι, τι αισθάνομαι, τι μαθαίνω, τι παθαίνω, να ανακαλύπτεις νέες ιδέες και οπτικές.

Γιατί το κάνω αυτό;

Χμ, πριν πάω εκεί θέλω να σε πάω κάπου αλλού. 

Στην πρώτη μέρα που ξεκίνησε όλο αυτό…

Ήταν στα μέσα του Νοέμβρη του 2020 και είχε ξεκινήσει το δεύτερο lockdown λόγω covid.

Είχα φρικάρει

Δεν το περίμενα.

Πίστευα πως το είχαμε αφήσει πίσω όλο αυτό με τα lockdown και τα συναφή.

Η πίεση που ένιωθα ήταν ασφυκτική…

Κάτι μέσα μου έψαχνε τρόπο να βγει, κάτι να ξεθυμάνει…

Χωρίς να καταλάβω πώς, ένα πρωινό εκεί στο πρώτο δεκαήμερο του Νοέμβρη (2020), 

έγραψα ένα μακροσκελές κείμενο στο facebook και το μοιράστηκα με 300 περίπου φίλους και γνωστούς.

Ήταν μια εξήγηση γιατί είχα περίπου 2 χρόνια να… πατήσω το πόδι μου εκεί (στο facebook ντε) και ήταν επίσης το τι είχα στο μυαλό μου για το μέλλον.

Στο τέλος είχε και ένα κάλεσμα για όποιον ενδιαφέρεται να ακούσει τις ιδέες μου μέσω email.

Έτσι ξεκίνησα να γράφω και να στέλνω ένα email κάθε εβδομάδα σε αυτούς που με εμπιστεύτηκαν και που ήταν αρκετά περίεργοι να με ακούσουν.

Με την επίγνωση που έχω σήμερα, νιώθω πως αυτό που είχα τότε την ανάγκη να κάνω, ήταν στην ουσία να επικοινωνήσω.

Να μοιραστώ κάποιες ενδιαφέρουσες πληροφορίες, να επικοινωνήσω κάποιες ιδέες και ξεκινήσω μια προσπάθεια που δεν ήξερα ακριβώς που θα καταλήξει. 

Με κύριο σκοπό όπως είχα στο μυαλό μου, να βοηθήσω με τον τρόπο μου όποιον είχε ανάγκη για βοήθεια εκείνο το δύσκολο διάστημα, δίνοντας ελπίδα…

…να εμπνεύσω όποιον ήταν ανοιχτός να λάβει από αυτά που μοιραζόμουν…

και να ξεκινήσω να γράφω για να γίνομαι μέρα με τη μέρα καλύτερος στο γράψιμο.

Σε έναν συγκεκριμένο τρόπο γραψίματος που είχα στο μυαλό μου και με ένα πλάνο που είχα σκοπό να μοιραστώ με όλους ανοιχτά.

Αυτή η εβδομαδιαία επαφή, αυτό το απλό γράμμα που έστελνα σε φίλους και γνωστούς, 

άλλοτε με ύφος περισσότερο ‘διδακτικό’ και άλλοτε ‘φιλικό’…

άρχισε να παίρνει μια ιδιαίτερη μορφή και να δημιουργείται κάτι που δε μπορούσα να φανταστώ όταν το ξεκίνησα.

Άρχισα να μοιράζομαι τα πάνω μου και τα κάτω μου, τους στόχους μου, τα όνειρά μου, τον τρόπο που είχα σκοπό να τα κάνω πράξη, τις αποτυχίες, τις επιτυχίες, τις αναποδιές, τα συναισθηματικά κύματα, τα εμπόδια, τις αποφάσεις, τις κρίσεις, τις λύσεις, …

Όλα αυτά που ένιωθα και αισθανόμουν ότι αυτό από μόνο του έχει κάτι να προσφέρει

Μια νέα οπτική, μια άλλη προσέγγιση, μια νέα πεποίθηση, μια διαφορετική άποψη…

Να δώσει σε σένα που διαβάζεις κάτι διαφορετικό από τα συνηθισμένα…

Μια γεύση γνωστή αλλά και άγνωστη την ίδια στιγμή…

Ξεκίνησα λοιπόν κάτι νέο, από την αρχή, από το μηδέν, με μια απλή ιδέα και μια παρόρμηση να με κατευθύνει στο πρώτο βήμα…

Αυτό λοιπόν το προσωπικό γράμμα που στέλνω κάθε εβδομάδα, έχει βασικό σκοπό να προσφέρει κάτι χρήσιμο και αξιόλογο σε αυτόν που θα με εμπιστευτεί με το χρόνο και την προσοχή του…

Γιατί αυτά τα δύο, ίσως να είναι και τα πιο πολύτιμα ‘νομίσματα’.

Ναι, ακόμα και από τα ‘ευρώ’ ;)

Και… γιατί όχι με τον τρόπο αυτό να γίνω το ζωντανό παράδειγμα για όποιον θέλει να δοκιμάσει κάτι καινούργιο.

Μήπως έχεις κάτι στο πίσω μέρος του μυαλού σου και κάτι σε κρατάει από το να το ξεκινήσεις; 

Ή μήπως να το συνεχίσεις;

 Ή να το παρατήσεις αν χρειάζεται;

Μήπως θέλεις να ξεφύγεις από μια ζωή που δε σε εκφράζει;

Μήπως θέλεις να δημιουργήσεις μια καθημερινότητα που σε εκφράζει;

Αυτό είναι σήμερα το Seeds of Freedom. 

Μαθαίνω ανοιχτά, σκέφτομαι δυνατά, μοιράζομαι τις εμπειρίες μου, με σκοπό να γίνω καλύτερος εγώ και να γίνεις καλύτερος/η κι εσύ.

Και έτσι να κάνουμε τον κόσμο λίγο καλύτερο :)

Αυτοί είναι οι σπόροι για τη δική μου ελευθερία (seeds of freedom) και αν θελήσεις μπορούν να γίνουν οι σπόροι για τη δική σου ελευθερία.

Και γιατί ελευθερία; Γιατί σπόροι ελευθερίας;

Γιατί αυτό αγαπημένε/η είναι το δικό μου προσωπικό “θέμα” στο ταξίδι της ζωής μου.

Την ελευθερία μου επιζητώ ως κυρίαρχο συναίσθημα. 

Την ψυχική, νοητική, συναισθηματική, οικονομική… ελευθερία.

Όπως εγώ την έχω στο δικό μου μυαλό και όπως μπορείς να την πάρεις κι εσύ και να τη φτιάξεις όπως επιθυμείς στο δικό σου το μυαλό.

Πάρε την πρώτη ύλη που σου δίνω, πάρε τα υλικά και δημιούργησε τη δική σου συνταγή για την ελευθερία σου.

Και ξέρεις κάτι;

Αν μάθεις τον τρόπο -που αυτός είναι και ο αντικειμενικός σκοπός- τότε μπορείς να χρησιμοποιήσεις τον ίδιο τρόπο και για ότι άλλο θέλεις να αλλάξεις στη ζωή σου…

Είναι μια διαδικασία… 

Το μυστικό είναι να την αγαπήσεις. 

Αν το καταφέρεις, πίστεψέ με πως αυτό που θα νιώθεις κάθε βράδυ που πας για ύπνο και κάθε πρωί που θα ξυπνάς, θα είναι ότι καλύτερο μπορείς να φανταστείς.

Και ίσως να μην μπορείς καν να το φανταστείς ;)

Λοιπόν; 

Θα μου κάνεις παρέα σε αυτό το ταξίδι;